Éster[modifiché]

7[modifiché]

Ël rè a fà condané a mòrt Aman[modifiché]

¹Parèj ël rè e Aman a son andàit al disné gròss ëd la regin-a Éster. ³Mentre ch'a beivìo, ëdcò an cost scond di, ël rè a l'ha dit a la regin-a: "Ciama lòn ch'it veules, regin-a Éster, e mi it lo darai. A podrìa esse fin-a la metà del règn, it lo darai volonté!".

³Éster a-j rëspond: "S'i l'hai trovà 'd favor con ël rè e s'a pias al rè d'acordeme cost'arcesta, i ciamo ch'a sia risparmià la vita mia e 'd mè pòpol. ⁴A l'é përchè mi e mè pòpol i soma stàit vendù a coj ch'a l'han mach l'intension dë sterminene, sassinene e fene fòra. Se nojàutri i fusso mach ëstàit vendù^[1] coma dë s-ciav, i sarìa stàita chieta. Për lòn a sarìa pa valun-e la pen-a 'd dësrangé 'l rè; ma nòst aversari a podrà mai arparé al dann ch'a l'avrìa fàit al rè con nòsta mòrt".

⁵Anlora 'l rè Assuer a l'ha ciamaje a la regin-a: "Chi a podria mai fé na ròba parèj? Chi podria-lo mai esse tant ardì da tochete?". ⁶Éster a l'ha rësponduje: "L'òm gram ch'a vorìa felo a l'é Aman, nòst aversari e nòst nemis!". Parèj Aman a l'é restà sensa paròle dë 'dnans al rè e a la regin-a.

⁷Anlora 'l rè, furios, a l'é aussasse da tàula e a l'é surtì 'nt ël giardin dël palass. Aman as rendìa bin cont che 'l rè a l'avìa decidù soa dësgrassia, ëd felo meuire, e a l'é aussasse për imploré la regin-a Éster che a-j salvèissa la vita.

⁸Ël rè a l'é tornà dal giardin a la sala dël disné gròss, cand ch'a l'ha vëddù Aman ch'a l'era prostërnasse an sla sislonga andoa che la regin-a Éster a l'era cogià e a l'era scasi cascaje a còl. Ël rè a l'ha sclamà: "Lòn ch'i vëddo a l'é tròp! Col òm as n'ancala fin-a a violé la regin-a mentre ch'i son antëcà, dë 'dnans dij mè euj medesim!^[2]". Anlora ij sò servitor a l'han quatà con un vel la facia d'Aman^[3]: le paròle dël rè a l'avìo sentensialo a mòrt.

⁹Arbonà, un dj'eunuch al servissi përsonal dël rè, a l'ha giontà: "A-i é giusta na forca 'd sinquanta cùbit d'autëssa che Aman a l'avìa fàit drissé për Mardoché, l'òm ch'a l'avìa denunsià la cospirassion contra 'l rè. La forca a l'é stàita butà an pé a ca soa!". Ël rè a l'ha dit: "Anlora feje pende Aman midem!".

¹⁰A l'é parèj ch'a l'han fàit ampiché Aman an sla midema forca che chiel a l'avìa fàit drissé për Mardoché, e la flin-a dël rè a l'é pasiasse.

Nòte[modifiché]

↑ N'arferiment al bon-aman inissial d'Aman (3:9; 4:7).
↑ La violassion dl'etichëtta ch'a l'ha fàit Aman a sigila sò destin.
↑ Ij sërvent ëd cort a capisso j'implicassion dle paròle dël rè (v. 8). Coma sèmper, ël rè a ten an bon cont ij consej dj'àutri – ambelessì dl'eunuch Arbonà (1:10; cfr. 5:14). L'órdin ëd fé pende Aman a la forca ch'a l'era antèisa për Mardoché a l'é 'l grand ësversament ëd la conta.

[1] N'arferiment al bon-aman inissial d'Aman (3:9; 4:7).

[2] La violassion dl'etichëtta ch'a l'ha fàit Aman a sigila sò destin.

[3] Ij sërvent ëd cort a capisso j'implicassion dle paròle dël rè (v. 8). Coma sèmper, ël rè a ten an bon cont ij consej dj'àutri – ambelessì dl'eunuch Arbonà (1:10; cfr. 5:14). L'órdin ëd fé pende Aman a la forca ch'a l'era antèisa për Mardoché a l'é 'l grand ësversament ëd la conta.

[1]

[2]

[3]