La Bibia piemontèisa
Vangeli 'd March

March

11

La Bìbia piemontèisa - March 11

Intrada ‘d Gesù a Gerusalem

¹Avzinand-se a Gerusalem, da la banda ‘d Betfage e ‘d Betania, anvers ël mont dj’Ulivé, Gesù a l’ha mandà anans dòi dij sò dissépoj, ²e a l’ha dije: “Andevne a cola borgià ch’a l’é visavì ‘d voi, parèj che cand ch’i-i intre i trovreve ‘n borichet ëstacà che gnun ancora a l’ha dovrà da cavalcadura, dëstachelo e portemlo. ³Se cheidun av ciama përchè ch’i lo feve, dije che ‘l Signor a n’ha da manca e che tòst av lo darà andarè”.

⁴A son donca partì e a l’han trovà ‘l borichet ch’a l’era stacà da fòra an sla stra, dacant a na pòrta, e a l’han dëstacalo. ⁵Cheidun ëd coj ch’a j’ero ansilì, a l’han dije: “Përchè ch’i dëstache col borichet?”, ⁶E lor a l’han rësponduje coma ch’a l’avìa dije Gesù, e a l’han lassajlo fé. ⁷A l’han donca mnà ‘l borichet a Gesù e a l’han posaje adòss ij sò mantej, e chiel a l’é montaje.

⁸Diversi a l’han dëstendù ij sò mantej ëd lor an sla stra përchè a-j passèissa dzora, e d’àutri a tajavo ‘d branche da j’erbo e a-j spantiavo për la stra. ⁹Coj ch’a-j'andasìo dë 'dnans, e coj ch’a-j vnisìo dapress a crijavo: “Osan-a! Ch’a sia benedì col ch’a ven an nòm ëd Nosgnor^[1]! ¹⁰Ch’a sia benedì ël Regn ch’a riva, ël Regn ëd David, nòst antich! Osan-a ant ij leugh pì àut!”. ¹¹Parèj Gesù a l’é intrà a Gerusalem, al Templi. Dòp d’avèj beicà tut lòn ch’a-i era lì dantorn, coma ch’a l’era già tard, a l’é seurtiss-ne con ij dódes për andé a Betania.

Gesù a malediss un fié

¹²L’indoman, an tornand da Betania, Gesù a l’ha avù fam. ¹³An vëdenda da lontan un fié ch’a l’avìa ‘d feuje, a l’é andàit a vëdde s’a l’avrìa trovane cheicòsa. Contut, cand ch’a l’é avzinassje, a l’ha trovà nen d’àutr che ‘d feuje, përchè ch’a l’era pa la stagion dij fi. ¹⁴Anlora a l’ha dije al fié: “Che mai pì gnun a mangia ‘d frut da ti!”. E ij sò dissépoj a l’han bin sentì cole paròle-lì.

Purificassion dël Templi

¹⁵Cand ch’a son rivà a Gerusalem, Gesù a l’é intrà ant le cort dël Templi e a l’é butasse a scassene fòra coj ch'a j'ero lì mach për vende e caté, e a l’ha comensà a de 'l gir a le tàule dij cambista e le cadreghe ‘d coj ch’a-i vendìo ‘d colombòt. ¹⁶A përmëttìa gnanca nen ch’a portèisso ‘d marcansìa ant l’area dël Templi. ¹⁷Alora a l’ha comensà a mostreje a la gent parèj: “É-lo nen ëscrit: 'Mia ca as ciamerà na ca ‘d preghiera për tùit ij pòpoj? Ma voi i l’eve fane na trun-a ‘d làder^[2]”.

¹⁸Cand che ij gran sacerdòt e ij magìster ëd la Lege a l’han sentì lolì, a sërcavo com a farìo për felo meuire; ma a n’avìo tëmma, përchè tuta la gent a l’avìa d’amirassion për dotrin-a 'd Gesù. ¹⁹Peui, cand ch’a l’é fasse sèira, chiel e ij sò dissépoj a son seurtì da la sità.

Ël fié sëccà

²⁰La matin, mentre ch’a passavo davzin al fié ch'i l'oma mensionà anans, a l’han vëddù ch’a l’era restà sech fin-a da le rèis. ²¹Pero, ch’a l’era arcordasse dle paròle ‘d Gesù, a-j dis: “Signor, varda-lì, ël fié ch’it l’has maledì, a l’é sëccasse”.

²²E Gesù a l’ha rësponduje: “Chërde an Nosgnor. ²³Përchè an vrità iv diso che chionque a dirà a cola montagna: Àuss-te e campte ant ël mar, e ch’a l’avrà gnun dubi an sò cheur ma ch’a chërdrà che lòn ch’a dis as farà, tut lòn ch’a l’ha dit a-j sarà fàit^[3]. ²⁴A l’é për lòn ch’iv diso: Tut lòn ch’i ciamereve an preghiera, chërde ch’i lo arseivreve, e av sarà fàit. ²⁵Ma cand ch’iv presentreve për fé vòstra preghiera, s’i l’eve cheicòsa contra cheidun, përdonje, parèj che vòst Pare ch’a l’é an cel av përdon-a ‘dcò vòstre mancanse. ²⁶Ma s’i përdon-e nen, vòst Pare ch’a l’é an cel, av përdonrà pa vòstre mancanse"^[4].

L’autorità ‘d Gesù

²⁷A son tornass-ne a Gerusalem e, mentre che Gesù a marciava ant ël Templi, a son andàit da chiel ij gran sacerdòt, ij magìster ëd la Lege e j’ansian dël pòpol, ²⁸e a l’han dije: “Con che autorità fas-to ste còse? Chi é-lo col ch’a l’ha date l’autorità për fé le còse ch’it fas?”. ²⁹Gesù a l’ha rësponduje: “A l’é mi ch’i veuj feve na domanda, s’im rësponde, iv dirai për che autorità ch’i faso ste còse. ³⁰Dime 'n pò: L’autorità ch’a l’avìa Gioann ëd batesé a vnisìa dal cel o a l’era mach uman-a? Rëspondme”. ³¹Antora coj-lì a l’han rasonà an tra ‘d lor an disend: “S’i disoma ‘Dal cel’ chiel an dirà: ‘Përchè donca ch’i l’eve nen chërduje?’ ³²E s’i disoma che l’autorità ‘d Gioann a l’era mach uman-a, i l’oma da tëmme ‘l pòpol, përchè tuti a chërdo che Gioann a l’era stàit un profeta génit”. ³³Anlora, për tuta rispòsta, a l’han dije a Gesù: “I lo savoma nen”. E Gesù a l’ha rësponduje: “Donca, gnanca mi iv dirai con che autorità i faso ste còse”.

Nòte

[1] Cfr. Salm 118:25 (Ebr.); Salm 118:9.

[2] Cfr. Isaia 56:7; Geremìa 7:11.

[3] Cfr. Maté 17:20; 1 Corint 13:2.

[4] 11:25-26 cfr. Maté 6:14-15.

[1]

[2]

[3]

[4]