Neuv Sermon Subalpin/Quand ch’a riva Catlin-a

Quand ch’a riva Catlin-a[modifiché]

“A l’ha litigà con Catlin-a”, as disìa an Piemont quand un a vorìa nen arendse a la mòrt, ma as sà, as peul artardela, ma a vincc sèmper chila, tant che, as dis “la mòrt a ciapa tuti, bej e brut”, coma ‘dcò: ::“San Silvester e Catlin-a a ven-o për tuti”. Mej nen pënsèje, antlora? A l’é ‘d sicur n’esperiensa ch’an fà tëmma. Contut, i podoma penseje e trasformela a la rèis s’i la vardoma da la prospetìva dël Salvator Gesù Crist, l’ùnich ch’a peussa fene vive e meuire an serenità quand ch’is fidoma a chiel. Gesù Crist, coma ‘n ciàir, a ‘nlumina nòstra esistensa con la realità present e ch’a vnirà dël Regn ëd Nosgnor. A na parla ‘n vers dël vangel ch’i lesoma ancheuj: March 9:1.

“(Gesù) a-j disìa 'dcò: "An vrità iv diso che tra 'd coj ch'a son sì present, a-i na j'é quaidun ch'a farà pa l'esperiensa dla mòrt anans ch’a l’àbia vëddù 'l regn ëd Nosgnor ch'a ven an tuta soa potensa” (March 9:1).

Cost vers a l’é, an efet, la conclusion dël capìtol ch’a ven prima, anté che Gesù a preanunsia, apress soa mort e arsurression, sò glorios artorn ant l’avnì. A l’é an Gesù, an verità, che ‘l Regn ëd Nosgnor as manifesta sensa che gnun a peuda arzistje. La glòria dël Crist, contut, as sarìa pa nen mach quaicòsa ch’a riguarda l’avnì lontan. La glòria dël Crist a l’era evidenta, ciàira, - për chi ch’a l’avìa dj’euj bon për vëddla - durant sò ministeri an sla tèra. La glòria ‘d Gesù a l’avìo vëddula quai dissépoj sërnù ant l’episòdi dla Trasfigurassion; peuj an soa Arsurression e dòp, ant l’euvra dlë Spirit Sant apress la Pancòsta. Ël regn ëd Nosgnor as dà a conòsse con tuta soa potensa, an efet, quand che, con soa fòrsa invincìbil, a preval an sël pëccà, an sla maladìa e an sla mòrt. J’apòstoj a sarìo stàit ëd testimòni, durant soa vita ‘d lor an sla tèra, dël Regn ëd Nosgnor ch’a së spantia, ch’as propaga con potensa, për ël mojen ëd la predicassion dl’Evangel.

L’atension dël letor modern d’ës test, contut, as concentra ‘d sòlit an sl’espression ch’i l’oma voltà con “quaidun ch'a farà pa l'esperiensa dla mòrt” ch’as podrìa rendse a la létera, con “ch’a tasterà pa la mòrt”, n’espression ch’a l’é bin dròla e che certe version, coma an italian, a la lasso parèj, visadì “che non gusterà la morte”. As trata ‘d n’espression semìtica për indiché aponto l’esperiensa dla mòrt, an bin o an mal. A-i é gnun dubi che la pì part ëd nojàutri, s’a podèisso, a farìo benissim a meno ‘d fé l’esperiensa dla mòrt. A l’é quaicòsa ch’a fà tëmma e ch’i vorsoma gnanca penseje. La mòrt, però, a l’é inevitàbil, as peul contrastela mach fin-a a na certa mira, a l’é ‘l destin ëd tuti, a meno che Nosgnor, coma ch’a l’ha promëttù, a torna e nojàutri ch’i l’oma fidasse an chiel, i saroma portà vìa da chiel an cél sensa conòsse la mòrt. La scritura a dis: “Noi i voloma pa, frej e seur, ch'i reste ant l'ignoransa al rësguard ëd coj ch'a son ant ël seugn dla mòrt, a fin ch'i sie nen crussià parèj 'd coj ch'a l'han gnuna speransa. Nojàutri i chërdoma che Gesù a l'é mòrt e ch'a l'é arsussità, e l’istess i chërdoma che, grassie a Gesù, Nosgnor Dé a porterà con chiel coj che a son andormisse ant la mòrt. D’acòrd con la dotrin-a dël Signor: noi ch'i saroma an vita a la vnùa dël Signor, a l'é sicur ch' i androma nen anans a coj ch'a deurmo ant la mòrt, përché 'l Signor, chiel istèss, con un crij 'd comand, na vos d'arcàngel e con la tromba 'd Nosgnor, a calerà giù dal cél, e coj ch'a son mòrt an Crist a arsussiteran ij prim; peuj coj che an tra ‘d nojàutri i saroma an vita, i saroma 'dcò sùbit trasportà ansem a lor sù an sle nìvole për ancontré 'l Signor ant l'ària. Parèj i saroma për sèmper con chiel. Consoleve, donca, l'un l'àutr con ëste paròle-sì” (1 Tessalonicèis 4:14-18).

La pau ch’i l’oma dla mòrt a peul esse sublimà e nojàutri trové d’arlass, s’i vardoma nòstra esperiensa d’ancheuj da la mira dle promësse ‘d Gesù Crist. Nòstra pau, ij nòstri sentiment ëscaros d’ancheuj, a peudo esse orientà vers ël mej ch’a vnirà dòp, e consideré lòn ch’i l’oma da patì coma quaicòsa ‘d temporari. A l’é ‘n pò coma l’esperiensa dël dolor ëd na fomna ch’a parturiss. Gesù midem a dis: “Quand na fomna a partoriss, a sent ëd dolor, për motiv ch'a l'é rivà soa ora; ma quand che soa masnà a l'é nà, chila a s'arcòrda pì nen ëd sò dolor për la gòj ch'a l'ha d'avèj butà 'l mond n'òm” (Gioann 16:21). Ël chërdent ch’as fida a Gesù, an efet, a peul meure seren e con la certëssa che chiel a intrerà, a travers ëd la mòrt, për la grassia ‘d Nosgnor, ant na dimension diversa dl’esistensa, na dimension anté ch’a farà l’esperiensa dla granda gòj ch’a dà la comunion con Nosgnor. Sossì a-j sarà possibil përchè ch’a l’é ‘l Crist ch’a l’ha arconcilialo con Dé an pagand për chiel ël pressi ‘d soa salvassion dal pëccà e da soe afrose conseguense. La Scritura a fortis sossì: “Parèj, donca, dàit che ij fieuj a l'han an comun la medésima condission uman-a 'd carn e 'd sangh, ëdcò 'l Crist a l'ha pijà part a costa condission. Përche mach coma n'esse uman chiel a l'avrìa podù anienté 'l podèj del diav, col ch'a l'avìa an sla mòrt. Mach an costa manera-sì chiel a l'avrìa podù liberé coj ch'a vivìo soa vita coma dë s-ciav dla tëmma 'd meuire” (Ebréo 2:14-15). A sarà antlora ch’as podrà dì përdabon che ‘l chërdent a tasterà “ël savor ëd la mòrt”, pa përchè chila a sia bela daspërchila (al contrari, a l’é oribil e grama), ma përchè chila a sarà la pòrta për fene passé ant la comunion pien-a con Nosgnor, ch’i-j vorsoma bin. Apress d’avèj “gustà coma ‘l Signor a l’é bon” (1 Pero 2:3) i podroma gòde ‘d soa pienëssa. L’Apostol Pàul a na sustava ‘l savor quand ch’a scrivìa: ”A l'é 'dcò për lòn ch' i soma sèmper pien ëd fiusa, bele ch'i savoma bin che fin-a a tant ch' i vivoma an sto còrp-sì i soma nen a ca ansem' a Nosgnor. An efet, i vivoma për la fej, sensa podèj ancora vëdde. A l'é vera: i soma sèmper pien ëd fiusa e i l'avrìo pì car d’emigré dal còrp për andé a vive con Nosgnor” (2 Corint 5:7-9).

PREGHIERA

Nosgnor! It confesso che l’idèja dla mòrt am fà pau e i l’avrìa pì car ëd nen penseje. Tutun it prego ‘d giuteme a vëdd-la dla mla mira ch’t l’has mostrame ti e ‘d podèj meuire seren con l’anvìa ‘d passé bin tòst ant la comunion përfeta con ti. A j’é gnente al mond ch’a sìa pì amportant che sossì. Amen.