La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Corint/1Corint 13

←1 Corint 12

La Bibia piemontèisa Litre ai Corint

1 Corint 14→

La Bìbia piemontèisa - 1 Corint 13

1 Corint

13

Ël senté dl’amor

¹S’i parlèissa tute le lenghe dël mond^[1], e fin-a cole dj’àngej, s’i l’hai nen d’amor, i sarìa tanme dij coèrcc ësbatù ansema ch'a fan mach ëd fracass o 'n tarabass ch’a stroma. ²E s’i l’avèissa 'l don ëd professìa, s’i conossèissa tùit ij misteri e d'ògni sòrt ëd siensa; e s’i l’avèissa tanta 'd cola fede da podèj bogé fin-a 'd montagne^[2], s’i l’hai nen d’amor, i sarìa gnente. ³E s’i fèissa part ai pòver ëd tùit ij mè beni, e s’i dèissa mè còrp an sacrifissi^[3], i l’avrìa ‘n motiv për feme bel^[4] dë 'dnans ëd la gent, ma s’i l’hai nen d’amor, lolì am serv a nen.

⁴L’amor a l’ha 'd passiensa e 'd bel deuit^[5]; l’amor a patiss nen d’anvìa, as vanta nen e a l’ha gnun-a superbia, ⁵a l’é nen grossé e a agiss nen pr’ interesse; a s’anrabia^[6] nen e as la pija nen. ⁶A l’é nen content dl’ingiustissie, ma a s’arlegra dla vrità. ⁷L’amor a s’arend mai^[7], a perd mai la fede^[8], a l’ha sèmper dë speransa, e a ten dur an minca circostansa^[9].

⁸A vnirà 'l dì che 'l don ëd professìa, 'd lenghe e 'd conossense foravìa a serviran pì nen, ma l’amor a l'é për sèmper^[10]. ⁹Ancheuj ij nòstri don ëd conossensa e 'd professìa a son limità, ¹⁰ma cand ch’a vnirà 'l temp dël compiment^[11], lòn ch’a l’era limità e parsial a servirà pì nen.  ¹¹Cand ch’ j’ero na masnà, i parlavo parèj ëd na masnà, i pensava e i fasìa ‘d rasonament parèj ëd na masnà, ma cand ch’i son dventà n’òm, le ròbe da cit i l’hai butaje da banda, a son servime pì nen. ¹²Ancheuj i vëddoma 'd manera fosca, nen ciàira, com an ëspeciand-se ant l’eva^[12], ma un di i vëdroma tut con ciarëssa përfeta^[13]. Ancheuj mia conossensa a l’é limità; contut, un bel di, i conoss-rai dël tut, pròpi tanme Nosgnor am conòss.

¹³A son tre le còse ch’a duro për sèmper: la fede, la speransa e l’amor, ma la pì granda 'd cole-lì a l’é l’amor.

Nòte

1. O “dj’òm”.
2. Cfr. Maté 17:20; 21:21; March 11:23.
3. O “pr’ esse brusà”.
4. O “pr’ anglorieme”.
5. O “gentilëssa”.
6. O “s’inaspriss”.
7. O “tut a scusa”.
8. O “a chërd a tut”.
9. O “tut a soporta”.
10. O “a passrà mai”, “a vnirà mai a manch”.
11. O “dla përfession”.
12. Let. “coma as fa quand ch’as varda ant në specc” (antich).
13. O “facia a facia”.