La Bibia piemontèisa
Ij lìber dle Crònache

1 Crònache[modifiché]

16[modifiché]

¹Parej a l’han portà l'Èrca 'd Nosgnor drinta dël tabërnàcol che David a l'avia drissàje e a l'han smonù ‘dnans a Dé dj'olocàust e d'assion ëd grassie. ²Compì ch’a l’avìa ij sò sacrifissi, David a l' ha benedì ‘l pòpol an nòm ëd Nosgnor. ³Peui a l’ha dàit a minca n’òm e fomna ‘d tut Israel na fogassa 'd pan con na porsion ëd carn rostìa e na torta d'uva passola.

Ël servissi dij Levita dëdnans a l'Èrca[modifiché]

⁴Antlora a l'ha stabilì David ëd Levita përchè a ufissièisso ‘dnans a l'Èrca'd Nosgnor, visadì d'anvoché soe benedission, deje 'd grassie e laudé ‘l Signor, ël Dé d’Israel. ⁵Asaf, ël cap d’ës grup, e so sgond, Zecaria; Asiel, Semiramot, Jechiel, Matitia, Eliab, Benaia, Obed-Edom e Jeiel ch'a l'avia d'arpe e'd lire; e Asaf a tocava ij cìmbali. ⁶E Benaia e Jacasiel, ij sacerdòt , a sonavo sèmper le trombëtte ‘dnans dl'Èrca dl'aliansa 'd Nosgnor.

La càntica ‘d làude ‘d David[modifiché]

⁷An col di-lì, David a l'ha dàit a Asaf e ai sò frej, l'ancàrich ëd canté për la prima vira cost salm ëd rendiment ëd grassie a Nosgnor:

⁸Laudé Nosgnor, anvoché so nòm! Fé conòsse an tra le gent lòn ch'a l'ha fait! ⁹Cantelo, canteje' d salm, parlè 'd soe maravije! ¹⁰Argiojì 'd sò nòm, ch'a l'é sant, lassè che 'l cheur ëd coj che a sërco Nosgnor a argioissa. ¹¹Sërché Nosgnor e sò podej, sërché sémper sò visagi! ¹²Avisevne dle maravije che a l'ha fàit, ij sò miràcoj e ij sò giudìssi. ¹³Vojàutri, ij dissendent d'Israel, i seve sò sërvent; fieuj 'd Giacòb, i seve ij sò sernù. ¹⁴Chiel, Nosgnor, a l'é nòst Dé, col ch'a compìss soe decision për tuta la tèra. ¹⁵Avisevne sèmper ëd soa aliansa, dla promëssa fàita për mila generassion. ¹⁶L'aliansa stabilìa con Abraham, ël giurament fait con Isach. ¹⁷Che a l' ha confermà a Giacòb tanme decret a Israel an aleansa ch’a vnirà mai a la fin! ¹⁸Dé a l’avìa dit: "Iv darai 'l pais ëd Canan, për sòrt ëd vòstra ardità esclusiva. ¹⁹Combin che vojàutri i seve pòca gent, pròpi' d pòch nùmer e forësté ant ël pais. ²⁰Parej che lor a sarìo andàit ramingh da nassion a nassion, e d'un regn a n' àutr regn. ²¹Mach che a l' avrìa pa përmëttù che gnun a l'aveissa maltrataje e nen mach, ma fin-a a arpiè ij rè për protégie. ²²‘Toché pa ij mè consacrà, fé nen ëd mal ai mè profeta!’. ²³Canté a Nosgnor, tuti voi ch'i steve ant la tèra, nunsié tùit ij di soa salvëssa ²⁴Conté soa glòria an tra le gent, e soe maravije an tra tùit ij pòpoj. ²⁵Përchè grand a l' è Nosgnor, e degn ëd tuta làuda, a l' è temìbil dzora a tuti ij dé; ²⁶an efet tuti ij dé a son mach d’ìdoj, ma mach chiel a l'ha fait ij cej. ²⁷Splendrior e maestà a stan ëdnans a sò visagi, fòrsa e argiojissansa andova che chiel a l'é. ²⁸Rendje a Nosgnor, famije dle gent, rendje a Nosgnor glòria e onor. ²⁹Rendje a Nosgnor la glòria che bin a mérita! Porté n'oferta e vnije dëdnans; adorelo an santa magnificensa! ³⁰Che tuta la tèra a tërmola dnans a chiel! Òhi, 'l mond a l' è frem, bogia pa! ³¹Ël cel ch'argiojissa, che la tèra a lo sélebra. Che as peussa dì an tra le gent: "Nosgnor a regna!". ³²Ch'arson-a 'l mar contut lòn che a-i é, ch'a giùbilo ij camp con tut lòn che a l'han; ³³antlora j' erbo dël bòsch a podran crijé 'd gòj dëdnans a Nosgnor, përchè a ven a giudiché la tèra. ³⁴Laudé Nosgnor, përchè a l'é brav! Soa compassion a përdura për sempe. ³⁵Parlé parej: Salva nojàutri, Dé 'd nòstra salute, salv-ne, e và a cheujne tuti an tra le gent, al fin che noi i peusso selebré tò Nòm sant, e che nòstra glòria a sia ant ël laudete! ³⁶Benedì a sia Nosgnor, Dé d' Israel, d'eternità an eternità.

E tuta la gent a l'ha rëspondù: Amen! Laudé Nosgnor!".

Ël servissi divin a Gerusalem e a Ghibeon[modifiché]

³⁷¹David a l'ha lassà ambelelà, dëdnans a l'Èrca dl'Aleansa'd Nosgnor, Asaf e ij sò frej, ch’a-i ufisièisso sèmper conform a lòn che ventava fé minca di an facia a l'Erca. ^{{{2}}}Cost grup a comprendìa Obed-Edom e soa gent a l'ero sessanteut: Obed-Edom fieul ëd Jediton e Cossà tanme portié. ³⁹Antërtant, David a l’ha lassà'l sacerdòt Sadòch e ij sò frej sacerdòt ëdnans dël tabërnàcol ëd Nosgnor, ant ël leu dël cult ch'a-i j'era a Gabaon përchè a-i ufissièisso dnans al Signor. ⁴⁰Minca di lor a ‘ndasìo a smon-e a Nosgnor l'olocàust ëd la matin e dël vespr dzora dl'autar, conform a la Lei che Nosgnor a l'ha comandà a Israel. ⁴¹Con lor a-i j'era ‘dcò Eman, Jediton e d'àutri Levita designà për nòm a laudé Nosgnor, dàit che: “Sò amor a dura për sempe”. ⁴²A l'avìo 'd trombe, cìmbaj cha sonavo e d'àutri strument për compagné ij càntich ëd làude a Dé. E ij fieuj ëd Jediton a guernavo la porta.

16:43 Parèj tuta la gent a l' è andasne, mincadun a soa ca, e David a l'é tornà për benedì ca soa.

Nòte[modifiché]