La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Levitich/Levitich 10

←Levitich 9

La Bibia piemontèisa Levìtich

Levìtich 11→

Levìtich

La Bìbia piemontèisa - Levitich 10

10

La trasgression ëd Nadab e Abiu

¹Nadab e Abiu, fieuj d’Aron, a l’han ciapà n’ancensor a pr'un, a l’han butaje ‘d brasa e campaje ansima d’ancens për smon-e dë 'dnans ëd Nosgnor un feugh ëstrangé^[1] che chiel a l’avìa pa comandaje. ²Anlora a l’é surtije da la presensa ‘d Nosgnor un feu ch’a l’ha ‘nvestije e a son mòrt dë 'dnans ëd Nosgnor. ³Mosè a l’ha dije a Aron: ”Sossì a l'é lòn che Nosgnor a antendìa cand ch'a l'avìa dit: ’Coj ch'as avzin-o a mi a l'han da considereme sant e dë 'dnans ëd tut ël pòpol i l'hai da esse glorificà^[2]" e Aron a l’é stàit ciuto. ⁴Anlora Mosè a l’ha mandà a ciamé Misael e Elisafan, fieuj d’Usiel, barba d’Aron, e a l’ha dije: “Vnì a artiré ij vòstri parent da ‘dnans ëd ël Santuari. Porteje fòra dal campament. ⁵Anlora a son andaie e a l’han portaje via con le tùniche ch’a l’avìo adòss, leugn dal campament, coma Mosè a l’avìa dit.

Deul dij sacerdòt

⁶Peui Mosè a l’ha dije a Aron e ai sò fieuj Eleasar e Itamar: “Scarpenteve pa ij cavej e s-ciancheve nen le vestimente, ch’i vade pa a meuire 'dcò vojàutri, e che chiel a vada nen a anrabiesse contra tuta la comunità: ma che ij vòstri frej e tut ël pòpol d'Israel a vado a porté 'l deul per coj ch'a son stàit brusà viv da Nosgnor. ⁷Seurte pa via da l'andron ëd la Tenda dël Rëscontr, dësnò i andreve a meuire; përchè ch’i seve stàit consacrà con l'euli dl'unsion divin-a ‘d Nosgnor”. E lor a l'han fàit coma Mosè a l’avìa comandà.

Nòrme an sle beivande alcòliche

⁸Nosgnor a l’ha parlaje ‘dcò a Aron. A l’ha dije: ⁹“Cand ch’i l’avreve da intré ant la Tenda dël Rëscontr, nì ti nì ij tò fieuj i l'eve da bèive 'd vin o d’àutre beivande alcòliche, s’i veule nen meuire. Costa-sì a l’é na prescrission përpetua për tute le generassion. ¹⁰Abie l’avertensa ‘d fé bin na distinsion an tra ‘l sàcr e ‘l profan, e tra ‘l pur e l’ampur. ¹¹A j’Israelita mostreje bin tute le prescrission che ‘l Signor a l’ha daje pr’ ël mojen ëd Mosè”.

La part ëd la vìtima arzervà ai sacerdòt

¹²Peui Mosè a l’ha dije a Aron e ai sò doi fieuj ch’a restavo, Eleazar e Itamar: ”Pijé vòstra part, cola ch’a l’é vansà da l’oferta ‘d farin-a che ‘l feugh a l’ha consuma an onor ëd Nosgnor. Ampastela sens’ alvà e mangela dapara dl’autar, përchè ch’a l’é na còsa santa dël gré pì àut. ¹³Për lòn a venta ch’i la mange ant un leu sant, përchè ch’a l’é un-a dle part dj' oferte consumà dal feugh an onor ëd Nosgnor. Sto-sì a l’é l’órdin ch’i l’hai arseivù^[3]. ¹⁴Për lòn ch’a riguarda ‘l pét presentà dë 'dnans ëd Nosgnor e la cheussa arzervà, mangela ant un leu pur da la mira ritual, vojàutri, ij vòstri fieuj e le vòstre fije. Cola-lì a l’é la porsion che për drit a vë speta dij sacrifissi ‘d comunion smonù da j’Israelita. ¹⁵Lor a porteran la cheussa arzervà e ‘l pét ch’as ha da presenté dë 'dnans ëd Nosgnor con la grassa ch’a l’é da fesse brusé dal feugh, përchè i -i ësmon-e dë 'dnans ëd Nosgnor; cole doe part a saran për vojàutri e pr’ ij vòstri fieuj. Costa-sì a l’é na prescrission përpètua, precis coma Nosgnor a l’ha comandà^[4].

Nòrma special

¹⁶Dòp ëd sòn, Mosè a l'ha sercà e arsercà 'dcò 'l boch ëd ël sacrifissi d'espiassion për ël pecà, e a l'ha trovà che a l'era stàit brusà; anlora a l'é 'ndignasse con Eleasar e Itamar, fieuj dzorvivù d'Aron e a l’ha dije: ¹⁷“Përchè ch’i l’eve nen mangià ant un leu sacrà la vìtima dël sacrifissi pr’ ël pecà? A l’é na còsa santa dël gré pì àut, e a l’é stàita dàita a vojàutri për arlevé le colpe dla comunità e fé ‘l rit d’espiassion an favor ëd lor dë 'dnans ëd Nosgnor^[5]. ¹⁸Vojàutri i l'eve pa portà sò sangh drinta 'l santuari, andova che nopà, i l'avrìe dovù mangé la vìtima, coma che mi i l'avìa ordinave”.

¹⁹Aron a l’ha rësponduje a Mosè:”Varda, d'ancheuj a l'han ësmonù col sò sacrifissi an espiassion ëd ël pecà e l'olocàust dë 'dnans ëd Nosgnor, peui a l'é ancapitame tut lòn ch'it sas. Donca, s’i l'avèissa mangià la vìtima d'espiassion ëd ël pecà, sarèi-ne piasùje al Signor?”. ²⁰Cand ch’a l’a sentì costa rispòsta, Mosè a l’é stane pasià.

Nòte

1. L’espression “feugh ëstrangé” (אֵשׁ זָרָה, ’esh zarah) as podrìa ‘dcò voltesse con “feugh profan”, “feugh nen sant”, “na sòrt ëd feu diferent”: a l’é nen tant ciàira. A l’é stàita antërpretà ‘d manere diverse. Costa infrassion a l’avrìa podù comprende un o pì dë sti cas-sì: (1) dovré ‘d carbon nen autorisà, cfr. Levìtich 16:12 o preparà da përson-e nen autorisà: אִישׁ זָר (’ish zar) in Nùmer 16:40; (2) na preparassion d’ancens ësbalià [cfr. Surtìa 30:9 קְטֹרֶת זָרָה (qÿtoreh zarah)]; (3) presentassion ëd n’oferta d’ancens ant un moment ësbalià; (4) o intrand ant ël Leugh Santissim ant un temp nen aproprià (cfr. Levitich 16:12). La question a l’era che j’at d’adorassion ëd Nosgnor a dovìo sèmper esse fàit “precis coma che Nosgnor a l’avìa comandaje”.
2. Ël Dé ver e viv a l'é sant, l'é a dì, special, ùnich, e as peul nen tratesse ant na manera ordinària, coma ch'as veul. A sta mira, ij sacerdòt a l'han da dé al pòpol n'esempi, na testimoniansa precisa.
3. 10:12-13 cfr. Levìtich 6:14-18.
4. 10:14-15 cfr. Levìtich 7:30-34.
5. Cfr. Levìtich 6:24-26.