La Bibia piemontèisa
Levìtich

Levìtich

La Bìbia piemontèisa - Levitich 03

3

Ij sacrifissi ‘d comunion

¹Cand cheidun ëd vojàutri a smon a Nosgnor un cap ëd cabial gròss ch'a l'àbia da esse 'n sacrifissi ‘d comunion^[1], a l’ha da smon-e un mas-cc o na fumela sensa difet. ²L’ofertor a butrà soa man an sla testa dla vìtima e apress a la sgorzrà a l’intrada dla Tenda dël Rëscontr. Ij sacerdòt, dissendent d’Aron, a në spantieran ël sangh tut d’antorn ëd l’autar. ³Da cost sacrifissi ‘d comunion, a s' ësmonrà a Nosgnor, përchè ‘l feu a lo consuma, la grassa ch’a cheuvr ij buej e tut lòn ch’a-i é tacà, ⁴ij doi rognon e la grassa ch’a-j cheurv e ch’a quata ij fianch, e la risela dël fidich dëstacà ansema ai lómb. ⁵Ij sacerdòt dissendent d’Aron a lo brusran an sl’autar, dëdzora dl’olocàust butà an sël bòsch ch’a-i é ansima al feu: a l’é ‘l sacrifissi consumà dal feu, oferta d’odor agreàbil a Nosgnor.

⁶Se l’oferta smonùa a Nosgnor coma 'n sacrifissi ‘d comunion a l’é ‘n cap ëd bestie cite, feje o ‘d crave, a l’avrà da smon-e un mas-cc o na fumela sensa difèt. ⁷Se cheidun ëd vojàutri a smon un babèro, a lo smon-rà dë 'dnans ëd Nosgnor, ⁸a-j butrà la man an sla testa e a lo sgorzërà dë 'dnans ëd la Tenda dël Rëscontr. Ij sacerdòt dissendent d’Aron a na spantieran ël sangh tut d’antorn dl’autar. ⁹Da cost sacrifissi ‘d comunion, a së smonrà a Nosgnor, përche ‘l feu a lo consuma, la grassa, la coa, ch’a la tirerà fòra antrega fin a doa ch’a l’é tacà al fil ëd la schin-a, la grassa ch’a quata la pansa, ¹⁰ij doi rognon, con soa grassa d'antorn, cola ch'a cheurv ij fianch, e ij gròss lómb e la risela dla fricassà, che as dëstacrà ansema. ¹¹Ël sacerdòt a brusrà tut an sl’autar, coma na provianda che ‘l feu a consumerà an onor ëd Nosgnor.

¹²Se l’oferta a l’é da jë strop ëd le crave, a la smonrà dë 'dnans ëd Nosgnor, ¹³a butrà la man an sla testa e apress a la sgorgerà. Ij sacerdòt dissendent d’Aron a na sbrinceran ëd sangh l’autar tut d’antorn. ¹⁴Da cost sacrifissi ‘d comunion, a së smonran a Nosgnor, përche ‘l feu a-j consuma, ¹⁵ij doi rognon, la grassa che a-i é ansima, la risela dzora dël fìdich - ch'a sarà butà dëdzora dij doi rognon. ¹⁶Ël sacerdòt a brusrà tut an sl’autar, coma na provianda che ‘l feu a consuma an onor ëd Nosgnor. ¹⁷Costa-sì a l’é na lege përpetua che tute le generassion a l’han da osservé an tùit ij leugh andova ch’i sareve: i mangereve pa d’àutra grassa, nì tut lòn ch’a l’é ‘d sangh.

Nòte

↑ Costa oferta, ciamà ‘dco “oferta ‘d pas” a l’era na rapresentassion ëd la comunion an tra Dé e so pòpol (e an tra chi ch’a na fasìa part). Cost’idèja a l’era ilustrè dal fàit che le part grasse dla bestia sacrificà a l’ero consumà dal feu an sl’autar e che la carn a l’era consumà da la gent ant un past dë ‘dnans ëd Nosgnor. Costa-sì a l’era la sola sòrt ëd oferta che ij fedej a na pijavo part an mangiand la carn ëd la bestia. Cora ch’a j’era na série d’oferte ch’a comprendìa n’oferta ‘d pas (cfr. Levìtich 9:8-21), l’oferta ‘d pas a l’era sèmper fàita për ùltima përchè a l’era espression ëd ël fàit che tut a andasìa bin an tra Dé e ij so fedej. A-i ero vàire sòrt d’oferte ‘d pas conform a lòn che as intendìa fé, coma l’oferta ‘d ringrassiament, l’oferta votiva, e l’oferta volontària (për dé espression ëd devossion e làuda. A-i era ‘dcò l’oferta d’ordinassion ch’as dovrava për consacré ‘n sacerdòt.

[1] Costa oferta, ciamà ‘dco “oferta ‘d pas” a l’era na rapresentassion ëd la comunion an tra Dé e so pòpol (e an tra chi ch’a na fasìa part). Cost’idèja a l’era ilustrè dal fàit che le part grasse dla bestia sacrificà a l’ero consumà dal feu an sl’autar e che la carn a l’era consumà da la gent ant un past dë ‘dnans ëd Nosgnor. Costa-sì a l’era la sola sòrt ëd oferta che ij fedej a na pijavo part an mangiand la carn ëd la bestia. Cora ch’a j’era na série d’oferte ch’a comprendìa n’oferta ‘d pas (cfr. Levìtich 9:8-21), l’oferta ‘d pas a l’era sèmper fàita për ùltima përchè a l’era espression ëd ël fàit che tut a andasìa bin an tra Dé e ij so fedej. A-i ero vàire sòrt d’oferte ‘d pas conform a lòn che as intendìa fé, coma l’oferta ‘d ringrassiament, l’oferta votiva, e l’oferta volontària (për dé espression ëd devossion e làuda. A-i era ‘dcò l’oferta d’ordinassion ch’as dovrava për consacré ‘n sacerdòt.

[1]