La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Gioann/Gioann 8

←Gioann 7

La Bibia piemontèisa Gioann

Gioann 9→

La Bìbia piemontèisa - Gioann 08

Gioann

8

Na fomna ciapà a comëtte n’adulteri

¹Gesù, peui, a l'é andass-ne al mont dj'Ulivé. ²Contut, ëd bon-a matin, a l'é ancora presentasse al Templi. Tut ël pòpol a andasìa da Chiel, e, essend-se astà, Gesù a-j dotrinava. ³E ij magister ëd la Lege^[1] e ij Farisé a l'han ëmnaje na fomna ch'a l'era stàita ciapà an sël fàit mentre ch’a comëttìa n’adulteri. A l'han butala là 'n mes ⁴e a l'han dije a Gesù: "Magìster, sta fomna a l'é stàita ciapà an sël fàit mentre ch’a comëttìa n’adulteri. ⁵Mosè, ant la Lege, a l'ha comandane 'd prassé a mòrt ëd fomne parèj^[2]. Ma ti, còsa në dises-to?". ⁶Ora a disìo lòn përchè a l'avìo preparaje 'n trabucèt për avèj n'ocasion d'acuselo. Ma Gesù a l'é chinasse, e con ël dil a scrivìa për tèra. ⁷Contut, dàit che loràutri a 'nsistìo a feje cola domanda, a l'é aussasse e a l'ha dije: "Col ëd vojàutri ch'a l'é sensa pëccà, ch'a tira 'l prim na pera contra 'd chila". ⁸E peui a l'é torna chinasse e a scrivìa për tèra. ⁹Ora, cand ch'a l'han sentù lòn, condanà da soa cossiensa 'd lor, a son andass-ne, un apress a l'àutr, an comensand dai pì vej fin-a a j'ùltim, ëd manera che Gesù a l'é restà sol con la fomna ch'a stasìa là 'n mes. ¹⁰Anlora Gesù, ch'a l'era aussasse, vëddand nen d'àutri che cola fomna-lì, a l'ha dije: "I é-lo gnun ch'at t’àbia condanate?". ¹¹E chila a-j dis: "Gnun, Signor". E Gesù a l'ha dije: "Gnanca mi i veuj condanete. Vat-ne an pas e varda 'd pì nen peché".

Gesù: ël ciàir dë sto mond

¹²Gesù a l'ha ancora parlà al pòpol e a l'ha dije: "Mi i son ël ciàir dël mond^[3]; chionque am ven dapress a marcërà nen ant ël top ma a l'avrà la lus ëd la vita". ¹³Anlora ij Farisé a l'han dije: "Ti 't rende testimoniansa a ti medésim; toa testimoniansa a l'é nen vàlida^[4]". ¹⁴Gesù a-j rëspond: "Bin che i renda testimoniansa a mi medésim, mia testimoniansa a l'é vàlida, përchè i sai d'andova ch'i ven-o e andova ch'i vado; ma vojàutri andova ch'i ven-o e andova ch'i vado i lo seve pa. ¹⁵Vojàutri i giudiche mach ëd manera uman-a^[5]; mi i giudico gnun coma ch'i feve vojàutri. ¹⁶Cand ch'i l'hai da giudiché, mè giudissi a l'é vàlid, përchè i son nen da sol, ma i soma mi e 'l Pare ch'a l'ha mandame. ¹⁷Fin-a an vòstra Lege a l'é scrit che la testimoniansa 'd doe person-e a l'é vàlida. ¹⁸Mi i son un testimòni e 'l Pare ch'a l'ha mandame a l'é l'àutr.

¹⁹Anlora a l'han dije: "Andoa ch'a l'é tò pare?". Gesù a-j rëspond: "Voi i conòsse nì mi nì mè Pare. S' im conossèisse, i conosserìe dcò mè Pare". ²⁰Gesù a l'ha dit ëste paròle fòra dla sala dël tesòr, mentre ch'a dotrinava ant ël Templi. E gnun a l'é ancalasse a felo aresté, përchè soa ora a l'era ancora nen rivà.

Da andova ch'a ven Gesù e andova ch'a va

²¹E Gesù a l'ha ancora dije: "Im në vado, e vojàutri im sërcreve e i meuirereve ant ij vòstri pecà. Andoa ch'i vado mi, vojàutri i peude nen ven-e. ²²A l'é parèj che la gent a l'ha comensà a ciamesse: "Përchè mai a dis: 'Andoa ch'i vado mi, i peude nen ven-e'? Ha-lo fòrse l'intension ëd massesse?". ²³Gesù a l'ha seguità a dije: "Vojàutri i seve 'd giù da sì, ma mi i son ëd lassù; vojàutri i seve dë sto mond-sì, ma mi i son nen dë sto mond. ²⁴Contut i l'hai dive ch'i meuirereve ant ij vòstri pecà; përchè s 'i veule nen chërde che mi i son col ch'i son, i meuirereve ant ij vòstri pecà".

²⁵Sù 'd lòn a l'han dije: "Chi ses-to?". Gesù a-j rëspond: "I l'hai divlo fin-a dal prinsipi.

²⁶I l'avrìa motobin ëd còse da dì e da condané a vòst rësguard, ma i lo farai nen. I diso mach le còse ch'i l'hai sentù da col ch'a l'ha mandame, e chiel a l'é sincer, a dis la vrità. ²⁷Ma lor a seguitavo a nen comprende che chiel a parlava 'd sò Pare.

²⁸Gesù, donca, a l'ha dije: "Cand ch' i l'avreve elevà 'l Fieul ëd l'Òm, anlora i conossereve che i son col che Nosgnor a l'ha mandà, e ch'i faso gnente daspërmì, ma ch'i diso tut lòn che 'l Pare a l'ha mostrame. ²⁹Col ch'a l'ha mandame a l'é con mi. Chiel am lassa mai da sol, përchè mi i faso sèmper lòn ch'a-j pias". ³⁰Mentre ch'a disìa ste còse-sì, diversi a në son ëstàit persuas e a l'han chërduje.

Ij fieuj d'Abraham e ij fieuj dël diav

³¹Gesù a l'ha dit a la gent ch'a l'avìa chërduje: "S'i restreve fedej a lòn ch'i mostro, i sareve përdabon ij mé dissépoj. ³²I conossereve la vrità e la vrità av farà lìber". ³³A l'han replicaje: "Nojàutri i soma ij dissendent d'Abraham^[6] e i soma mai stàit ës-ciav ëd gnun. Com' é-lo ch'it dise: 'I sareve lìber'?". ³⁴Gesù a-j rëspond: "In vrità. in vrità iv diso che chionque a comëtt un pecà, a l'é në s-ciav dël pecà. ³⁵Ora lë s-ciav a l'é nen un mèmber permanent ëd la famija, ma a l’é ‘l fieul ch’a në fà part për sèmper^[7]. ³⁶A l'é për lòn che se 'l Fieul av rend lìber i sareve përdabon ëd gent lìbera. ³⁷I lo sai bin ch'i seve 'd dissendent d'Abraham, contut vojàutri i sërche 'd masseme, për motiv che mia paròla a sta nen ëd ca da vojàutri. ³⁸Mi 'v diso lòn ch'i l'hai vëddù fé da mè Pare, e 'dcò vojàutri i feve le còse ch'i l'eve vëddue fé da vòst pare".

³⁹An rispòsta a l'han dije: "Abraham a l'é nòst pare!". Gesù a-j dis: "S'i fusse fieuj d'Abraham, i farìe lòn ch'a fasìa^[8] Abraham. ⁴⁰Contut, ora i sërche 'd masseme, pròpi mi ch'i l'hai dive la vrità ch'i l'hai sentù da Nosgnor. Ëd sicur Abraham a l'avrìa nen falo. ⁴¹Vojàutri i feve mach j'euvre 'd vòst pare". E a l'han dije: "I soma nen ëd fieuj bastard o 'd gent grama. I l'oma për pare gnun d'àutri che Nosgnor”. ⁴²Gesù a l'ha replicaje: "Se Nosgnor a fussa vòst pare përdabon, a l'é sicur ch'im vorerìe bin, për motiv ch'i son surtì da Nosgnor e ch'i ven-o da chiel. I son pa vnù da mè cont: a l'é chiel ch'a l'ha mandame. ⁴³Përchè podeve nen comprende lòn ch'i diso? A l'é përchè mia paròla i seve gnanca bon a scotela. ⁴⁴Vòst pare a l'é 'l diav, e vojàutri i veule mach fé lòn ch'a-j pias a vòst pare^[9]. Fin-a dal prinsipi chiel a l'é stàit n'amassida, un sassin, e a l'ha nen andaje dapress a la vrità, përchè la vrità a-j pias nen. Cand ch'a dis ëd busiardarie, lolì a ven da soa natura, përchè a l'é 'n busiard e pare dle busiardarie. ⁴⁵A l'é parèj che cand ch'iv diso la vrità, im chërde nen për natura! ⁴⁶Chi 'd vojàutri a peudria mai acuseme 'd pecà? E s'i diso la vrità, për còs é-lo ch'i veule nen chërd-me? ⁴⁷Coj ch'a son ëd Nosgnor a sento con piasì la paròla 'd Nosgnor, ma vojàutri i la scote nen përchè i seve nen da Nosgnor”.

⁴⁸Anlora lor-là a l'han replicaje: "Foma nen bin a dì ch'it ses un Samaritan e n'andemonià?". ⁴⁹Gesù a-j rëspond: "I son nen n'andemonià, ma i rendo onor a mè Pare, e vojàutri, da vòstra part, im feve disonor. ⁵⁰Mi, i faso nen la promossion ëd mia glòria; a l'é n'àutr ch'as në òcupa. A l'é chiel ël ver Giudes. ⁵¹An vrità, an vrità 'v diso che chi ch' a osserva mia paròla a vëdrà mai la mòrt".

⁵²Cola gent a l'ha dije: "Adess a l'é ciair ch'it ses n'andemonià. Abraham a l'é mòrt, e 'dcò ij profeta, e ti 't dise: 'Chi ch'a osserva mia paròla a vëdrà mai la mòrt'? ⁵³Ses-to fòrse 'd pì che nòst pare Abraham, ch'a l'é mòrt? Ij profeta 'dcò lor a son mòrt: ti chi penses-to d'esse?". ⁵⁴Gesù a-j rëspond: "S'im glorifichèissa da mi medésim, mia glòria a valerìa gnente. Col ch'am glorifica a l'é mè Pare, col ch'i dise ch'a l'é vòstr Dé. ⁵⁵Vojàutri i l'eve mai conossulo, ma mi sì ch'i lo conòsso. S'i disèissa ch'i lo conòsso nen, i sarìa 'n busiard tanme vojàutri. Contut, i lo conòsso, e mi i scoto soa paròla". ⁵⁶Abraham vòst pare a l'ha tant ëstentà 'd vëdde cost mè dì: a l'ha vëddulo e a l'è arlegrass-ne".

⁵⁷A l'han replicaje: "It l'has ancora nen sinquant' agn e 't l'has vëddù Abraham?". ⁵⁸E Gesù a l'ha dije: "An vrità, an vrità iv diso che dë 'dnans ch' Abraham a fussa, i son mi". ⁵⁹Anlora a l'han dàit man a 'd pere për campeje contra, ma Gesù a l'é stërmasse^[6] da lor, e parèj a l'é andass-ne vìa.

Nòte

1. O "lapidé". Cfr. Levìtich 20:10; Deuteronòmi 22:22-24.
2. Cfr. Levìtich 20:10; Deuteronòmi 22:22-24
3. Cfr. Maté 5:14; Gioann 9:5.
4. Cfr. Gioann 5:31.
5. O "scond la carn".
6. Cfr. Maté 3:9; Luca 3:8.
7. "a sta pa sèmper ant la ca, ma l fieul a-i ëstà sèmper".
8. O "j'euvre d'Abraham".
9. O "A-i é gnuna vrità an chiel".