La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Tessaloniceis/1Tessaloniceis 4

←1 Tessalonicèis 3

La Bibia piemontèisa Litre ai Tessalonicèis

1 Tessalonicèis 5→

La Bìbia piemontèisa - 1 Tessalonicèis 4

1 Tessalonicèis

4

Na vita ch'a pias a Nosgnor

¹A la fin, car ij mè frej e seur, i vorsoma feve n’esortassion e na preghiera an Gesù, ël Signor. Vojàutri i l’eve arseivù nòstr amaestrament riguard ëd coma ch’as ha da comportesse për fé piasì a Nosgnor. Vera, già i lo feve, ma i vorsoma ch’i fase ‘d progrèss. ²I conòsse cole ch’a sìo j’istrussion ch’i l’oma dave da part dël Signor Gesù.

³Lòn che Nosgnor a veul a l'é ch'i vive 'd manera santa^[1]; a l'é ch'i steve lontan da la saloparìa^[2]; ⁴a l'é che ognidun a sàpia dominé sò còrp^[3] ant la santità e l'onor, ⁵nen lassand-se andé a la passion dj'anvìe^[4] coma ch’a fan ij pagan ch’a conòsso pa Nosgnor^[5]. ⁶An st' afé-sì, che gnun a fasa 'd violassion dij drit d’àutri frej o ch'as na profita, përchè Nosgnor, an tute ste còse, a na ciamerà bin cont^[6] - com' i l'oma già dive e butave an sl'avis d’àutre vire: a son ëd ròbe bin sèrie! ⁷Nosgnor, an efet, a l'ha nen ciamave a la saloparia, ma a la santità.  ⁸Për conseguensa, col ch'a arfuda^[7] nòstre istrussion, a arfuda nen ël consej d'un òm^[8], ma ‘d Nosgnor midem, col ch'av dà sò Spirit Sant.

⁹An sël tema dël volèisse bin coma 'd frej, i l'eve nen da manca ch'iv na scriva, përché i l'eve già amprendù da Nosgnor a volèive bin l'un a l'àutr. ¹⁰Sensa dubi già i lo feve anvers ij vòstri frej e seur dla Macedonia, ma noi iv esòrtoma, frej e seur, a felo 'ncora 'd pì. ¹¹Aplicheve 'd vive an pas, coma ‘d gent ch’as òcupa dij sò afé e ch’a travaja con soe man coma ch’i l'oma comandav-lo. ¹²A l'é parèj che vòst comportament a sarà ‘dcò apressià da la gent da fòra^[9] e i sareve ‘d pèis a gnun^[10].

Ël Signor a 'rtorna për sò pòpol

¹³Noi i vorsoma pa, frej e seur, ch'i reste 'nt l'ignoransa al rësguard ëd coj ch'a son andurmisse 'nt la mòrt, për ch'i sie nen crussià parèj 'd coj ch'a l'han gnun-a speransa. ¹⁴Nojàutri i chërdoma che Gesù a l'é mòrt e ch'a l'é arsussità, e parèj i chërdoma che, grassie a Gesù, Nosgnor Dé a porterà vìa con chiel coj che a son andormisse 'nt la mòrt. ¹⁵D’acòrdi con la dotrin-a 'd Nosgnor^[11]: noi ch'i saroma ancora an vita a la vnùa^[12] dël Signor, a l'é sicur ch' i passeroma nen anans a coj ch'a deurmo 'nt la mòrt, ¹⁶përchè 'l Signor, chiel midem, con un crij ëd comand, con na vos d'arcàngel e con la tromba 'd Nosgnor, a calerà giù dal cel, e coj ch'a j'ero mòrt^[13] an Crist a arsussiteran për ij prim; ¹⁷peui coj che an tra ‘d nojàutri i saroma an vita, i saroma 'dcò sùbit trasportà ansem a lor su an sle nìvole për ancontré 'l Signor ant l'aria. Parèj i saroma për sèmper con chiel^[14]. ¹⁸Consoleve, donca, l'un l'àutr con coste paròle-sì.

Nòte

1. O "vòstra santificassion".
2. O "fornicassion", "lussuria", "imoralità dël sess".
3. Let. "vas".
4. O "salòpe", "crin-e", "ai desideri dla concupissensa".
5. O "dij Gentij che...".
6. O “a l’é ‘n vendicator”.
7. O "dëspressia".
8. O "n'autorità uman-a".
9. O “i podreve vive sensa rimprocc dëdnans a coj ch'a fan nen part ëd vòstra comunità”.
10. O "i l'avreve da manca 'd gnente".
11. O “I disoma sossì për la paròla dël Signor”.
12. O “a l’artorn”.
13. Coj ch'a son mòrt
14. 4:15-17 cfr. 1 Corint 15:51-52.