La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Ester/Ester 5

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Ester 05

Éster[modifiché]

5[modifiché]

Éster a fà n'apel al rè pr' arsèive d'agiùt[modifiché]

1Ël ters dì, Éster a l'é torna vestisse 'd tut sò splendrior real[1] e a l'é portasse ant la cort andrinta dël palass real, dë 'dnans ëd la ca dël rè; costì a l'era setà an sù sò tròno, ant la ca real, an facia a la pòrta dla ca. 2Cand ch'ël rè a l'ha veddù la regin-a Éster an pé ant la cort, chila a l'ha trovà grassia ai sò euj. Anlora 'l rè a l'ha sporzùje la cavija real d'òr ch'a tenìa an man. Éster a l'é avzinasse e a l'ha tocane la ponta.

3"Lòn ch'a-i é, regin-a Éster?", a l'ha ciamaje 'l rè, "dime lòn ch'it veule, e s'a fussa bele la metà 'd mè regn, a l'é già acordà!". 4"Ch'a peussa piaseje al rè", a l'ha rëspondù Éster, "dë vnì ancheuj con Aman al disné che mi i l'hai prontaje![2]". 5Ch'a sia contatà tòst Aman për compì 'l desideri d'Éster", a l'ha dije anlora 'l rè. Parèj ël rè e Aman a son ëvnùit al disné prontà da Éster, 6e ant ël disné, antant ch'as bevìa 'd vin, ël rè a l'ha torna dije a Éster: "Dime lòn ch'it veule, e a l'é già acordà! Dime tò desideri e, s'a fussa bele la metà 'd mè regn, a sarà fàit”.

7"Lòn ch'i veuj? Lòn ch'i ciamo?", a l'ha rësponduje Éster. 8"Se pròpi i l'hai trovà grassia a j'euj dël rè, se a chiel a-i piasèissa 'd contenté mia domanda e 'd sodisfé mè desideri, ch'a ven-a ancor con Aman al disné ch'i l'hai prontaje doman, e i-j farai savèj lòn ch'i ciamo".

Aman a mostra che d'òdio chiel a l'ha për Mardoché[modifiché]

9An col dì là Aman a l'é surtì content e con ël cheur pien ëd gòj, ma, cand che an sla Pòrta Real a l'ha vëddù Mardoché nen aussesse dnans ëd chiel, nì bogé da sò pòst, a l'é anviscasse 'd flin-a. 10Contut, sòn, Aman a l'ha pa dalo a vëdde. Tornà a ca, a l'ha convocà ij sò amis e soa fomna Zeres, 11e për vàire, dnans a lor, a l'ha parlà 'd soa richëssa sensa fin, dël nùmer ëd le soe masnà, ëd tut lòn che 'l rè a l'avìa fàit per ausselo e esaltelo dzora 'd tùit ij grand ufissiaj e servent. 12Aman a l'ha dit ëd pì: "Ma varda 'n pò, la regin-a Éster a l'é vnùita anviteme con ël rè ant ël disné che chila a l'avìa prontà, e mi da sol; e nen mach, ma doman i son torna anvità da chila con ël rè. 13Ma tut sòn a conta pa për mi, fin-a a tant ch'i vëdrai Mardoché 'l Giudé ch'a stà setà a la pòrta dël rè. 14Fà mach drissé na forca àuta sinquanta cubit", a l'ha rësponduje Zeres, soa fomna, e ij sò amis, "e doman matin ciamje al rè che Mardoché a peussa essie pendù! Antlora ti, pien ëd gòj, it podras andé e ancontrete con ël rè al disné". Ël consèj a l'é piasuje a Aman, ch'a l'ha fàit pronté la forca.

Nòte[modifiché]

  1. Le veste regal a l'avrìo rendùla 'ncora pì bela pr' ël rè e sossì a l'é an contrast a le veste 'd deul an 4:15-16.
  2. Cost' oferta generosa dël rè a l'é nen a pijesse a la létera (v. 6; March 6:23). La prim' arcesta d'Éster e che 'l rè e Aman a ven-o a 'n disné gròss (v. 4). Soa sconda arcesta (v. 8) an efet a òbliga 'l rè a concédje lòn ch'a ciama. La tàtica d'Éster a dimostra nen mach la sapiensa d'Éster e sò sens ëd control, ma a aussa 'l sens d'aspettassion ëd la conta.