La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Neemia/Neemia 13

Da Wikisource.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

Neemìa[modifiché]

Pàgina arvëdùa da Majo Galin-a

13[modifiché]

D’àutre arforme ‘d Neemìa[modifiché]

1Ëd col temp, cora ch’a l'é lesusse an pùblich ël lìber ëd la Lege 'd Mosè, a l'é 'dcò trovasse scrit che j'Amonita e ij Moabita a l'avrìo mai dovù intré ant la ciambreja ‘d Nosgnor[1]. 2La rason a l'era che ste gent, na vira, a l'avìo pa giutà j'Israelita ch'a l'avìo da manca d'eva e 'd mangé. Nen mach, ma ij Moabita, a l'avìo fin-a pagà Balam përchè a maladièissa j'Israelita, combin che peui Dé a l'avèissa cangià maledission an benedission. 3Ant ël moment ch’a l'han sentù sta Lej, j'Israelita a l'han dessidù ‘d mandé via da la comunità tùti coj ch’a l’avìo n’assendensa mista.

4Ma mach pòch temp anans, ël sacerdòt Eliasib, un parent ëd Tobia, a l'avìa daje a Tobia da dovré për ij sò afé na gròssa stansia dël templ ëd nòst Dé. 5A l’era pròpi la stansia andova che a l'ero sempe guernasse j'oferte 'd gran, l'ancens, j'asi sacrà, ansem a le décime dël gran, dël vin neuv, e dl'euli d'uliva coma comandà ant la Lej për ij Levita, ij cantor, ij guardian e j'oferte për ij sacerdòt.

6Cola stansia a l'avìo dàila a Tobia ant ël temp che mi i j'era nen a Gerusalem, dl'ann che a fà trantedoi ëd Rè Artaserse 'd Babilònia, quand che mi i j'era tornà dal rè. Dòp pòch temp i l'hai otnù ël përmess ëd congedeme dal rè 7e torné a Gerusalem. Mach antlora i son ëvnùit a conossensa dël mal ch'a l'avìa fàit Eliasìb an concedéndje a Tobia na stansia ch’a dasìa an sla cort dël templ ëd Dé. 8I l'hai dësaprovà tut, e, franch contrarià, i l'hai campà fòra da cola stansia-lì tuta la ròba 'd Tobia. 9Anlora i l'hai dàit istrussion che a fussa purificà 'l local e i l'hai fàit torna porté j'utiss sacrà dël templ ëd Dé, j'oferte e l'ancens.

10I l'hai ëdcò trovà che 'l contribù për ij Levita a l'ero pa pì stàit vërsà, parèj che a l'ero stàit obligà, për vive, a torné a travajé ij sò camp, parèj com ij cantor. 11E i l'hai ëdcò fàit na complenta a j'autorità, an ciamand: Për che motiv ël templ ëd Dé a l'era stàit trascurà?. Peui i l'hai mandà a ciamé Levita e cantor confermàndje an soe funsion ëd lor.

12E tut Giuda a l'ha portà la décima dël gran, dël vin e dl'euli ant ij magasin. 13Përantant, a guerné ij magasin i l'hai butà[2] Selemia sacerdòt, Zadoch scrivan, Pedaià, un dij Levita, e a l'é 'dcò giontasse tanme agiutant, Canan, fieul ëd Zacur, fieul ëd Matania, përchè stimà da tùit òmo ëd fiusa. Lor a son ëstàit ancaricà 'd fé dëstribussion ai sò colega.

14Për sòn, arcòrdte 'd mi, mè Dé, e scancela pa j'assion ëd bin che mi l'hai compì për ël Templ dël mè Dé e për sò servissi!

15An coj di, mi i l'hai vëddù la gent an Giuda pisté l'uva ant le tin-e ant ël di ëd Saba, d'àutri che a portavo ëd càrie 'd gerbe an sj'aso, con vin, uva, fi, e tut sòrt ëd produssion, për porteje 'd Saba a Gerusalem. Parèj che i l'hai arprociaje 'd pa vende ij prodòt an col di-lì. 16Ëdcò la gent ëd Tir ch'a stasìa a Gerusalem, as procurava 'd pess e tute sòrt ëd mercansìe për véndje ant la giornà ëd Saba al pòpol ëd Giuda, ant la sità istessa e daspërtut ant j'anviron! 17Përparèj che i l'hai fàit na plenta con j'autorità 'd Giuda, an diséndje: “Iv rende cont dël mal ch'i seve an camin ëd fé, an profanand ël di ëd Saba? 18A l'era pròpi costassì la stra praticà da vòstri antich, ch’a l'ha portà nòst Dé a fé vnì dzora 'd nojàutri tùit ij maleur che voi i arcòrde bin. Ore, se i profan-e 'l Saba i-i tire a còl ëd castigh ansima a Israel!

19Cora ch’a vnisìa lë scur dël vënner sèira, mi i l'hai comandà 'd fé saré tute le pòrte dla sità fin-a a la sèira dòp ëd la fin dël Saba, di sacrà ‘d festa. E i l'hai ëdcò posissionà cheicadun dij mè giovo colaborator a le pòrte përchè gnun a portèissa ‘ndrinta ‘d càrie ant ël di ëd Saba. 20Contut, ëd mercatant e arvendior ëd tute sòrt për doi o tre vire a passavo la neuit acampà aranda dle muraje ma fòra dla sità. 21Ma mi i l'hai mnassàje an diséndje: “Për che motiv i passe la neuit sota le muraje? Se i lo fareve ancor i sarai obligà a feve aresté e bute an përzon! E da col temp a son pa pì fasse vëdde 'd Saba. 22Anlora i l'hai comandaje ai Levita 'd purifichesse e dë vnì a guerné le pòrte, përchè a fussa sacrà ël Saba, giornà santa.

Ëdcò për sòn avist-ne 'd mi, mè Dé, e àbie misericòrdia ‘d mi, conforma tò grand amor.

23An coj di i l'hai ëdcò vëddù d'òm ëd Giuda che a l'avìo mariasse con ëd fomne filisté d'Asdod, Amon, e Moab. 24Metà dij sò cit a parlavo la lenga d'Asdod, o ëd cost o col pòpol mënsionà, e a l'ero pa pì bon a parlé la lenga 'd Giuda. 25Parèj che i l'hai rusà con lor. I l'hai maledije, patlane cheicadun e i l'hai fin-a s-ciancaje ij cavèj. E i l'hai faje fé giurament për Dé disandje: “I mariereve nen vòstre fije con sò fieuj, e i pijereve pa fije 'd lor për deje ai vòstri fieuj: gnun a podrà mariesse con soe fije, nì vòstri fieuj nì vojàutri midem. 26Avìa-lo pa pëccà Salomon Rè d'Israel, pròpi an cola manera-lì? Pura an tra tute le gent a-i j'era pa un rè parija 'd chiel. Chiel a l'era bin vorsù da Dé, e Dé a l'ha falo rè dzora 'd tut Israel. Mach che le fomne strangere a l'han mnalo a sò pecà! 27As dovrà donca sente dì che 'dcò vojàutri i l'eve fàit col gran mal e tradì nòst Dé, an mariand ëd fomne forestere?”.

28Ore, fin-a un dij fieuj ëd Ioiada, fieul d'Eliasib, gran sacerdòt, a l’avìa mariasse con na fija ‘d Sambalat, l’Oronita. Parèj che mi i l'hai dije ch’as presentèissa pa pì ‘dnans a mi[3].

29It në prego, mè Dé, për le profanassion portà al sacerdòssi e për le colpe ch'a l'han comëttù a sò dovèj ij sacerdòt[4] e ij Levita: arcòrdte 'd lor.

30Përparèj i l'hai purificà ij Giudé da tùit ij foresté, an assignand ël regolament dij dovèj ai sacerdòt e ai Levita. 31I l'hai ëdcò provëddù al bòsch dj'oferte, ant ij temp fissà e 'dcò la presentassion ëd le primissie.

Nòte[modifiché]
  1. O “ëd fé part dël pòpol ëd Dé”.
  2. A l'é seghitasse la recension an Grech ëd Lussian, con êl Sirìach ëd la Pessità e con la Volgata: וָאֲצַוֶּה (vaʾatsavveh, "e i l'hai butà, i l'hai comandà") pitòst che וָאוֹצְרָה (vaʾotsrah, "e i l'hai nominà dzora d'un magasin") dël TM.
  3. O “I l’hai bandilo”.
  4. Un manoscrit ebràich medieval, la recension greca lussiànica e la Pessità Sirìaca a leso al plural הַכֹּהֲנִים (haccohanim, "ij sacerdòt, ij prèive ") pitòst che la letura al singolar dël TM, הַכְּהֻנָּה (haccunnah, "ël sacerdòssi").