Neuv Sermon Subalpin/Sensa pressa e sens' angossa

Sensa pressa e sens’ angossa

Ancheuj a-i é ‘l vissi dël “tut e sùbit”: i l’oma gnun-a passiensa dë speté. i vorsoma tut “a l’istant”. A l’é l’época dël “fast food”, dël “mangé ràpid”. I l’oma d’arsèivlo sùbit, càud e pront, i l’oma da mangelo an pressa ...e peui scapé vìa. Col-lì a l’é, contut, ël mangé pì malsan ch’a-i sìa, ël pì danos, për nen parlé ch’i venta pijesse tut ël temp ch’a serv për mastié e për la bon-a digestion!. Për le robe bon-e a-i và sò temp, coma toiré la polenta për ore… ch’a l’é nen l’istessa polenta ëd cola “istantanea”. Vardé coma ij campagnin a speto 'l frut pressios dla tèra con passiensa! Na paràbola ‘d Nosgnor Crist a parla dël Regn ëd Nosgnor coma dla smens ch’a chërs, pian pianin… Sté a sente:

La paràbola dla smens ch'a chërs. “A disìa ëdcò: "Ël Regn ëd Nosgnor a l'é coma quand n'òm a sëmna 'd smens ant la tèra. Tant s'a deurm o ch'a sia dësvij, ëd neuit e 'd dì, la smens a gica e a chërs sensa che chiel a sapia coma. La tèra a dà daspërchila prima l'erba, e peui lë spi e peui, a la fin, ël forment ant lë spi. Quand che 'l gran a l'é mur, col òm a-i buta dlongh l'amsòira, përchè 'l temp dl'amson a l'é rivà»” (Marco 4:26-29).

Nosgnor Gesù Crist, an ëd paràbole coma ste-sì, a veul buté an evidensa la manera ch’a nass e ch’as dësvlopa ‘l Regn ëd Nosgnor ant ël mond. L’ora che la Paròla ‘d Nosgnor a treuva la “bon-a tèra” ‘d na përson-a ch’a l’arsèiv volenté, ij sò bon efèt - ij sò bon frut - as faran vëdde ‘d sicur - gnun-e tëmme, e sens’ artard. La smens a l’é ‘d prima qualità, e se ‘l terèn a l’é col giust, ij frut a a rivran përchè Nosgnor a provëd che tut a sia fàit coma ch’a deuv esse fàit. Ëd lolì i podoma stene sicur.

L’euvra che Nosgnor a fà ant ij sò sernù a sarà mai anterompùa e batùa da gnente e da gnun. I l’oma, contut, da tnì bin cont che nen tut a càpita sùbit coma ch’i vorìo nojàutri, ëd longh, L’euvra ‘d Nosgnor as dësvlopa për gré, l’istess ch’a va për gré, pòch a pòch, la chërsùa dël forment. I l’oma nen da spetesse tut sùbit, a l’istant, ma për tut a-i và sò temp.

L’euvra dla grassia ‘d Nosgnor ant ël cheur - ant l’ànima - ëd na përson-a a comensa da ‘d còse pcite, minute tanme na smens. Ël profeta Sacarìa a dis: “Chi ch’as ancalerà ‘d dëspresié ‘l dì dle còse cite?” (Sacharìa 4:10). A l’é për lòn ch’i l’oma da dé nòstr apressiament pien a le còse cite, s’a son ëd Nosgnor, bele s’a smijo ‘d pòca ‘mportansa. Përchè? Përchè le còse pì grande a vniran a sò temp, quand ch’a saran mure. Nosgnor Dé a l’é sovran, sèmper an pien control ëd tut, sëdnò a sarìa nen Dé. Soa euvra, ij sò propòsit, as compiran. Lolì a l’é sicur, i lo chërdoma. Gnun’ angossa!

Ël sëmneur, ël minister ëd Crist, a sëmna, a trasmët con fiusa la Paròla ‘d Nosgnor. A sta nen lì pien d’angossa, coma se tut a dipendèissa da chiel. Quand ch’a l’ha fàit tut sò dover, quand ch’a l’ha fàit tut lòn ch’a lé stàit comandaje e ch’a l’era ‘d soa pertinensa, a peul andé a deurme tranquil, pasi, chiet. A-i é ‘d coj ch’a riesso nen a deurme e ch’a stan lì, con j’euj dovert e ch’a son sèmper sagrinà. A penso: “Com é-lo ch’i podrai fé chërse cola smens? Lòn ch’i podrìa-ne inventeme për possé, për cissé cole përson-e ch’i l’hai predicaje la Paròla, a porté ij frut bon dël pentiment, dla fej an Crist, dle bon-e euvre che Nosgnor a comanda?”. Nò, ël ministr ëd Gesù Crist a conòss le potensialità dla smens e, dzurtut, a conòss Nosgnor Dé. A l’ha gnun’ angossa. A l’ha fiusa ant la smens, a l’ha fiusa an Nosgnor. L’arcòlt a l’é garantì quand, coma e andova ch’a l’é stabilì. Lòn ch’a l’é pì ‘d pèis a l’é fé con diligensa e fedeltà lòn che Nosgnor a l’ha comandaje ‘d fé, sò dover. A-i é lòn che nojàutri i l’oma da fé, ma la chërsensa e ij frut a son ëd pertinensa ‘d Nosgnor.

Sté a sente lòn ch’a dis l’apòstol Giaco: “Ora, donca, mè frej e seur, speté con passiensa fin-a a l'artòrn dël Signor. Vardé coma ij campagnin a speto 'l frut pressios dla tèra con passiensa, fin-a ch'arsèivo la pieuva dla prima e dl'ùltima stagion. Vojàutri 'dcò ten-e passiensa, conforté vòstri cheur, përchè l'artòrn ëd Nosgnor a l'é davzin. Lamenteve nen j'un dj'àutri për ch'i sie nen condanà. Vardé: ël Giudes a l'é già a la pòrta, Pijé pr' esempi d'aflission e 'd passiensa ij profeta ch'a l'han parlà an nòm dël Signor. É-lo nen vera ch'i foma stima ch'a son beà coj ch'a l'han soportà con fòrsa dij patiment? I l'eve 'dcò sentì dla passiensa 'd Giòb e i seve lòn che a la fin Nosgnor a l'ha acordaje, përchè Nosgnor a l'é pien ëd compassion e 'd misericòrdia” (Giaco 5:7-11).

A la fin, a venta ‘dcò dì che l’euvra ‘d Nosgnor, chiel a la fida nen mach a un-a përson-a, ma a tante e diverse. La comission Nosgnor a la dà a vàire përson-e, e a minca un-a ‘d lor chiel a dà d’abilità. Le ròbe a dipendo nen mach da un-a përson-a (ël predicator o ‘l pastor ch’a sìa). Costa sì a l’é la funsion che Nosgnor a fida a la comunità cristian-a. Nosgnor a-j dà ‘d talent e ‘d travaj da fé ch’a son nen j’istess për tuti, e tuti ansema a travajo për serve il propòsit ed Nosgnor, ël progress dël Regn ëd Nosgnor ant ij chërdent sìngoj e coma ‘n grop.

L’Apòstol a scriv: "Còsa ch’a l’é mai Apollo? Còsa ch’a l’é mai Pàul? A son mach ëd servitor che për sò mojen i seve ancaminave a chërde, conforma che Nosgnor a l’ha dàit a ognidun. Mi i l’hai piantà, Apollo a l’ha bagnà, ma a l’é Nosgnor ch’a l’ha fàit chërse. A l’ha gnun-a importansa chi ch’a sìa col ch’a pianta o col ch’a bagna. Lòn ch’a l’ha d’importansa a l’é che Nosgnor a fassa chërse la smens. Col ch’a pianta e col ch’a bagna a travajo ansema con l’istess propòsit, e tùit e doi a saran arcompensà për ël travaj ch’a l’han fàit" (1 Corinzi 3:5-8). "A l'é donca stàit chiel ch'a l'ha fàit che j'un a fusso dj'apòstoj, d'àutri ch'a fusso 'd profeta, d'àutri ch'a fusso d'evangelisator, d'àutri ancora ch'a fusso pastor e magister. A l'é parèj che chiel a l’ha preparà coj ch'a fan part dël pòpol sant për l'esercissi dij ministeri ch'a servo pr' edifiché 'l còrp ëd Crist, fin-a a tant che tuti i saroma rivà ant l'unità dla fej e dla conossènsa dël Fieul ëd Nosgnor, ant lë stat ëd gent compìa, ant la mzura dla taja përfeta dël Crist" (Efesini 4:11-16).

PREGHIERA

Nosgnor! It ringrassio për tuti coj tò fieuj, ij tò ministr, ch’it l’has dovrà e ch’it dovre pr’ avèj fàit nasse an mi tò regn. Ch’i l’abia sèmper da onoreje! It ringrassio, peuj che ant l’euvra ‘d tò Regn, a l’é ‘dcò mi, mia përson-a, ch’it veule ampliché. Fà ch’i arconòssa ‘l dover ch’i l’hai da compì conform ai don, ai talent, ch’it l’has dàit edcò a mi, e ch’i lo compissa con diligensa. I farai tut për bin e për toa glòria. Fàit lòn, i podrai arposeme tranquil e pasì con pien-a fiusa, përchè i sai ch’it ses ti, e mach ti, a fé chërse. Amen.