La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache5

←2 Crònache 4

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

2 Crònache 6→

5

Pàgina revisionà

¹A l’é parèj che Salomon a l’ha compì tuta soa euvra për ël Templi ‘d Nosgnor. Peui a l’ha fàit porté tuti j’utiss sacrà che sò pare David a l’avìa donà - l’argent, l’òr e vàire artìcoj - e a l’ha faje anmagaziné ant ël tesòr dël Templi ‘d Dé.

L’Èrca tramudà ant ël Templ

²Salomon a l'ha peui convocà a ciambreja an Gerusalem j'ansian d'Israel e tùit ij cap-tribù - ij cap ë le famije dij grand antich d’Israel. Lor a l’avìo da tramudé l'Èrca dl'Aleansa dël Signor dal pòst anté ch’a l’era stàita butà ant la Sità 'd David, visadì Sion, al Templi. ³A son assemblasse a la presensa dël rè tùti j’òm d’Israel për la Festa dle Caban-e, ch’a rivava ant ël sétim mèis.

⁴Quand che tùti j’ansian d'Israel a son rivà, ij Levita a l'han aussà l'Èrca. ⁵A l'han tramudà l'Èrca e la tenda dla radunansa e tùit j'asi sacrà ch’ a l'ero ant ël tabërnàcol; a son ëstàit ij sacerdòt e ij Levita a porteje. ⁶Là, ‘dnans a l’Èrca, Rè Salomon e la comunità antrega d’Israel a l’han ësmonù an sacrifissi csì tante feje, crave e beu ch’as podìo gnanca calcolé vàire ch’a l’ero!

⁷Ij sacerdòt a l'han fàit intré l'Èrca dl'Aleansa 'd Nosgnor a sò pòst ant la stansia dël Templi, ant ël Sant dij Sant, sota j'ale dij cherubin. ⁸Ij cherubin a slargavo j'ale dzora dl'Èrca; lor a curvìo l'Èrca e soe bare da dzora. ⁹Le stanghe a l'ero pì longhe, e për lòn sò ponton as prolongàvo dë dlà dl'Èrca anvers la stansia, ma da fòra as vëddìo pa; parèj coma che a l'é ancora al di d'ancheuj. ¹⁰Ant l’Èrca a-i j'era nen d'autr che le doe tàule, che Mosè a l'avìa butà an sl'Horeb, le tàule dl'aleansa stabilìa da Nosgnor con j'Israelita ant ël moment ch’a l'ero surtì da l'Egit.

¹¹Apress ëd lòn, ij sacerdòt a son surtì dal Leu Sant. Tùit ij sacerdòt ch’a l’ero là present a l’avìo purificasse sensa considerassion ëd chi, an tra ‘d lor, a l’era ‘d torno col di-lì. ¹²E ij Levita ch’a l’ero musicista, visadì Asaf, Eman, Idutun e sò fieuj e frej, vestì 'd damasch, con cìmbaj, arpe e setre, as në stasìo an pé a levant dl'autar. A lor a son giontasse sentevint sacerdòt ch’a sonavo le trombe. ¹³Ij trombëttiè a sonavo soe trombe e ij cantor a cantavo tùit a l’unìsson an laudand e ringrassiand Nosgnor. Compagnà da trombe, cimbaj e d’àutri strument, a l’han aussà un càntich ëd làude al Signor. A disìo: “Chiel a l’é bon! Soa misericòrdia a dura për sèmper!”. Pròpi an col moment-lì na nìvola spëssa a l’ha ampinì ‘l Templi dël Signor. ¹⁴Ij sacerdòt a podìo pa pì seguité an sò servissi për motiv ëd la nìvola, përchè la gloriosa presensa dël Signor a l’avìa ampinì ‘l Templi ‘d Dé.