Vai al contenuto

Carlottina Rocco

Da Wikisource.

Artorn a la Tàula


Carlottina Rocco

[modifiché]

Carlottina Rocco (25/2/1908-15/10/1992), una delle prime voci femminili della poesia in piemontese; è stata tra i primi aderenti a La Companìa dij Brandé. Ha iniziato a scrivere in piemontese con Pinin Pacòt, che nel 1933 ha pubblicato il suo primo libro “An sla broa dël senté”. Nella prefazione al libro, Nino Costa definisce la voce di Carlottina Rocco “non forte, e non ampia, sottile forse, ma limpida e squillante come un trillo”. E ancora: “I temi delle sue liriche sono scarsi, e limitati i voli della sua fantasia. Ali di farfalla iridescenti però e screziate e cosparse di polvere d’oro.” Nel 1974 viene pubblicato il secondo libro di Carlottina Rocco, “Seugn sensa pianà”.

Camillo Brero, nella presentazione dice: “Le sue poesie hanno mantenuto il candore e la musicalità della gioventù, malgrado abbia conosciuto il dolore della vita. Tuttavia, il dolore non è altro che un’altra sfumatura del tempo che viene e va, proprio come le stagioni e Carlottina Rocco riesce a scrivere poesie armoniose, serene, semplici, che fanno bene allo spirito”.

Na poetëssa an fior... - Ant ël panorama piemontèis ëd la poesìa dël Neuvsent, a-i é na figura 'd poetëssa motobin suagnà, sensàut un-a dle pì grande, (ansema a Elisa Vanoni Castagneri) 'l sò nòm a l’é Carlottina Rocco. A l’é mancà ant ij primi agn novanta, lassand-ne, come ch’a dis ël tìtol d’un sò lìber, “An sla brova dël senté” un arcòrd ch’a viv për sempe, e pròpi për la sua dlicatëssa poetica a l’é giust arcordela ant ël meis ëd la Madona, ant ël mèis ëd le fior, che ant le sue poesìe a l’ero arciamà con un grand Amor. Nino Costa a la arcordava parèj ”...frësca d’ispirassion, come mach la matinà dla giuventura a peul dé...”.

"A-i é chi, coma Carlottina rocco, a s’abandon-a a la frëschëssa dl’ispirassion e a esprim, con na inmediatëssa ch’a esclud nen l’art, ant lë sclintor ëd le stròfe, ël genit ëscore ’d na lìrica fàita ’d sen- sassion ësquisìe e ’d sugestion sutij, dësbocanta cantarin-a coma l’eva ’d n’adoss alpin-a" (Pinin Pacòt, da la prefassion a «Pan ’d coa» ëd Nino Autelli dël 1931).

Bibliografìa

[modifiché]
  • «An sla brova dël sentè» – A l’anssëgna di Brandé – Turin – 1933
  • «Seugn sensa pianà» – S.A.N. –Turin - 1974