La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 1

←Giòb 42

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 2→

Ij Salm

La Bìbia piemontèisa - Salm 001

1. A l’han ëd boneur coj ch'a scoto nen ij consèj 'd gent empia

An cost Salm sapiensial, l'autor a consija sò auditòri d’arfudé lë stil ëd vita ëd coj ch'a l'han gnun-a religion e d’esse fidej a Nosgnor. Lë scritor a buta 'n confront la sòrt ëd coj ch'a l'han gnun-a religion con cola dij giust. A arleva coma ij prim a la fin a saran ruinà, antant che ij giust a fiorisso përchè Nosgnor a-j soagna e a j'acòrda Soa protession.

¹A l’han ëd boneur coj ch'a scoto nen ij consèj ëd gent empia^[1],

coj ch'a marcio nen an sla stra dij pecador,

e ch'as seto nen an companìa djë sbefios^[2].

²A l’han ëd boneur coj ch’a pijo piasì 'nt la lege 'd Nosgnor, e ch'a la médito di e neuit.

³Coj-lì a saran tanme d'erbo piantà arlongh la sponda 'd na rivera e ch'a dan sò frut an soa stagion^[3].

Soe feuje a ven-o mai sëcche e soa produssion a l'é sèmper fosonanta.

⁴A sarà nen cola-lì la sòrt ëd la gent empia: lor-lì a saran tanme 'd lola^[4] bofà dal vent. ⁵

Dë 'dnans al giudissi a savran nen còsa rësponde.

Ij pecador a trovran gnun pòst dacant a coj che a Nosgnor a-j veulo bin.

⁶Nosgnor a vija an sël senté dij giust e a-j guerna,

ma 'l senté dla gent empia a men-a mach a la përdission.

Version ëd Pinuccia Gamba

Beàt a l’é l’òm
che a va nen dré dla paròla dij sensa sust,
nì a va arlongh la stra dël mal costum
e a pija nen jë sbefios për cambrada;

ma a s’arlegra ’nt la Lege ’d Nosgnor
e a la médita di e neuit.
Chiel-sì a l’é parèj ëd n’arbra piantà
an sla brova d’un fium o d’un ri
che a dà frut a soa stagion
e soe feuje a casco mai:
minca còsa che chiel-sì a fà a l’é bin fàita.

A l’é nen parèj për ij sensa religion, a l’é nen parèj!
costi-sì a son ’ma ’l brenn, che ’l vent a dësperd;
për sòn ij përvers a resteran confus dë ’dnans ai sò eror,
coma ij pecador dë ’dnans al randevó dij giust;
përchè Dé a conòss la stra dij giust!
Ma la stra dij sensa religion a-j pòrta a la ruin-a.

Nòte

1. O "coj ch'a son nen giust", "j'angiust". An ebràich ël tèrmin רְשָׁעִים (risha’im, “angiust”) a dëscriv ëd gent ch'a l'é superba, che an pràtica a l'é sensa Nosgnor (Salm 10:2,4,11), ch'a l'ha an òdio ij comandament ëd Dé, ch'a fà lòn ch'a l'é pecà, ch'a dis ëd busiardarie e 'd maldicense (Salm 50:16-20), e ch'a ambreuja j'àutri (Salm 37:21).
2. O “schernitor”.
3. Cfr. Geremìa 17:8.
4. O “paja”.

---