La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 17

←Geremìa 16

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 18→

La Bìbia piemontèisa - Geremia 17

Geremìa

17

¹Ël pecà ‘d Giuda a l’é gravà con në stil ëd fer an sù sò cheur, ch’a l’é dur 'mè na pera. A l’é antajà con na lesna ‘d diamant an sij còrn dij sò autar. ²Ij sò fieuj a penso sèmper ai sò autar e ai sò paloch sacrà dedicà a la dea Asera, coj ch’a l’han butà ‘n pé aranda a d’erbo verd an sij cò 'd colin-e, ³ëd montagne e an pien-a campagna. A l’é parèj ch’i chiterai al ravagi toa ròba e tuti ij tò tesòr^[1]. A sarà col-lì ‘l pressi ch’it l’avras da paghé për causa dij pecà ch'it l'has fàit për tut ël pais. ⁴It dovras për fòrsa arnunsié a l’ardità ch'i l'hai date; it rendrai s-ciav dij tò nemis ant un pais ch'it conòsse gnanca, përchè i l'eve viscà 'l feu ëd mia flin-a, n’ira ch’a branderà për sèmper^[2].

La sapiensa ‘d Nosgnor

⁵Nosgnor a dis: “Trist a l'òm ch'a l'ha fiusa ant l'òm, col ch’as pògia mach ant j’arsorse dla fòrsa uman-a^[3] e ch’a slontan-a sò cheur da Dé. ⁶N’òm parèj a sarà tanme n’erborin ant ël desert^[4]. Cora che a-i rivrà 'l bin chiel a lo vëdrà gnanca. A sarà coma s’a stèissa ‘d ca ant un pòst desolà ant ël desert, ant na tèra ‘nté ch’a-i é mach ëd sal e che gnun a-i peul vive. ⁷D’àutra banda, che 'd boneur për l'òm che a l'ha fiusa an Nosgnor, che soa fòrsa e speransa a l’é mach Nosgnor. ⁸N’òm parèj a l’é tanme n'erbo piantà arlongh ëd na rivera e ch’a spòrs soe rèis anvers ëd l’eva; n’erbo parèj a l’avrà pa tëmma cand ch’a vnirà la càud, soe feuje a restran vërde; ant l'ann ëd la suitin-a a sëcca pa, a chitrà nen ëd porté frut^[5].

⁹Ël cheur ëd l’òm! A-i é gnente ch’a sia pì fàuss che ‘l cheur ëd l’òm: a l’é pròpi sensa 'rmedi! Tanti a veulo nen chërdje vàire ch’a sia maléfich^[6]! ¹⁰Mach mi, ël Signor, i peudo fongheje ‘n drinta e feje na vera disànima^[7]. A l’é parèj ch’i peudo arpaghé mincadun precis coma ch’a mérita, conform al frut ëd soe euvre^[8].

¹¹Col che a ‘mbaron-a 'd sostanse ma sensa giustissia a l'é parèj ëd na pernis che a fà s-ciòde d'euv che a son pa ij sò. Ant ël mes ëd soa vita a dovrà lasseje e a la fin dij cont chiel a sarà mach un fabiòch.

La fiusa ‘d Geremìa an Nosgnor

¹²Peui i disìa: “Nosgnor! Fin-a dal prinsipi it ses astà an sù tò tròno glorios dël cel. Col-lì a l’é ‘l tabërnàcol anté ch’i podoma trové nòstra sosta. ¹³Nosgnor! Speransa d’Israel, tuti coj ch’at chito a saran dësmerdà. Tuti coj ch’as ëslontan-o da ti a l'avran sò nòm scrivù ant la sabia, përchè a l'han chità Nosgnor, l'adoss d'eva viva. ¹⁴Nosgnor! Variss-me ti, e i sarai varì; salv-me ti, e i sarai salv. Mie làude a van mach a ti.

¹⁵Varda lòn ch’am diso: “Andova ch’a son le ròbe ch’it l’has fane la predission e ch’it disìe che Nosgnor a l’avìa arvelatje? A son pa capità!”. ¹⁶Pura, mi i l'hai pa fortì përchè as pressèissa 'l maleur për cola gent, i l'hai mai auguraje ‘l di dël dësastr. It lo sas. Tut lòn ch’a l'é surtìje da mia boca it lo conòsse bin. ¹⁷Fame pa tombé ant la consternassion^[9]! Ti’t ses mia sosta ant ël temp ëd l’aflission. ¹⁸Che coj ch'am përséguito a sio dësvërgognà, nen mi, ch'a sio lor a esse consternà, pa mi; j’aflission ch’a sio lor a tombeje a còl. Bàtie con un foet dobi”.

L’osservansa dël Saba

¹⁹Sossì a l’é lòn che Nosgnor a l’ha dime: “Va e fërm-te a la Pòrta dël Pòpol, andova che ij rè 'd Giuda a intro e a seurto an sità. Peui va a sté an tute le pòrte dla sità 'd Gerusalem. ²⁰Nùnsje: Scoté lòn che a dis ël Signor, vojàutri rè 'd Giuda, e tuti voi ch'i rive da Giuda, parèj com ij sitadin ëd Gerusalem ch'i intre da coste pòrte. ²¹Nosgnor a dis: Avèj soèn s’i veule vive, ëd pa portè ëd càrie ant ël di ‘d Saba e 'd nen feje intré da le pòrte 'd Gerusalem^[10]. ²²Fé pa seurte 'd pèis da vòstre ca e fé nen ëd travaj ant ël di ëd Saba. Nompà, i guernereve sant ël di ëd Saba, parèj d'un di ch'a l'é stàit arzervà për Nosgnor, com i l'hai comandaje ai vòstri cé^[11].

²³Contut, vòstri grand a l'han pa scotame o dame da ment. Lor a son antestasse d'arfudé e 'd nen guerné o rësponde a mie assion dissiplinàrie. ²⁴Nosgnor a dis: ‘Se vojàutri im fareve ubidiensa, s’i fareve pa intré 'd càrie ant le pòrte dla sità ant ël di ëd Saba, s’i guernereve sacrà ël Saba për mi, s’i fareve gnun travaj an col di-lì, ²⁵s’i fareve tut sòn, antlora ij rè e ij prinsi ch’a séguito la sucession an sël tròno 'd David, a intreran con chèr e cavaj për cole pòrte, lor e sò ofissiaj con la gent ëd Giuda e ij sitadin ëd Gerusalem, e sta sità-sì a sarà abità për sèmper. ²⁶Nen mach, ma a rivran da le sità ëd Giuda e dai vilagi dj'anviron ëd Gerusalem, dal teritòri ëd Beniamin, da la pian-a, da le colin-e dël meridion e dal mesdì ëd Giuda. Lor a vniran a smon-e 'd sacrifissi e d'olocàust, a porté d'oferte, oblassion, ancens e d'oferte 'd gran an ringrassiament, tut ant ël templ ëd Nosgnor. ²⁷Ma i l'avreve da dësmentié mai mè comand ëd santifiché 'l di ‘d Saba, an portand pa 'd pèis, nì faséndje intré për le pòrte 'd Gerusalem. S’i scotereve nen, mi i flamberai le pòrte e 's feu a dvorerà le ca 'd Gerusalem për mai pì dëstissesse.

Nòte

1. Opura: "I darai via tuta toa richëssa, tùit ij tò tesòr e ij tò leu ëd cult ..." La tradussion a les: בִּמְחִיר (bimchir) al pòst ëd בָּמֹתֶיךָ (bamoteca).
2. Chèich manoscrit ebràich e doi grech a leso: "un feu a l'é anvisch an mia ràbia " (an lesend קָדְחָה, qodca), come an 15:14, al pòst ëd "it l'has anviscà un feu an mia ràbia" (an lesend קָדַחְתֶּם , qadactem), come ant la pì part ëd le version e manoscrit. 
3. O “ant ëd carn e sangh”.
4. L'עֲרָבָה (ʿaravah, arabàh) a s'arferis(s) a la depression ëd la Rift Valley, che a s'ëslarga da la Galilea al Golf d'Aqaba. Ambelessì a sarìa la region desértica e sùita d'antorn dël Mar Mòrt.
5. Cfr. Salm 1:3.
6. O “Chi ch’a podrìa mai conòss-lo?”.
7. Cfr. Arvelassion 2:23.
8. Cfr. Salm 62:12.
9. Ebràich: "nen esse sorgiss ëd devastassion për mi ". A l'é smijane mej costa nuansa 'd מְחִתָּה (mchittah) pitòst che 'd teror.
10. Cfr. Neemia 13:15-22.
11. Cfr. Surtìa 20:8-10; Deuteronòmi 5:12-14.