La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 106

Da Wikisource.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

Ij Salm[modifiché]

106. Laudé Nosgnor! Rende grassie a Nosgnor[modifiché]

Ël Salmista a ‘rcòrda la longa stòria dj’arvire d’Israel contra 'd Nosgnor, malgré tute le benedission che Nosgnor a l’avìa sèmper daje.

1Laudé Nosgnor! Rende grassie a Nosgnor, përché Chiel a l'é brav. Soa misericòrdia a dura për sèmper! 2Chi ch'a podrà mai conté tùit j'at potent che Chiel a l'ha fàit o dé cont ëd tute j'assion degne 'd làude che Chiel a l'ha compì? 3A son për dabon beat coj ch'a travajo për fé trionfé la giustissia e ch'a fan sèmper lòn ch'a l'é giust!

4Nosgnor! Arcòrd-te 'd mi quand ch'it mostre toa benevolensa a tò pòpol! Ancòrz-te 'd mi quand ch'it delìbere, 5parèj ch'i vëdda la prosperità 'd coj ch'it l'has sernù, ch'im arlegra con toa nassion e ch'im anglòria ansema con la gent ch'at aparten[1].

6I l'oma pecà tant coma ij nòstri vèj[2], i l'oma fàit lòn ch'a l'é nen giust, i l'oma fàit lòn ch'a l'é mal. 7Ij nòstri vej ant l'Egit a l'han nen tenù an bon cont ij miràcoj ch'it l'avìe fàit, a l'han pì nen arcordasse ' dla quantità granda 'd favor che ti 't l'avìe faje, e a son arvirasse contra 'd ti dacant al mar Ross. 8Con tut lòn, Chiel a l'ha delivràje a càusa 'd soa arputassion[3], për fé conòsse soa potensa[4]. 9A l'ha crijà contra[5] 'l Mar Ross e 'l mar a l'é suvasse. A l'ha mnaje a travers ël fond dël mar coma s'a fussa 'n desert. 10A l'ha delivràje da la potensa 'd coj ch'a-j j'avìo an ghignon e a l'ha salvaje da la potensa[6] 'd sò nemis. 11J'aque a l'han quatà ij sò nemis e gnanca un ëd lor a l'é survivuje. 12A l'han chërdù a soe promësse e a l'han cantaje 'd làude.

13Con tut lòn a l'han prest dësmentià lòn che Chiel a l'avìa fàit, a l'han nen vorsù speté soe istrussion. 14Ant ël desert a l'han avù anvìa 'd carn, tant che a n'avìo mai pro, e a l'han dësfidà[7] Nosgnor ant ël desert. 15Chiel a l'ha daje la contenta, peui, nopà, a l'ha faje ciapé na maladìa[8]. 16Ant ël campament a son pijass-la mal contra 'd Mosè e contra 'd Aron, ël sant sacerdot ëd Nosgnor, 17ma la tèra a l'é duvertasse e a l'ha travondù Datan; a l'ha quatà tuta la banda d'Abiram. 18Ël feu a l'ha brusà tut col grop, le fiame a l'han consumà tuta cola canaja.

19An sl'Horeb a l'han fasse la mistà d'un vailèt e a son butasse an ginojon dë 'dnans a 'n buracio 'd metal. 20A l'han baratà sò Dé majestos con na mistà d'un beu ch'a mangia d'erba. 21A l'han arfudà 'l Dé ch'a l'avìa liberaje, Col ch'a l'avìa fàit còse grande an Egit, 22d'assion maravijose 'nt ël pais ëd Cam, d'assion potente dacant al Mar Ross. 23Anlora Nosgnor a l'ha mnassà 'd anienteje, ma Mosè, Sò sernù, a l'ha 'ntërcedù për lor parèj che Soa ràbia a chitèissa e a-j anientèissa pì nen. 24A l'han arfudà la tèra frutosa, a l'han pa vorsù chërde a Soe promësse[9]. 25A l'han bërbotà an soe tende, a l'han nen scotà Nosgnor. 26Anlora Nosgnor a l'ha fàit giurament ch'a l'avrìa faje meuire 'nt ël desert, 27ch'a l'avrìa fàit meuire ij dissendent ëd lor antrames le nassion, che a l'avrìa dësbergiairaje antrames le nassion forëstere. 28A son butasse an ginojon dë 'dnans a Baal ëd Peor e a l'han mangià 'd vìtime 'd sacrifissi smonù ai mòrt. 29A l'han fàit anrabié Nosgnor për lòn ch'a l'han fàit, e na piaga a l'é stàita dëscadnà an mes a lor. 30Fineas a l'é alvasse për fé giustissia e la piaga a l'é chitasse. 31Lòn ch'a l'ha fàit a l'é staje acredità coma na benemerensa da generassion a generassion.

32A l'han falo 'nrabié dacant j'aque 'd Merìba, e Mosè a l'ha dovù patì a càusa 'd lor, 33përchè a l'han sagrinalo[10] an sò spirit e chiel a l'ha parlà 'd manera svantà. 34A l'han pa anientà le nassion coma che Nosgnor a l'avìa comandaje. 35A son mës-ciasse con le nassion e a l'han amprendù a vive tanme lor. 36A l'han adorà ij sò dé fàuss e lolì a l'é stàit për lor un trabucèt. 37A l'han sacrificà sò fieuj e soe fije a 'd mascon. 38A l'han spantià 'd sangh nossent - ël sangh dij sò fieuj e 'd soe fije, sacrificà ai dé fàuss ëd Canan. 39Për lòn ch'a l'han fàit a son antamnasse e a son sbassasse a la vërgògna.

40A l'é parèj che Nosgnor a l'é 'nrabiasse con lor e a l'ha dëspresià 'l pòpol ch'a l'é 'l sò[11]. 41A l'ha consëgnaje a le nassion e a coj ch'a-j l'avìo 'n ghignon e a l'han crasaje. 42Ij sò nemis a l'han crasaje, a son stàit sogetà a lor.

43Vàire vire Nosgnor a l'ha liberaje, ma lor a l'avìo 'n contegn ostinà e con ij sò pecà a son dësgradasse. 44Con tut lòn, Nosgnor a l'é sagrinasse 'd soa aflission , quand che Chiel a l'ha sentù ij sò crij d'agiut. 45A l'é arcordasse dël Pat ch'a l'avìa stipulà con lor e a l'ha gavaje ij castigh ch'a patìo përchè a l'ha avune compassion. 46A l'ha fàit che coj ch'a-j crasavo n'avèisso 'dcò compassion.

47Liberne, Nosgnor, nòst Dé! Archeujine da 'n mes a le nassion. Anlora i rendroma grassie a tò nòm sant e is glorieroma 'd toe assion degne 'd làude. 48Nosgnor Dé d'Israel a mérita d'esse laudà për tuta l'eternità. Che tut ël pòpol a disa: "I soma d'acòrdi[12]! Aleluja! Ch'a sia laudà Nosgnor!".

Nòte[modifiché]

  1. O "toa ardità".
  2. O "nòstri pare".
  3. O "a càusa 'd Sò Nòm".
  4. O "parèj che Chiel a arvelèissa Soa potensa".
  5. O "a l'ha mnassà".
  6. O "man".
  7. O "butà a la preuva".
  8. O "consonsion".
  9. O "a Soa Paròla".
  10. O "daje 'd meror".
  11. O "ch'a l'é soa ardità".
  12. O "Amen!"