La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giudes/Giudes 2

Da Wikisource.

Liber dij Giùdess[modifiché]

Pàgina arvëdùa da Majo Galin-a

2[modifiché]

Anfedeltà dël pòpol a l’Aleansa[modifiché]

1L’àngel ëd Nosgnor a l’é montà da Ghilgal a Bochim e a j’Israelita a l’ha dije: “Mi i l’hai tirave fòra da l’Egit e i l’hai portave a la tèra ch’i l’hai promëttuje ai vòstri antich. I l’hai fàit ël giurament ch’i l’avrìa mai cassà mia aleansa con vojàutri, 2Vojàutri, për vòstra part, i l’avìe contut nen da fé d’aleanse con j’abitant dë sto pais e i l’avìe da dësblé ij sò autar, ma ant lolì i l’eve nen ubidime. Përchè mai l’evene fàit na ròba parèj? 3Ore, i l’avìa bin dive che s’i m’avèisse pa fàit ubidiensa, i l’avrìa pì nen taparà da ‘dnans a vojàutri ij Cananita, ma lor a sarìo tacasse a vòstre còste tanme dë spin-e e ij sò dio ‘d lor a l’avrìo pijave an tràpola”.

4Finì ch’a l’avìa l’àngel ëd Nosgnor ëd dì ste paròle a tuti j’Israelita, ël pòpol a l’é s-ciopà a fé ‘d grand pior. 5A l’é për lòn che ‘l leugh anté ch’a l’é capità lolì a l’é stàit peui ciamà Bochim (ch’a veul dì “coj ch’a pioro”). Apress ëd lòn a l’han smonù ‘d sacrifissi a Nosgnor.

Mòrt ëd Giosuè[modifiché]

6Congedasse ch’a l’era Giosuè, j’Israelita a son andass-ne mincadun al teritori ch’a l’era staje assignà an ardità e a l’ha butass-ne al possess. 7Ël pòpol a l’é stàit fidel a Nosgnor mach fin-a a la mòrt ëd Giosuè e dj’ansian ch’a l'ero dzorvivuje. Tuti coj-lì a l’ero stàit ij testimòni dle gran maravije che Nosgnor a l’avìa fàit an favor d’Israel. 8Giosuè, fieul ëd Nun, sërvent ëd Nosgnor, a l’é mòrt a l’età ‘d sent e des agn, 9e a l’é stàit sotrà ant la tèra ‘d soa proprietà a Timnat-Eres, an tra ij mont d’Efraim, al nòrd dël mont Gas. 10Tuta cola generassion, peui, a l’é mòrta e a l’é giontasse ai sò antich. A l’é vnùine n’àutra ch’a l’avìa pa conossù Nosgnor e ch’a l’avìa pa fàit esperiensa dle maravije fàite da chiel an favor d’Israel.

Ël pòpol a adora d’àutri dio[modifiché]

11A l’é rivaje che j’Israelita, con soa condòta grama a l’han ofendù Nosgnor, dagià ch’a son butasse a rende adorassion ai Baal. 12A l’han chità Nosgnor, ël Dé dij sò antich, col ch’a l’avìa faje seurte da l’Egit, e a son andaje dapress a d’àutri dio, coj dij pòpoj ch’a-j stasìo dacant, e a l’han adoraje. Tut sossì a l’ha provocà l’andignassion ëd Nosgnor.

13Apress d’avèj bandonà Nosgnor për rende l’adorassion al dio Baal e a j’Astarte, 14Nosgnor a l’é anrabiasse contra j'òmo d'Israel e a l’ha daje ant le man dij brigant, ch’a l’han sachegiaje lassàndje an misèria. Nosgnor a l’ha ‘dcò butaje ant le man dij nemis ch’a vivìo dantorn a lor, sensa che j’Israelita a podèisso feje resistensa. 15An efet, cora che j’Israelita a surtìo për combate, la man ëd Nosgnor a sarìa virasse contra ‘d lor, pròpi coma chiel a l’avìa dije e giurà ‘d fé. A l’é parèj che Israel a l’è trovasse ant na situassion ëd perìcol grev. 16A l’é an coj moment-lì che Nosgnor a-j mandava ëd giudess ch’a liberavo j’Israelita da le man ëd coj ch’a-j butavo a sach ël pais. 17Tutun, j’Israelita a l’avrìo pa daje da ment ai giùdess, e a tornavo a prostituisse con d’àutri dio e a j'adoravo. A sarìo slontanasse fin-a ‘d pì dal senté dova ch’a l’ero marciaie ij sò antich, che bin a l’avìo daje ubidiensa ai comandament ëd Nosgnor: lor a-j imitavo pa. 18Tute le vire che Nosgnor a-j mandava un giudess, Nosgnor a l’era con chiel e, damentre che ‘l giudess a vivìa, chiel a podìa bin liberé Israel dai sò nemis; përché Nosgnor a l’avìa compassion dj’Israelita, ch’a gëmmìo sota ij maltratament ch’a-j fasìo ij sò craseur. 19Contut, ant ël moment ch’ ël giudess a 'ndasìa a meuire, la generassion dj’Israelita ch’a vnisìa dòp a tornava a corompse e a l’avrìa comportasse fin-a pes ëd cola d’anans. A sarìo andaje dapress a d’àutri dio, e a l’avrìo renduje l’adorassion e prostërnassje dëdnans. A l’avìo, an efet, gnun-a 'ntension ëd chité ‘d fé d’assion grame nì ‘d chité da soa condòta arvirosa.

Israel butà a la preuva[modifiché]

20Antlora Nosgnor a l’é 'ndignasse contra Israel e a l’ha dije: “Sto pòpol a l’ha violà ij tèrmo dl’aleansa ch’i l’avìa fàit con ij sò antich e a veulo pa feme ubidiensa. 21Parèj i seguiterai pa pì a scassé da ‘dnans a lor ij pòpoj che Giosuè, dòp ch’a l’é mòrt, a l’ero restaje da scassé. 22Nosgnor, an efet, a vorìa servisse dë sti pòpoj për buté a la preuva Israel, për vëdde s’a l’avèissa seguità a andeje dapress a le pianà lassà dai sò antich, o s’a l’avèissa pa falo. 23A l’é për lòn che Nosgnor a l’avìa lassà costi pòpoj ant ël pais, sensa pì nen ëscasseje. Chiel a l’avìa pa fàje tombé ant le man ëd Giosuè.