La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Gioann/Gioann 9

←Gioann 8

La Bibia piemontèisa Gioann

Gioann 10→

La Bìbia piemontèisa - Gioann 09

Gioann

Gesù a varìss n'òm bòrgno ‘d nassensa

¹E mentre che Gesù a passava, a l'ha vëddù n'òm bòrgno da la nassensa. ²E ij sò dissépoj a l'han ciamaje: "Rabbi, chi ch'a l'ha pëcà, st’òm-sì, o sò pare, o soa mare, për esse nassù bòrgno?". ³Gesù a l'ha rësponduje: "Chiel a l'ha nen pëccà, e gnanca sò pare, nì soa mare, ma a l'è parèj përchè j’euvre 'd Nosgnor as manifesto an chiel^[1]. ⁴A venta ch'i foma j'euvre 'd col ch'a l'ha mandame, mentre ch'a l'é dì. A l'é 'n camin ch'a-i riva la neuit, e antlora gnun a podrà pì travajé^[2]. ⁵Fin-a a tant ch'i son an ësto mond^[3], mi i son ël ciàir dël mond. ⁶Apress dë ste paròle-sì, Gesù a l'ha spuvà an tèra, a l'ha fàit ëd pàuta con la saliva, e a l'ha butala an sj'euj dël bòrgno. ⁷E a l'ha dije: "Va a lavete ant la vasca 'd Siloam" (ch'a veul dì 'mandà'). Anlora chiel a l'è andaje e a l'é tornass-ne ch'a-i s-ciairava.

⁸Ma jë vzin e coj ch'a l'avìo vëddulo prima ch'a ciamava la limòsna, a disìo: "E-lo nen chiel-lì col ch'a stasìa setà a ciamé la limòsna?". ⁹A-i era 'd gent ch'a disìa: "Ma si, a l'é prope chiel!", e d'àutri a disìo: "No, ma a jë smìa mach!". E chiel a-j disìa con insistensa: "A l'é bin mi!". ¹⁰Ëd conseguensa a l'han dije: "Com a l'é andàit che adèss ij tò euj a-i ës-ciàiro?". ¹¹Chiel a-j replicava: "Col òm ch'as ciàma Gesù a l'ha fàit ëd pàuta, a l'ha butamla an sj'euj e a l'ha dime: 'Va a la vasca 'd Siloam e peui lavte'. I-i son andaje, i-i son lavame, e aprèss i l'hai s-ciairà". ¹²Anlora a l'han dije: "Dov é-lo col òm?". E chiel a-j dìs: "I lo sai nen".

La reassion dij Farisé a la varision

¹³Anlora a l'han ëmnà dai Farisé col che prima a l'era stàit bòrgno. ¹⁴Col dì che Gesù a l'avìa fàit ëd pàuta e che a l'avìa duvertà j'euj dël bòrgno a l'era un dì 'd saba. ¹⁵Për col motiv-lì ij Farisé a l'han ancora ciamaje an che manera chiel a l'avìa arcuperà la vìsta; e a l'ha dije: "A l'ha butame 'd pàuta an sj'euj, mi i son lavame e adèss i-i s-ciàiro".

¹⁶Anlora cheidùn dij Farisé a l'ha 'ncaminasse a dì: "Col òm-là a l'é pa mandà da Nosgnor, përche a rispeta nen ël Saba^[4]; ma d'àutri a disìo: "E-lo mai possibil che n'òm gram a fasa 'd miràcoj parèj?". Ansì a-i era ‘d discòrdia an tra ‘d lor. ¹⁷Për col motìv-lì a l'han torna dì al bòrgno: "E ti, cosa na dìses-to ëd col ch'a l'ha duvertate j'eui?". E chiel a l'ha rësponduje: "A l'é un profèta".

¹⁸Coj cap religios^[5], tutun, a l'han nen vorsù chërdje che chiel a fussa stàit bòrgno përdabon e che peui a l'avèissa arseivù la vista. Parèj, a l'han decidù ëd mandé a ciamé ël pare e la mare 'd col ch'a l'avìa arcuperà la vista. ¹⁹E a l'han antërogàje, an disend: "E-lo sto-sì vòst fieul, dont i dìse ch'a l'é nassù bòrgno? Coma ch'a l'é, donca, ch'adèss chiel a vëdd ciair?". ²⁰Sò pare e soa mare a l'han rësponduje: "Nojàutri i savoma che sto-sì a l'é nòst fieul e ch'a l'é nassù bòrgno. ²¹Ma coma ch'a sìa che adèss a-i ës-ciàira, o chi a peussa esse ch'a l'àbia duvertaje j'euj, i lo savoma nen. A l'é già d'età, ciameje a chiel: a parlërà chiel ëd lòn ch'a lo rësguarda". ²²Sò pare e soa mare a l’avìo dit ëste còse, për motìv ch'a l'avìo tëmma dij cap religios, përchè lor a l'avìo già pijà la decision che se cheidun a lo arconossìa për esse 'l Crist, col-là a sarìa stàit campà fòra da la sinagòga. ²³A l'é për lòn che sò pare e soa mare a l'avìo dije: "A l'é già d'età, ciameje a chiel".

²⁴A l'han torna ciamà col ch'a l'era stàit bòrgno, e a l'han dije: "Dà glòria a Nosgnor^[6]: i savoma che col òm a l'é gram". ²⁵E chiel a l'ha dije: "S'a sia gram i lo sai nen; tut lòn ch'i sai a l'é ch'i j'era bòrgno e ch'adèss i-i s-ciàiro". ²⁶A l'han donca torna dije: "Còs ha-lo fate? Com è-lo ch'a l'ha duvertate j'euj?". ²⁷A l'ha rësponduje: "I l'hai divlo già tante vire e i l'eve nen capilo. Përchè veule-ve sent-lo torna? Veule-ve forse dcò vojàutri dventé ij sò dissépoj?".

²⁸Anlora a l'han strapassalo e a l'han dije: "It saras ti sò dissépol; për noi, i soma 'd dissépoj ëd Mosè. ²⁹Nojàutri i savoma che Nosgnor a l'ha parlà a Mosè, ma sto Gesù^[7] i savoma nen da 'ndoa ch'a sia surtì^[8]". ³⁰Chiel a l'ha rësponduje: "Costa-sì a l'é pròpi bela^[9] che vojàutri i sapie nen d' andoa ch'a sìa, e tutun col òm-là a l'ha duvertàme j'eui!". ³¹I savoma bin che Nosgnor a scota pa nen coj ch'a son gram, ma se cheidun a l'é divòt e ch'a fà sò volèj, Nosgnor a l'esaudiss. ³²Da che mond a l'é mond^[10], gnun a l'ha mai sentì che cheidùn a l'àbia duvertà j'euj d'un ch'a l'era bòrgno ëd nassensa. ³³Se cost òm a fussa nen da Nosgnor, a podrìa nen fé ‘d ròbe parèj". ³⁴Per tuta rispòsta a l'han dije: "Ti 't ses venù al mond tut coatà 'd pecà^[11], e 't veule fene da magìster?" E a l'han campalo fòra.

³⁵Gesù a l'ha sentì dì ch'a l'avìo campalo fòra e, an avend-lo torna 'ncontrà, a l'ha dije: "Chërdës-to al Fieul 'd Nosgnor?". ³⁶E a l'ha rësponduje: "Monsù, chi é-lo, per ch'i l’abia da chërd-je?". ³⁷Gesù a l'ha dije: "Ti't l'has vëddulo, a l'é col ch'a parla con ti". ³⁸Antlora a l'ha dìt: "Signor^[12], i chërdo", e a l'é campasse a tèra ai sò pé për adorelo^[13]. ³⁹E Gesù a l'ha dìt: "I son ëvnù an ësto mond për fé giustissia^[14], dë manera che coj ch'a vëddo nen a-i s-ciàiro, e coj ch'a chërdo dë s-ciàiré a dvento bòrgno”.

⁴⁰E cheidun dij Farisé ch'a l'ero ansem a chiel a l'han sentilo e a l'han dije: "Som-ne fòrsi ëd bòrgno 'dcò nojàutri?". ⁴¹Gesù a l'ha dije: "S'i fusse 'd bòrgno, i sarìe nen colpèivol, ma s'i dise che vojàutri i-i s-ciàire, vòstra colpa^[15] a resta^[16].

Nòte

1. O "as vëddo an chiel", o "as manifesto an lòn ch'a-j càpita".
2. O "quand ch'a l'é neuit gnun a peul pì travajé".
3. Cfr. Maté 5:14; Gioann 8:12.
4. Visadì "lòn ch'as peul fese o nen fese ant ël dì ëd saba conform a la lej e tradission dij Giudé".
5. Let. "ij Giudé”.
6. O "Anpromèt dëdnans a Nosgnor che ti 't i diras la vrità".
7. Let. "St'òm-sì".
8. O "da dov a sìa".
9. O "A l'é sì la maravìja".
10. O "Dal prinsìpi dël mond", ò "Da l'eternità".
11. O "dla nàssita ti 't ses ëstàit nen d'àutr che gram".
12. O "A l'ha adoralo"
13. An Grech "monsù" e "signor" a l'ha pa un significà religios, ma a l'é dventà religios con ij cristiàn, andoa a veul lë Sgnor/Monsù pì grand, visadì Nosgnor Dé.
14. O "Për fé un giudissi".
15. O "ël vòst pecà".
16. Con d'àutre paròle: arsèive Gesù a veul dì arsèive la lus dël mond, arposselo a veul dì arpossé la lus, saré j'euj e dventé bòrgno. Sto-sì a l'è 'l pecà grev dont Gesù a l'avia amonì (8:21-24). La bòrgnerìa ëd cola gent a l'era 'ncuràbil, dàit che a l'avìo arpossà l'unica cura ch'a-i sarìa stàita (12:39-41).