La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/At/At 19

←At 18

La Bibia piemontèisa J'At dj'Apòstoj

At 20→

La Bìbia piemontèisa - At 19

J’At dj’apòstoj

19

Ëd dissépoj ëd Gioann a Efeso

¹Da già che Apòllo a l'era a Corint, Pàul a l'ha travërsà la tèra 'd dré dla provinsa e a l'é rivà fin-a a Efeso, andoa ch'a l'ha trovà vàire dissépoj^[1]. ²Pàul a l'ha ciamaje: "Eve-ne arseivù lë Spìrit Sant cand ch'i l'eve chërdù?", e lor a l’han rësponduje: “No, i l'oma gnanca mai sentù ch'a-i sia në Spìrit Sant". ³E chiel a l'ha dije: "Ëd che batésim, donca, i seve stàit batesà?". A l'han risponduje: "Dël batésim ëd Gioann". ⁴Anlora Pàul a l'ha dit: "Ël batésim ëd Gioann^[2] a l'era n'apel al pentiment, ma l'istess Gioann a disìa a la gent ëd chërde an col ch'a sarìa vnù apress ëd chiel, visadì 'l Crist". ⁵Cand ch'a l'han sentù lòn, a son ëstàit batesà 'nt ël nòm dël Signor Gesù, ⁶e cand che Pàul a l'ha fàje l'imposission ëd le man, lë Spìrit Sant a l'é calà an su 'd lor e a l'han comensà a parlé an vàire lenghe e a profetisé. ⁷Coj-lì a j'ero apopré dódes òm.

Pàul a pòrta anans sò ministeri a Efeso

⁸Peui Pàul a l'é andàit ant la sinagòga dël leugh andoa ch'a l'ha podù^[3] predicheje për tre mèis rësguard al regn ëd Nosgnor. A rëspondìa 'd manera përsuasiva a tute le obiession ch'a-j fasìo. ⁹Tutun, a-i ero 'd coj ch'a-j fasìo resistensa^[4] e ch'a 'rfusavo 'd chërdje e nen mach lòn, ma ch'a parlavo mal^[5] an pùblich ëd la Vìa^[6]. Anlora Pàul a l'ha chità la sinagòga con coj ch'a l'avio chërduje^[7] e, minca dì, a-j dotrinava ant la scòla^[8] d'un ch'a l'avìa për nòm Tiran. ¹⁰Sossì a é 'ndàit anans për dòi ann, ëd manera che tùit coj ch'a stasìo ant la provinsa dl'Asia, sia Giudé che Grech, a l'han sentù la Paròla dël Signor.

Ij set fieuj dë Sceva

¹¹Për ël mojen ëd Pàul^[9], Nosgnor a fasìa 'd miràcoj strasordinari, ¹²parèj che fin-a ij fassolèt o ij faudaj ch'a l'avìo tocà soa pel a l'ero aplicà a 'd malavi e lor a varìo 'd soe maladie e jë spìrit maléfich a na sortìo. ¹³A l'é rivà che chèich Giudé ch'a l'ero dj'esorcista ambulant a l'han provà d'invoché 'l nòm dël Signor Gesù an sù coj ch'a j'ero possedù da dë spìrit maléfich. A disìo: "Iv comando 'd seurte fòra ant ël nòm ëd col Gesù che Pàul a predica!". ¹⁴Coj ch'a fasìo lòn a l'ero ij set fieuj d'un òm për nòm Sceva, un Giudé ch'a l'era sacerdòt cap. ¹⁵Ma lë spìrit maléfich a l'ha risponduje: "I conòsso Gesù e i sai chi ch'a l'é Pàul, ma vojàutri chi seve?". ¹⁶Anlora l'òm ch'a l'avìa lë spìrit maléfich a l'é sautaje a còl, a l'ha atacaje e crasaje con tanta violensa ch'a son scapà da 'nt cola ca patanù e ferì. ¹⁷Ora lolì a l'é savusse da tùit ij Giudé e ij grech ch'a stasìo a Efeso. Na gran' tëmma a l'é calà 'n sla sità e a tenìo 'l nòm dël Signor Gesù Crist an granda considerassion^[10]. ¹⁸E vàire 'd coj ch'a l'avìo chërdù a son presentasse e a confessavo an pùblich lòn ch'a l'avìo fàit ëd sbalià an passà. ¹⁹Ëdcò tanti che a l'ero dasse a 'd pràtiche 'd mascarìa a l'han portà ij sò liber e a l'han brusaje dë 'dnans a tuti ant un farò. A l'han calcolà 'l valor ëd tuti sti liber, e a l'é trovasse ch'a l'era 'd pì che sinquanta mila pess d'argent. ²⁰A l'era parèj che la Paròla dël Signor a së spantiava ea l'avìa 'n grand efet.

N'agitassion a Efeso

²¹Terminà ch'a j'ero tuti sti aveniment^[11], Pàul a l'é proponusse, possà da lë Spirit, ëd passé për la Macedonia e l'Acaja e d'andé a Gerusalem. A l'ha dìt: "Dòp d'esse stàit ansilì, a venta 'dcò ch'i vëdda Roma". ²²Parèj, apress d'avej mandà dòi ëd sò assistent, Timòt e Erast, an Macedònia, a l'é restà 'ncora 'n pòch ant la provinsa dl'Asia. ²³Ma ant col temp-lì a l'é staje an sità na grand' agitassion a càusa dla predicassion cristian-a (ch'a l'era ciamà "la Vìa"). ²⁴Tut a l'é ^[12]comensà con Demétrio, n'argenté ch'a l'avìa 'n grand comersi 'd mistà d'argent^[13] ëd la dea Artémide e ch'a procurava ai sò artisan nen pòch guadagn. ²⁵A l'ha radunaje ansema a d'àutri ch'a travajavo a 'd ròbe parèj e a l'ha dije: "Colega, i seve che tùit ij nòstri guadagn a ven-o da col travàj. ²⁶Ma com' i l'eve vëddù e sentì, cost òm ha përsuadù motobin ëd gent che 'd dio fàit a man a son pa nen ëd dio. E col-lì ha l'ha falo nen mach ambelessì a Efeso, ma për tuta la provinsa! ²⁷Parèj, a-i é l'arzigh che nen mach nòst mësté a vada 'n discrédit, ma che 'dcò 'l templi ëd nòstra granda dea Artémide a perda 'd soa influensa e che l'istèssa Dian-a, costa magnifica dea adorà daspërtut ant l'Asia e për ël mond, a sia derobà 'd tut sò bon nòm". ²⁸Cand ch'a l'han sentù sossì, tuit a son anrabiasse e a son butasse a crijé: "L'Artémide dj'Efesin a l'é granda!". ²⁹Bin tòst la sità 'ntrega a l'é stàita pien-a 'd confusion. Tùit a son corù ant l'aren-a^[12] e a l'han antrenaje Gaio e Aristarco, ij compagn ëd viagi 'd Pàul, ch'a j'ero da la Macedònia. ³⁰Pàul a vorìa 'dcò chiel intré vers ël pòpol, ma ij dissépoj a l'han nen përmettujlo. ³¹Fin-a cheidun ëd j'autorità dla provinsa^[14], amis ëd Pàul, a l'han mandaje 'n messagi për preghelo 'd nen buté a l'arzigh soa vita intrand ant l'aren-a. ³²Andrinta tùit a crijavo, chi na còsa, chi n'àutra. A l'era tuta na confusion. An efet, tanti a savìo gnanca 'l përchè a-i fusso andàit. ³³Ij Giudé ant la furfa a l'han possà Alessandro a fesse anans për dé dë spiegassion, e chiel con ëd segn ëd la man, a sercava 'd feje sté ciuto për podeje parlé. ³⁴Cand che, però, a l'han savù ch'a l'era 'n ebreo, a l'han comensà a crijé tùit ansema: "Grand' a l'é l'Artémide dj'Efesin! Grand' a l'é l'Artémide dj'Efesìn", e lolì a l'é 'ndait anans për pì 'd dòi ore. ³⁵Ma 'l segretari dla sità, dòp avèj chietà col batibeuj, a l'ha dit: "Gent d'Efeso! Chi é-lo ch'a sàpia nen che la sità d'Efeso a l'é dedicà al servissi dla gran' dea Artémide e 'd soa mistà ch'a l'é tombà dal cel? ³⁶Dàit che ste còse a peudo nen d'esse negà, a venta ch'i staghe pasì e ch'a fase gnente 'd malavisà, ³⁷përchè i l'eve 'ntrenà 'mbelessì costi òm ch'a son pa nen ëd làder sacrìlegh né 'd bëstëmion ëd nòstra dea. ³⁸Ma se Demetrio e j'artisan ch'a son con chiel a l'han cheicòsa da dì contra cheidun, l'udiensa dël tribunal a l'é doverta, e a-i é 'd procònsol ch'a podrìo sùbit esaminé 'l cas. Ch'a faso n'acusassion formal. ³⁹Se peuj i l'eve cheicòs d'àutr da ciamé, lolì a potrà decid-se ant n'adunansa convocà 'd manera legal. ⁴⁰Përch' i l'hai tëmma, con tut sossì, ch'i podrio d'esse acusà da j'autorità 'd Roma 'd sedission, d'arvira, dàit ch'a-i é gnun-a rason për tut ësto brut ciadel". ⁴¹E cand ch'a l'ha dit cole ròbe-lì, a l'ha alvà la ciambrea.

Nòte

1. A son ëd dissépoj ëd Gioann Batìsta, dla fase preliminar ëd la fej cristian-a.
2. Cfr. Maté 3:11; March 1:4; 7:8; Luca 3:4,16; Gioann 1:26-27.
3. O "ëd manera lìbera", "sensa tëmma", "con coragi".
4. O "ch'a l'era teston".
5. O "ch'a ofendìa".
6. Ël messagi e la manera 'd vive dij cristian.
7. O "Ij dissépoj".
8. O "sala 'd conferense".
9. O "Për le man ëd Pàul".
10. O "A l'é stàit glorificà".
11. O "Apress ël compiment ëd tuti sti fàit". L'idèja 'd "compiment" (scond ël términ original grech) ambelessì a sugeriss che, ant ij propòsit ëd Dé, ël ministeri 'd Paul ant cola region a dovìa consideresse terminà e ch' a l'era ora che chiel as bugeissa pì anans. En efet, a l'é lë Spirit ch'a lo possa, o "cissa".
12. O "anfiteatro".
13. O "dël santuari dla dea Diana".
14. O "asiarca".