Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/2 Samuel 6

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - 2 Samuel 06

2 Samuel

[modifiché]

David a fà tramudé l'Èrca a Gerusalem

[modifiché]

1David a l'ha torna convocà j'òm pì vajant ch'a-i fussa an Israel: a l'ero apopré tranta mila. 2A l'ha mnaje a Baale-Giuda, con tut ël pòpol ch'a lo compagnava, për tramudene l'Èrca 'd Dé ch'a pòrta 'l nòm dël Signor ëd l'Univers, col ch'a l'é stà an sël tròno sircondà dai cherubin[1]. 3A l'han carià l'Èrca an s'un chèr neuv e a l'han tramudala da la ca d'Abinadab[2] ch'a l'era an sla colin-a. Usa e Aio, fieuj d'Abinadab, a guidavo 'l chèr. 4A l'han portalo con l'Èrca 'd Dé da la ca d'Abinadab an sla colin-a e Aio a marciava dë 'dnans ëd l'Èrca. 5David e tùit j'Israelita a dansavo dë 'dnans a Nosgnor, a cantavo e a sonavo d'ògni sòrt dë strument - zitre, arpe, tambornin, castagnëtte e piatlin-e.

6Cand ch'a son rivà a l'èira 'd Macon, ij beu ch'a tiravo 'l chèr a son antrapasse e Usa a l'ha pogià la man contra l'Èrca për sustnila. 7Për lòn ël Signor a l'ha avune tanta flin-a[3] ch'a l'ha colpilo a mòrt. A l'é parèj che Usa a l'é mòrt pròpi là davzin a l'Èrca 'd Nosgnor.

8David a l'era pitòst pijass-la mal che 'l Signor, an soa flin-a, a l'avèissa fulminà Usa. Parèj, David a l'ha daje a col leugh ël nòm ëd Peres-Usa (ch'a veul dì "S-cionf contra d'Usa"), nòm ch'a l'é 'ncora col ch'as deuvra ancheuj. 9Për lòn ch'a l'era rivaie, David a l'avìa ora tëmma ‘d Nosgnor e a disìa: "Coma ch'i podria mai fé, adess, për arporté l'Èrca dël Signor sota mia guerna 'n mè palass?". 10A l'é parèj che David a l'ha decidù 'd pì nen tramudé l'Èrca ‘d Nosgnor ant la sità 'd David. Nompà, a l'ha fala trasporté 'nt la ca d'Obed-Edom, ch'a l'era 'd Gath. 11Parèj l'Èrca dël Signor a l'é restaje 'nt la ca d'Obed-Edom, a Gath, për tre mèis, e Nosgnor a l'ha benedì chiel[4] e tuta soa famija. 12Anlora a l'han faje savèj a David che 'l Signor, grassie a l'Èrca 'd Dé, a l'avìa benedì la famija d'Obed-Edom e tùit ij sò bin. Parèj, David a l'é andàit ambelelà e a l'ha fàit tramudé l'Èrca 'd Dé da la ca d'Obed-Edom a la Sità 'd David an mes a na festa gròssa. 13Coj ch'a portavo l'Èrca ‘d Nosgnor a fasìo ses pass e peui David a fasìa 'n sacrifissi d'un tòr e d'un moton.

Micol a arpròcia David

[modifiché]

14Ora David, ch'a l'avìa a còl mach un càmus ëd lin[5], a dansava con tute soe fòrse dë 'dnans al Signor. 15Chiel e tuta la gent a compagnavo l'Èrca ‘d Nosgnor an mes a d'aclamassion e 'd son ëd còrn. 16Cand che l'Èrca dël Signor a l'é intrà 'nt la sità 'd David, Micol, la fija 'd Saul a vardava giù da la fnestra e a l'ha vëddù rè David ch'a sautava e a dansava dë 'dnans a Nosgnor e a l'é sentusse ampinìa 'd dëspresi për chiel. 17A l'han donca portà l'Èrca dël Signor e a l'han butala a sò post andrinta la tenda ch'a l'era stane prontà. E David a l'ha smonù dë 'dnans a Nosgnor ëd olocàust e d'oferte 'd comunion. 18Apress d'avèj smonù tut lòn, David a l'ha benedì 'l pòpol ant ël nòm dël Signor ëd l'Univers, 19Peui a l'ha fàit na distribussion a minca òm e fomna dël pòpol d'Israel d'un panèt con ëd carn rustìa e 'd na fogassa d'uva. Peui tuta la gent a l'é tornass-ne a ca. 20Ëdcò David a l'é tornass-ne a ca për dé la benedission a soa famija. Micol, la fija 'd Saul a l'é surtìa për andeje 'ncontra e a l'ha dije: "Ma vard-te 'n pò! Che figura ch'it l'has fàit ancheuj për un rè d'Israel! Has-to pròpi gnun-a vërgògna 'd fete vëdde parèj da tute le sërvente tanme 'n fòl, na përson-a volgar qualsëssìa[6]?". 21David a l'ha arbatù a Micol: "I l'hai dansà dë 'dnans a Nosgnor, ch'a l'ha preferime a tò pare e a tuta toa famija, e ch'a l'ha fame sovran d'Israel, sò pòpol. 22I sarìa stàit dispòst a umilieme 'ncora 'd pì, a rend-me 'n fòl complet! Ma le sërvente ch'it l'has mensionà, lor as n'ancalerio gnanca a dëspresieme”.

23Micol, la fija 'd Saul a l'é restà sensa avèj 'd fieuj për tuta soa vita.

Nòte

[modifiché]
  1. Cfr. Surtìa 25:22.
  2. Cfr. 1 Samuel 7:1-2.
  3. O "la flin-a dël Signor a l'é s-cionfà contra 'd chiel".
  4. Cfr. 1 Crònache 26:4-5.
  5. La vesta che 'd sòlit as butavo adòss ij sacerdòt.
  6. Cfr. 1 Crònache 16:43.