La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Corint/2Corint 11

←2 Corint 10

La Bibia piemontèisa Litre ai Corint

2 Corint 12→

La Bìbia piemontèisa - 2 Corint 11

2 Corint

11

Diféisa contra j’apòstoj fàuss

¹Adess iv prego 'd soporté ancora 'n pò 'd mia imprudensa, ma grassie a Nosgnor i vëddo che già i lo feve. ²Lass-me ch’iv disa ch’i son gelos ëd vojàutri, dla gelosia 'd Nosgnor medésim! I l’hai ampromëttuve tanme na sposa pura a 'n sol marì - Crist. ³I l’hai tëmma, contut, che coma 'l serpent, an soa astussia, a l’ha ancantà Eva^[1], ora cheidun a sia 'n camin ëd corumpe vòstri cheur për ëslontaneje da la fidelità e da l’onestà ch’i l'eve da dé al Crist. ⁴An efet, a më smija che vojàutri i l’eve tròpa toleransa e ch’i steve a sente con piasì tut lòn ch’av diso, fin-a coj ch’av nunsio un Crist bin diferent da col ch’i l’hai nunsiave mi, gent ch’a l’ha në spìrit bin diferent da col ch’i l’eve arseivù, e ch’a pòrto n’evangeli diferent da col ch’i l’eve chërdù.

⁵D’àutra banda i chërdo d’esse nen da men-o 'd coj “super-apòstoj” ch’a mostro cole ròbe-lì. ⁶A podrìa bin esse ch’i sia nen n’orator vajant, ma 'd sigura i manco nen ëd conossènsa, coma ch’i l’hai dimostrà an vàire manere an tante ocasion.

⁷Hai-ne fòrsi fàit mal d’ess-me sbassà mi istess përch’i fusse elevà vojàutri, o ch’i l’abia nunsià la Bon-a Neuva a gràtis? ⁸An efet, i l’hai pijà ij beni d’àutre comunità e i l’hai acetà ch’am mantnisso për dedicheme a vòst servissi; ⁹e cand ch’i j’ero con voi e ch’i l’avìo nen pro për vive, i son mai dventà 'd pèis për vojàutri. A son ëstàit ij frej ch’a son ëvnù da la Macedònia a porteme tut lòn ch’i n’avìa da manca^[2]. I son mai stàit per voi ëd pèis e mai i lo sarai.

¹⁰Coma ch’a l’é ver che la vrità dël Crist a l’é an mi, ant l’Acaja antrega gnun am gaverà la a glòria ‘d vanteme 'd sossì. ¹¹A l'é fòrsi ch'i pense ch’i veuj nen bin a vojàutri? Nosgnor a sà ch’iv veuj bin.

¹²Tutun, i seguitrai a fé lòn ch’i faso adess, e lolì për gavé l’ocasion a coj ch’a na serco l’ocasion për vantesse che lòn ch’a fan lor a sia coma lòn ch’i faso mi. ¹³Cola gent-lì a son d’apòstoj fàuss, a son mach d'operator d’angann ch’as travestisso da apòstoj dël Crist. ¹⁴A-i é nen da stupisse 'd lolì, përchè Sàtana, chiel midem, as travestiss tant ch’a smija a n’àngel luminos. ¹⁵A l’é nen, donca, gran còsa da stupisse se 'dcò ij sò minister^[3] as travestisso da servitor ëd giustissia. Soa fin ëd lor, contut, a sarà conform a j’euvre soe.

Ij patiment dl’apòstol

¹⁶I lo diso ancora përchè gnun a pensa ch’i sia imprudent, opura s’a l’é 'l cas, aceteme coma s’i lo fussa, përchè i peussa vanteme ‘n pò. ¹⁷Parlé coma ch’i son an camin a fé, a l’é nen felo d’acòrdi con ël Signor: a sarà coma s’i fussa imprudent, ma le circostanse am fan l’òbligh ëd vanteme. ¹⁸Da già che diversi as vanto 'd titoj uman, ëdcò mi i preuvrai a vanteme. ¹⁹An efet, vojàutri, ch’i pense d’esse 'd gent prudenta, com é-lo ch’i l’eve 'd toleransa për ëd gent che 'd prudensa a l’ha gnun-a? ²⁰I tolereve se cheidun av rend dë s-ciav, se cheidun av mangia 'nt un bocon sol, se cheidun av pija tut lòn ch’i l’eve, se cheidun as dà d’àrie, se cheidun av dà në s-giaflon. ²¹I lo arconòsso: che 'd dzonor për mi d’esse stàit tant fiach! I parlo da imprudent: ëdcò mi im ancalo d’afermé lòn ch’a lor a afermo.

²²Son-ne lor d’ebreo? Mi i lo son ëdcò. Son-ne lor d’israelita? Mi i lo son ëdcò. Son-ne lor ëd dissendent d’Abraham? Mi i lo son ëdcò. ²³Son-ne lor ëd servitor ëd Crist? I parlo da imprudent: mi i lo son pì che 'd lor. I l’hai travajà motobin da pì, i son ëstàit an përzon^[4] pì che lor, i l’hai arseivù ëd legnà sensa comparassion; i son ëstait soens an sël pont ëd meuire. ²⁴Sinch vire i l’hai arseivù dai giudé ij trenta-neuv^[5] colp; ²⁵tre vire i son ëstàit foëttà^[6], na vira i son ëstàit lapidà^[7], tre vire i l’hai fàit naufragi e i l’hai passà na neuit e 'n dì a la deriva an an sël mar përfond. ²⁶I son trovame soens a fé 'd lungh viagi a pé, an perìcol dij fium, an perìcol dij brigant, an perìcol da part ëd la gent ëd mia nassion^[8], an perìcol da part dij pagan^[9], an perìcol ant le sità, an perìcol ant ij desert, an perìcol an mar, an perìcol tra 'd frej fàuss. ²⁷I l’hai travajà për largh e për longh; i l’hai passà motobin ëd neuit bianche, i l’hai patì la fam e la sèj e soens i son restà sensa mangé. I l’hai patì 'l frèid, sensa prò 'd vestimenta ch’am tnèissa càud.

²⁸Dë dlà  d’àutre còse, i son pien ëd sagrin për tute le cese. ²⁹Cand cheidun a l’é débol, ëdcò mi i pijo part a sò sentiment. Se cheidun a l’é dëstornà i bruso 'd rabia.

³⁰Tutun, s’i l’avèissa da vanteme, im vanterìa pitòst ëd mie dëbolësse. ³¹Ël Dé e Pare 'd Gesù, ël Signor - ch’a sìa benedì për tùit i sécoj - a sa che mi i diso gnun-e busiarderìe. ³²Cand ch’i jera a Damasch, ël governator^[10] dël rè Areta a l’avìa butà ‘d guardie ant la sità për pijeme. ³³Ma a l’han calame giù dla muraja ant na cavagna për na fnestra, e parèj i son ëscapà da soe man^[11].

Nòte

1. Cfr. Génesi 3:1-5,13.
2. Cfr. Filipèis 4:15-18.
3. O “servitor”.
4. Cfr. At 16:23.
5. Let. “ij quaranta men-o un”. Cfr. Deuteronòmi 25:3.
6. Cfr. At 16:22.
7. Cfr. At 14:19.
8. Cfr. At 9:23.
9. Cfr. At 14:5.
10. O “l’etnarca”.
11. 19:32-33 cfr. At 9:23-25.