La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Numeri/Numeri 16

←Numeri 15

La Bibia piemontèisa Nùmeri

Nùmeri 17→

Ij nùmer

Bìbia piemontèisa - Numer 16

16

Arvira ‘d Còre

¹Còre, fieul d'Isear, fieul ëd Cheat, fieul ëd Levi e Datan e Abiram, fieuj d'Eliab, fieul ëd Ruben, e On fieul ëd Pelet, fieul ëd Ruben, a l’han pijasse ansema d’òm ²për arviresse contra 'd Mosè ansema a cheidun dj’Israelita, dosentessinquanta cap ëd tribù, sernù da la ciambrea, gent d’arnomansa. ³Assemblasse contra 'd Mosè e Aron, a l'han dije: “I n'oma pro! A l'é tuta la comunità, a son tùit ij sò sant ch’a son sacrà, e Nosgnor a l'é an tra 'd lor. Përchè 'v bute dzora ëd la ciambrea 'd Nosgnor?”.

⁴Mosè sentù ch’a l’avìa lolì, a l'é prostërnasse con la front a tèra. ⁵Peui a l'ha dije a Còre e a tuta la gent ch'a l'era con chiel: “Doman matin Nosgnor a farà conòsse chi ch'a-j aparten e chi ch'a l'é l'òm consacrà ch’a lasserà avzinsse a chiel. La përson-a ch’a farà avziné a chiel a sarà col ch’a l'avrà sernù. ⁶Vojàutri, Còre e tùit ij sò partisan, fé sòn: Ciapé ‘d turiboj, ⁷e doman dë 'dnans ëd Nosgnor, buteje andrinta ‘d brasa e dëdzora d’ancens. L’òm che Nosgnor a sernerà a sarà chiel l’òm sacrà. É-lo che Ij Levita a l’han già nen pro da fé^[1]?”.

⁸Mosè a l'ha dije a Còre: “Donca, scoté, voi, ij fieuj ëd Levi! ⁹E-lo miraco tròp pòch për vojàutri, che 'l Dé d'Israel a l'àbia sernuve da la comunità d'Israel, an ciamand-ve davzin ëd chiel për fé servissi ant ël Tabërnàcol ëd Nosgnor, an piassand vojàutri an facia 'd costa comunità ant ël moment ch’ i fase vòst ministeri për lor? ¹⁰A l'ha ciamave davzin ëd chiel, ti e con ti tùit tò frej, ij Levita, e vojàutri an pì i vorerìe 'dcò esse ‘d sacerdòt! ¹¹A l’é donca contra 'd Nosgnor che vojàutri i seve samblave ansema, ti e tuta toa gent! Chi é-lo donca Aron, përchè vadne a mormoreje contra?”.

Arvira ‘d Datan e Abiram

¹²Peui Mosè a l'ha mandà a ciamé Datan e Abiram, fieuj d'Eliab. Lor a l'han rëspondù: “I-i vniroma pa! ¹³É-lo forsi pòch për ti, l'avèine fàit chité 'n pais andova ch’a cola ‘d làit e d’amel për fene meuire an cost desert, che ti 't veule ancora fete cap ëdzora 'd nojàutri? ¹⁴Ëd pì, it l’has pa mnane ant na tèra andova ch’a scor ëd làit e d’amel, nì it l’has dane n'ardità 'd camp e 'd vërzé! Penses-to che la gent a sia bòrgna? Nojàutri i vniroma nen!”.

¹⁵Anlora Mosè a l'é anviscasse motobin ëd flin-a, e a l'ha dije a Nosgnor: “Aceta nen soa oferta ‘d lor. Mi da costi-sì i l'hai nen pijàit un borich e i l'hai mai faje tòrt a gnun dij sò!”.

Castigh ëd Còre e dij sò partisan

¹⁶Peui Mosè a l’ha dit a Còre^[2]: “Doman ti e toa compagnìa ‘d gent i presenteve dë 'dnans ëd Nosgnor. Ëdcò Aron a-i sarà. ¹⁷Ti e Aron i portereve ij vòstri turiboj, e che ‘dcò a-j pòrto mincadun dij dosentessinquanta dij tò partisan”. ¹⁸Parèj, mincadun ëd lor a l’ha pijà'l sò turibol, a l’han butaie dzora ‘d brasa e a son piassasse a l’intrada dla Tenda dël Rëscontr, con Mosè e Aron. ¹⁹Quand che Còre a l’ha convocà tuta la comunità contra ‘d lor a l’intrada dla Tenda dël Rëscontr, la glòria ‘d Nosgnor a l’é comparije a tuta la comunità.

²⁰Nosgnor a l’ha parlaje a Mosè e Aron. A l’ha dije: ²¹ “Separeve da costa comunità, përchè mi i vado a fela spërfondé ant un sol moment”. ²²Tutun, Mosè e Aron a son prostërnasse con la front a tèra e a l’han ësclamà: “Nosgnor! Dé djë spirit ëd tuti j’esse vivent! Veus-to pijètla con tuta la comunità, cora che a l'é stàit mach un a pëcché?”-

²³Nosgnor a l’ha rësponduje a Mosè: ²⁴“Dì a tuta sta gent dë slontanesse da ‘ndoa ch’a stan Còre, Datan e Abiram”. ²⁵Mosè a l'é aussasse e a l'é andàit da Datan e Abiram; j'ansian d'Israel a son andaje dapress. ²⁶Ambelelà a l’ha dije a la comunità: “Slontaneve da le tende dë sti òm përvers, e toché gnente ch'a sia 'd lor, për tëmma d’esse ‘dcò vojàutri spërfondà a càusa ‘d tuti ij sò pecà. ²⁷E lor a son ëslontanasse da j’anviron dël leu anté ch’a stasìo Còre, Datan e Abiram. Datan e Abiram a l'ero vnùit fòra e as trovavo a l'intrada 'd soe tende, con soe fomne, soe masnà e ij sò fieuj. ²⁸Anlora Mosè a l’ha dit: “Da sòn i savreve che a l'é Nosgnor ch’ a l'ha mandame për compì tute ste euvre, e ch’i l'hai nen falo 'd testa mìa. ²⁹Se costa gent a meuir ëd mòrt natural, second ël destin comun ëd tuti j’uman, anlora a l'é pa Nosgnor ch'a l'ha mandame. ³⁰ Ma se Nosgnor a fà ‘n gran portent, cheicòsa dë strasordinari, se la tèra a doverta soa boca për travonde tuta sta gent e tut lòn ch'a l'é ‘l sò, e se lor a calo viv ant ël pais dij mòrt^[3], anlora i podreve savèj che costi-sì a l'han dëspresià Nosgnor”.

³¹A l'avìa ancora nen finì 'd pronunsié tute cole paròle, che la tèra sota ij sò pé ‘d lor a l’é dovertasse ³²e a l’ha travonduje, lor e soe famije ‘d lor, parèj coma tuta la gent ëd Còre e tut lòn che a l'era ‘l sò. ³³A son calà viv ant ël pais dij mòrt con tut lòn ch’a l’avìo. La tèra a l'ha curvìje e lor a son ësparì d'an mes ëd la comunità. ³⁴Quand ch’a l’han sentije crijé, tuti j’Israelita ch’a j’ero lì present a son ëscapà vìa, përchè a disìo: “Che la tèra a vada pa a travonde 'dcò nojàutri!”. ³⁵D’àutra banda, un feu ch’a l’é surtìe da la presensa ‘d Nosgnor a l’ha consumà ij dosentessinquanta òm ch’a smonìo l'ancens.

³⁶Peui Nosgnor a l’ha dije a Mosè^[4]: ³⁷“Dì a Eleasar, fieul d’Aron, ël sacerdòt, ëd tiré fòra da ‘n mes al feu ij turiboj, përchè a son sacrà, e peui dë sbardlé le brase a na chèich distansa. ³⁸Për lòn ch’a riguarda ij turiboj dë sti òm, mòrt pr’ ël pecà ch’a l’han comëttù, a l’han da esse trasformà an làmine për arvestine l’autar, përchè a son ëstàit presentà dë 'dnans ëd Nosgnor e santificà. Lolì a sarà n'avertiment për j'Israelita”. ³⁹Ël sacerdòt Eleasar, donca, a l’é andàit a cheuje ij turiboj ëd bronz presentà da coj ch’a j’ero restane brusà, e a son ëstàit martlà për fene ‘d piastre da ‘rvëstine l’autar. ⁴⁰Për j’Israelita, lolì a sarìa stàit n’avertiment^[5] përchè gnun ëstrangé ch’a sia pa dissendent d’Aron a l’abia mai da brusé d’ancens dë 'dnans ëd Nosgnor e ch’a fasa parèj la fin ëd Còre e ‘d coj ch'a l'ero con chiel, pròpi coma Nosgnor a l’avìa dit për l’autorità ‘d Mosè.

⁴¹Ma ‘l dì apress, l’antrega comunità dj’Israelita a l’ha barbotà contra Mosè e Aron, an disand: “Vojàutri i l’eve fàit meuire ‘l pòpol ëd Nosgnor!”. ⁴²Ora, a l’é ancapità che, antramentre che cola gent a l’era assemblasse contra 'd Mosè e Aron, a son virasse anvers ëd la Tenda dël Rëscontr e a l’han vëddù che na nivola a l’avìa quatala e ch'a l'era manifestasse la glòria ‘d Nosgnor. ⁴³Anlora Mosè e Aron a son portasse dë 'dnans ëd la Tenda dël Rëscontr.

⁴⁴Nosgnor a l'ha parlaje a Mosè e a l'ha dije: ⁴⁵“Slontaneve da cola gent-lì, parèj ch’i peussa consumeje a l’istant!”. Ma Mosè e Aron a son prostërnasse con la front për tèra. ⁴⁶Peui Mosè a l’ha dije a Aron: “Ciapa l'ancensor, bùtje 'd brasa anvisca pijàita da l'autar, dëpón-ie dzora l'ancens e dësgagg-te d'andé da cola gent e faje ‘l rit d’espiassion an favor ëd lor, përchè l’ira ‘d Nosgnor a l’é anviscasse e ‘l castigh^[6] a l’é già ancaminasse!”. ⁴⁷Aron a l'ha pijàlo, com a l'avìa dit Mosè, e a l'é corù an mes ëd la ciambrea; ma 'l castigh a l'avìa già ancaminasse an tra la gent. Parèj a l'ha butà l'ancens e fàit ël rit d'espiassion pr’ ël pòpol. ⁴⁸Peui a l'é butasse an tra ij mòrt e ij viv e la piàga a l'é fërmasse. ⁴⁹A son ëstàie quatòrdesmilassetzent mòrt ëd costa piaga, sensa conté coj ch’a l’ero mortie anans con Còre. ⁵⁰Peui Aron a l'é tornass-ne da Mosè a l'intrada dla Tenda dël Rëscontr: ël castigh a l'era chità.

Nòte

1. O “Pro, fieuj ‘d Levi!”.
2. Cfr. Giuda 1.
3. O “Sheòl”.
4. A comensé da 16:36, ij nùmer dij vers fin-a a 17:13 a son nen coj dla numerassion dla Bibia ebràica (BHS). A l’é na diversa tradission ch’a buta tut l’episòdi ant l’istess capìtol. Da 18:1 le doi a torno a d’esse j’stess.
5. O “memòria”.
6. O “la piaga”.