La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 106

Da Wikisource.

Ij Salm[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Salm 106

106. Laudé Nosgnor! Rende grassie a Nosgnor[modifiché]

Ël Salmista a ‘rcòrda la longa stòria dj’arvire d’Israel contra 'd Nosgnor, malgré tute le benedission che Nosgnor a l’avìa sèmper daje.

1Laudé Nosgnor! Rende grassie a Nosgnor, përché chiel a l'é brav[1]. Soa misericòrdia a dura për sèmper! 2Chi ch'a podrà mai conté tùit j'at potent che chiel a l'ha fàit o dé cont ëd tute j'assion degne 'd làude che chiel a l'ha compì? 3Che 'd boneur a l'han për dabon coj ch'a travajo për fé trionfé la giustissia e ch'a fan sèmper lòn ch'a l'é giust!

4Nosgnor! Arcòrd-te 'd mi cand ch'it mostre toa binvolensa a tò pòpol! Ancòrz-te 'd mi cand ch'it delìbere, 5parèj ch'i vëdda la prosperità 'd coj ch'it l'has sernù, ch'im arlegra con toa nassion e ch'im anglòria ansema con la gent ch'at aparten[2].

6I l'oma pecà tant coma ij nòstri antich[3], i l'oma fàit lòn ch'a l'é pa giust, i l'oma fàit lòn ch'a l'é mal. 7Ij nòstri antich ant l'Egit a l'han pa tenù an bon cont ij miràcoj ch'it l'avìe fàit, a l'han pì nen avisàsne 'dla quantità granda 'd favor che ti 't l'avìe faje, e a son arvirasse contra 'd ti dacant al mar Ross[4]. 8Con tut lòn, chiel a l'ha delivràje a càusa 'd soa arputassion[5], për fé conòsse soa potensa[6]. 9A l'ha crijà contra[7] 'l Mar Ross e 'l mar a l'é suvasse. A l'ha mnaje a travers ël fond dël mar coma s'a fussa 'n desert. 10A l'ha delivràje da la potensa 'd coj ch'a-j j'avìo an ghignon e a l'ha salvaje da la potensa[8] dij sò nemis. 11J'aque a l'han coatà ij sò nemis e gnanca un ëd lor a l'é survivuie. 12A l'han chërdù a soe promësse e a l'han cantaje 'd làude[9].

13Con tut lòn a l'han dësmentià an pressa lòn che chiel a l'avìa fàit, a l'han pa vorsù speté soe istrussion. 14Ant ël desert a l'han avù anvìa 'd carn, tant che a n'avìo mai pro, e a l'han dësfidà[10] Nosgnor ant ël desert. 15Chiel a l'ha daje la contenta, peui, nopà, a l'ha faje ciapé na maladìa[11]. 16Ant ël campament a son pijass-la mal contra 'd Mosè e contra 'd Aron, ël sant sacerdòt ëd Nosgnor, 17ma la tèra a l'é duvertasse e a l'ha travondù Datan; a l'ha coatà tuta la banda d'Abiram. 18Ël feu a l'ha brusà tuta cola partìa 'd gent, le fiame a l'han consumà tuta cola canaja[12].

19An sl'Horeb a l'han fasse la mistà d'un vailèt e a son butasse an ginojon dë dnans a 'n buracio 'd metal. 20A l'han baratà sò Dé majestos con na mistà d'un beu ch'a mangia d'erba. 21A l'han arfudà 'l Dé ch'a l'avìa liberaje, col ch'a l'avìa fàit còse grande an Egit, 22d'assion maravijose 'nt ël pais ëd Cam, d'assion potente dacant al Mar Ross. 23Anlora Nosgnor a l'ha mnassà 'd anienteje, ma Mosè, sò sernù, a l'ha 'ntërcedù për lor parèj che soa ràbia a chitèissa e a-j anientèissa pa pì[13]. 24A l'han arfudà na tèra pien-a 'd bon frut, a l'han pa vorsù chërde a soe promësse[14]. 25A l'han bërbotà an soe tende, a l'han pa scotà Nosgnor. 26Antlora Nosgnor a l'ha fàit giurament ch'a l'avrìa faje meuire 'nt ël desert[15], 27ch'a l'avrìa fàit meuire ij dissendent ëd lor antrames ëd le nassion, che a l'avrìa dësbergiairaje antrames le nassion forëstere[16]. 28A son butasse an ginojon dë 'dnans a Baal ëd Peor e a l'han mangià 'd vìtime 'd sacrifissi smonù ai mòrt. 29A l'han fàit anrabié Nosgnor për lòn ch'a l'han fàit, e na piaga a l'é stàita dëscadnà an mes a lor. 30Fineas a l'é alvasse për fé giustissia e la piaga a l'é chitasse. 31Lòn ch'a l'ha fàit a l'é staje acredità coma na benemerensa da generassion a generassion[17].

32A l'han falo 'nrabié dacant j'aque 'd Merìba, e Mosè a l'ha dovù patì a càusa 'd lor, 33përchè a l'han sagrinalo[18] an sò spirit e chiel a l'ha parlà 'd manera svantà[19]. 34A l'han pa anientà le nassion coma che Nosgnor a l'avìa comandaje. 35A son mës-ciasse con le nassion e a l'han amprendù a vive tanme lor. 36A l'han adorà ij sò dé fàuss e lolì a l'é stàit për lor un trabucèt[20]. 37A l'han sacrificà sò fieuj e soe fije a 'd mascon[21]. 38A l'han spantià 'd sangh nossent - ël sangh dij sò fieuj e 'd soe fije, sacrificà ai dé fàuss ëd Canan[22]. 39Për lòn ch'a l'han fàit a son antamnasse e a son sbassasse a la vërgògna.

40A l'é parèj che Nosgnor a l'é 'nrabiasse con lor e a l'ha dëspressià 'l pòpol ch'a l'é 'l sò[23]. 41A l'ha consëgnaje a le nassion e a coj ch'a-j'avìo 'n ghignon e parèj a l'han crasaje. 42Ij sò nemis a l'han acablaje, a son stàit sogetà a lor.

43Vàire vire Nosgnor a l'avìa liberaje, ma lor a l'avìo 'n contegn ostinà e con ij sò pecà a son dësgradasse. 44Con tut lòn, Nosgnor a l'é sagrinasse 'd soa aflission, cand che chiel a l'ha sentù ij sò crij d'agiut. 45A l'é arcordasse dël Pat ch'a l'avìa stipulà con lor e a l'ha gavaje ij castigh ch'a patìo përchè a l'ha avune compassion. 46A l'ha fàit che coj ch'a-j crasavo a n'avèisso 'dcò compassion[24].

47Lìberne, Nosgnor, nòst Dé! Archeujine da 'n mes ëd le nassion. Antlora i renderoma grassie a tò nòm sant e is glorieroma 'd toe assion degne 'd làude. 48Nosgnor Dé d'Israel a mérita d'esse laudà për tuta l'eternità. Che tut ël pòpol a disa: "I soma d'acòrdi[25]! Aleluja! Ch'a sia laudà Nosgnor[26]!".

Nòte[modifiché]

  1. Cfr. 1 Crònache 16:34; 2 Crònache 5:13; 7:3; Esdra 3:11; Salm 100:5; 107:11; 118:1; 136:1; Geremìa 33:11.
  2. O "toa ardità".
  3. O "nòstri pare".
  4. Cfr. Surtìa 14:10-12.
  5. O "a càusa 'd Sò Nòm".
  6. O "parèj che Chiel a arvelèissa Soa potensa".
  7. O "a l'ha mnassà".
  8. O "man".
  9. 106:9-12 cfr. Surtìa 14:21-31.
  10. O "butà a la preuva".
  11. O "consonsion".
  12. 106:16-18 cfr. Numer 16:1-35.
  13. 106:19-23 cfr. Surtìa 32:1-14.
  14. O "a Soa Paròla".
  15. 106:24-26 cfr. Numer 14:1-35.
  16. Cfr. Levitich 26:33.
  17. 106:28-31 cfr. Numer 25:1-13.
  18. O "daje d'ameiror".
  19. 106:32-33 cfr. Numer 20:2-13.
  20. 106:34-36 cfr. Giudes 2:1-3; 3:5-6.
  21. Cfr. 2 Re 17:17.
  22. Cfr. Numer 35:33.
  23. O "ch'a l'é soa ardità".
  24. 106:40-46 cfr. Giudes 2:14-18.
  25. O "Amen!"
  26. Cfr. 1 Crònache 16:36-36.