La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Osea/Osea 2

←Osèa 1

La Bibia piemontèisa Osèa

Osèa 3→

La Bìbia piemontèisa - Osea 02

Osea

2

¹Dije ai vòstri frej: “Mè pòpol”, e a vòstre seur: “Compassionà”.

L’Israel idolatra a sarà castigà tanme na meretris

²“Acusé vòstra mare, acusela! Përchè ch’a l’é nen mia mojé, nì mi, ël Signor, i son sò marì. Ch’as gava da la facia cole marche da bagassa ch’a l’ha, e da lë stòmi le marche dij sò adulteri! ³S’a lo fà nen, i la dëspatanuerai, i la lasserai com ant ël di ch’a l’é nà. I la lasserai com ël desert, coma na tèra arsëcchìa e i la farai meuire ‘d sèj. ⁴I l’avrai gnun-a compassion dij sò fieuj, përchè ch’a son fieuj ëd na bagassa. ⁵Soa mare ‘d lor a l’é prostituisse. A l’ha quatà d’onta coj ch’a l’ha generà. Chila a l’ha dit: “I andrai dapress ai mè moros, coj ch’am dan da mangé e da bèive, ëd lan-a e ‘d lin, d’euli e ‘d vin.

La dissiplina ‘d Nosgnor a farà artorné Israel

⁶Ore, donca, bin tòst mi i jë sbarerai con ëd ronze, i-j cinterai con na muraja, e chila mai pì a troverà soa stra. ⁷A corerà dré ai sò moros, ma a podrà pa arciapeje; a-j sërcrà, ma a-j troverà pa pì. Anlora a dirà: ‘I veuj tornem-ne da mè prim marì, për ch’i stasìa mej con chiel che coma ch’i stago adess’.

⁸Chila a capiss pa ch’i j’era mi ch’i-j dasìa ‘l forment, ël vin e l’euli, ch’i l’anrichiva con d’argent e con d’òr, j’istess che chila a dovrava për adoré Baal. ⁹Për lòn i rivrai mi a arpijeme mè gran al temp ëd l’arcòlt e mè vin al temp ëd la vëndumia. Im arpijerai andré mia lan-a e mè lin, lòn ch’a-j fasìo da vesta për quaté sò còrp patanù. ¹⁰Bin tòst i la svergognerai dë 'dnans ai sò moros, e a vnirà gnun a salvela da mia man. ¹¹I butrai fin a soe canson alegre, a soe feste religiose, cole ch’a fasia minca n’ann, a soe selebrassion ëd la lun-a neuva minca ‘n mèis, a soe festività dël Saba minca na sman-a, e a tute soe feste gròsse. ¹²I rendrai na devastassion ëd tute soe vigne e fié, cole che chila a disìa ch’a l’ero la paga ch’a-j dasìo ij sò moros. Soe vigne e ij sò fié a vniran a esse ëd rovij pì nen coltivà, përchè le bestie ferose a në faso soa abitassion. ¹³I-j ciamerai cont ëd le feste che chila a dedicava ai Baal, cand ch’a-j smonìa d’oferte. As guarnìa con d’anèj e ‘d colan-e për andeje dapress ai sò moros, damentre ch’as dësmentiava ‘d mi. I lo diso mi, ël Signor”.

Pentiment e ristabiliment d’Israel

¹⁴Malgré tut lòn mi i la anciarmerai, i la menrai torna ant ël desert e i parlerai a sò cheur. ¹⁵A l’é da là che mi i-j darai andré soe vigne, e i cambierai la “Val dij Sagrin^[1]” an “Ocasion dë speransa”. A l’è là che chila a tornerà a canté com a fasìa cand ch’a l’era giovo, cand ch’a l’era giusta surtìa dal pais d’Egit. ¹⁶An col di-lì, chila am dirà: ‘Mè car marì’, e a dirà pa pì: ‘Mè Baal’. I lo diso mi, ël Signor. ¹⁷Përchè mi i gavrai dai sò làver ël nòm ëd Baal: a pronousierà mai pì col nòm. ¹⁸An col di-lì, an sò favor, i farai n’aleansa con le bestie sarvaje, con j’osej dël cél, e con le creature ch’as rabasto për tèra; mi i s-ciaperai j’arch e le spa e a-i saran mai pì ‘d guère ant ël pais. I farai che tùit as në stago pacifich e an sicurëssa. ¹⁹It pijerai tanme sposa për sèmper; im angagerai për ch’it l’àbie dritura e giustissia, amor e misericòrdia. ²⁰It pijerai coma sposa an pagand ël pressi dla fidelità. A l’é parèj ch’it arconosras chi ch’a l’é ‘l Signor”.

²¹An col di-lì - a dis ël Signor - it darai volonté na rëspòsta. I rëspondrai al cel, e ‘l cel a rëspondrà a la tèra. ²²Anlora la tèra a rëspondrà al forment, al vin neuv e a l’euli d’uliva, e lor a porteran lòn ch’a spera Iesrel^[2]. ²³Anlora i sëmnerai Iesrel për tut ël pais; i l’avrai compassion ëd “Gnun-a compassion”, e a chi ch’as ciamava “Pa nen mè pòpol^[3]”, i-j dirai: “Ti ‘t ses mè pòpol”, e chiel am dirà: “Ti ‘t ses mè Dé”.

Nòte

1. O “Val d’Acor”. Cfr. Giosué 7:24-26.
2. “Nosgnor a pianta”.
3. Cfr. Roman 9:25; 1 Pero 2:10.