La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Re/1Re 8

←1 Rè 7

La Bibia piemontèisa Lìber dij Rè

1 Rè 9→

1 Rè

Pàgina revisionà

8

Traslassion ëd l'Èrca 'nt ël Templ

¹Peui Salomon a l'ha convocà a Gerusalem j'ansian d'Israel, tùit ij cap ëd le tribù e dle famije israelita parèj ch'a podèisso esse testimòni dla traslassion ëd l'Èrca dl'Aliansa dël Signor da la Sitadela 'd David, ch'a l'é Sion. ²Tùit j'òm d'Israel a son assemblasse dë 'dnans a rè Salomon për la festa dël mèis d’Etanim (ël sétim mèis).

³Quand che tùit j'ansian d'Israel a son rivà, ij sacerdòt a l'han solevà l'Èrca. ⁴Con l'Èrca dël Signor a l'han pijà la Tenda dël Rëscontr e tute le còse sacrà ch'a contnìa. A l'han portala tùit ij sacerdòt e ij Levita. ⁵Ore, ël rè Salomon con tùit j'israelita ch'a j'ero assemblasse con chiel dë 'dnans dl'Èrca, a l'han sacrificà 'd moton e 'd vailèt an gran quantità, tant ch'as podìa gnanca conteje o calcoleje vàire ch'a fusso. ⁶Ij sacerdòt a l'han portà l'Èrca dl'Aleansa ëd Nosgnor a sò leugh, ant la stansia andrinta dël santuari, ël Leu Santìssim, sota j'ale dij cherubin. ⁷Ij cherubin, an efet, a dëspiegavo j'ale an sël leugh andoa ch'as trovava l'Èrca e a quatavo tuta l'Èrca e soe stanghe. ¹⁸Le stanghe a l'ero tant longhe che le ponte as podìo vëdd-se dal leu santissim dë 'dnans al santuari intern, ma as podìo pa vëdd-se da feura. A son ancora belelà al di d'ancheuj. ⁹Andrinta a l'Èrca, a-i era mach le doi tàule 'd pera che Mosè a l'avìa piassà an sl'Horeb, quand che Nosgnor a l'avìa fàit un Pat con j'Israelita, apress ch'a son surtì dal pais d'Egit.

La glòria 'd Nosgnor a ampiniss ël Templ

¹⁰Quand che ij sacerdòt a son surtì dal leu sant, na nìvola a l'ha 'mpinì 'l Templi dël Signor. ¹¹Ij sacerdòt a podìo pa ufissié përchè la nìvola a lo ampedìa, da già che la presensa gloriosa dël Signor a l'avìa ampinì sò Templ. ¹²Peui Salomon a l'ha dit: "Nosgnor! Ti 't l'has dit ch'it veule vive 'nt ël top ëspess ëd na nìvola. ¹³A l’é për lòn ch’i l'hai fabricate na residensa splèndida, un leugh andoa che ti 't peude sté për sèmper!”.

Esortassion ëd Salomon al pòpol

¹⁴Apress, ël rè a l'ha virasse e a l'ha benedì tuta la radunansa d'Israel ch'a stasìa là an pé. ¹⁵Salomon a l'ha dije: "Ch'a sia benedet ël Signor, Dé d'Israel! Chiel a l'ha parlà a mè pare David e adess a l'ha compì lòn ch'a l'avìa promëttuje: ¹⁶Dal di ch'i l'hai fàit seurte mè pòpol d'Israel dal paìs d'Egit, i l'hai pa sernù na sità, an tra tute le tribù d'Israel, për frabricheie un Templi ch'a porta mè nòm. Ma i l'hai sernù David përchè a goernèissa Israel, mia gent'. ¹⁷David, donca, mè pare, a jë stasìa a cheur ëd fé fabriché un Templi dedicà al nòm dël Signor, Dé d'Israel. ¹⁸Contut, Nosgnor a l'avìa dije: 'L'intension ch'a t'ëstà a cheur ëd dediché un Templ a mè nòm a l'é bon-a; ¹⁹ma it saras pa ti ch'it fabricheras sto templ. A sarà tò fieul, col ch'a nasrà da ti, ch'a fabricherà 'l Templi dedicà a mè nòm'. ²⁰ Nosgnor, donca, a l'ha compì soa promëssa: mi i l'hai pijà 'l pòst ëd mè pare David e i l'hai ocupà 'l tròno d'Israel, coma 'l Signor a l'avìa dit, e i l'hai fàit fabriché sto Templi dedicà al nòm dël Signor, Dé d'Israel; ²¹Ant ës Templ i l'hai faje pronté un leu për l'Èrca ch'a guerna lë Strument ëd l'Aleansa che Nosgnor a l'ha fàit con ij nòstri antich quand che lor a son surtì dal pais d'Egit".

Preghiera 'd Salomon

²²Salomon a stasìa 'n pé aranda a l'autar dël Signor, dë 'dnans a tuta la radunansa d'Israel e con le man aussà vers al cel, ²³e a l'ha pregà parèj:

"Nosgnor, Dé d'Israel! A-i é gnun d'àutri dio ch'a sio coma ti, nì 'nt ël cel, nì 'mbelessì an sla tèra. Ti 't reste fidel a l'Aleansa ch'it l'has fàit con ij tò servent ch'a t'ubidisso con cheur sincer. ²⁴Ti 't l'has compì le promësse fàite a mè pare David, tò servent.Ti ’t ses ëstàit ëd paròla: tut lòn a l’é compisse al di d’ancheuj. ²⁵Parèj, donca, Dé d'Israel, it prego ch'it realise la promëssa ch'it l'has fàit a tò servent, mè pare David, quand ch'it l'has dije: 'At mancrà mai un tò Dissendent ch'a ocupa 'l tròno d'Israel, basta che ij tò dissendent a faso atension a coma ch'as compòrto dë 'dnans a mi, coma ch'it l'has fàit ti'. ²⁶Parèj, donca, Dé d’Israel, it prego ch’as realisa la promëssa ch’i l’hai fàit a tò servent, mè pare David.

²⁷Contut, é-lo che Nosgnor a podrìa për dabon vive an sla tèra? Se nì 'l cel, nì 'l cel dij cej a podrìo nen conten-e toa inmensità, motobin da meno a lo podrìa cost templi-sì ch'i l'hai fàit fabriché. ²⁸Ma ti, Nosgnor, mè Dé, daje da ment a la preghiera e a la sùplica ch'at fà cost tò servent. Scota 'l crij e la preghiera che cost tò servent at adressa ancheuj. ²⁹Ten bin dovert j'euj, neuit e di, dzora cost templi, dzora 'l leu dont ti 't l'has dit: 'Cost leugh a porterà mè nòm', e scota la preghiera che tò servent a adressa anvers cost leu. ³⁰Scota la sùplica 'd tò servent e d'Israel, tò pòpol, quand ch'a prego dë 'dnans a sto leu. Scota dal leugh anté ch'it vive, dai cej: scota e rëspond con favor.

³¹Se queidun a l’é acusà d’avèj fàit un tòrt a n’àutra përson-a e as ëspeta ch’a fasa ‘n giurament d’esse nossent dë 'dnans a tò autar an cost Templ, ³²anlora scota dal cel e giùdica an tra ij tò servent - l’acusator e l’acusà. Castìja ‘l colpèivol coma ch’a mérita e dzòbliga ‘l nossent përchè a l’é nossent.

³³Se ij nemis a buto an derota Israel, tò pòpol, përchè ch’a l’ha pecà contra 'd ti, ma tò pòpol as n’arpentiss e as confessa colpèivol, e at prega e a sùplica an cost templi, ³⁴ti scotlo dal cel, përdónje ‘l pecà e falo artorné a la tèra ch’it l’avìe donaje ai sò antich.

³⁵Quand ch'ël cel a l’é sarà e a pieuv nen përchè ‘l pòpol a l’ha pecà contra ti, se lor at prego an cost leugh e as confesso colpèivoj, e s'as pentisso dij sò pecà përchè ti 't l'has sagrinaje, ³⁶ti scotje dal cel e e përdon-a ij pecà dij tò servent, tò pòpol d'Israel; mostrje 'l bon senté, col ch'a l'han da seguité, e acòrda la pieuva a toa tèra, cola ch'it l'has dàit an ardità a toa gent.

³⁷S'a-i é 'd famin-a o 'd pestilensa ant ël pais, s'a bufo 'd vent càud afoà, se 'l forment a l'ha ciapà na maladìa, s'a-i ven la piaga dle cravëtte e dij sautamartin, se 'l nemis a buta l'assedi a le sità dël pais, s'a-i riva na dësgrassia qualsëssìa o maladìa, ³⁸quand che tò pòpol Israel at prega e at ciama agiùt, quand ch'a lor at buto dë 'dnans ij sò sagrin e a dëstendo le man anvers cost tò Templi con ël cheur pien ëd dëspiasì, ³⁹ti scotje dal cel, anté ch'it l'has tò tròno, përdon-a e rend a mincadun lòn che soe euvre a mérito: ti 't conòsse ij cheur, ti 't ses l'ùnich a conòsse 'l cheur ëd tùit j'òm. ⁴⁰A l'é parèj ch'a l'avran ëd rispet anvers ëd ti mentre ch'a vivo 'nt la tèra ch'it l'has donà a nòstri antich.

⁴¹Fin-a tùit ij forësté, ch'a fan pa part dël pòpol d'Israel e ch'a ven-o da 'd pais lontan për motiv ëd toa arnomansa, ⁴²quand ch'a në sento bin parlé e che ti 't fase d'euvre poderose, s'a ven-o a preghé 'nt cost templi, ⁴³ti scotje dal cel, dal leugh anté ch'i të staghe, e acòrdje tut lòn ch'a l'han ciamate. Parèj tùit ij pòpoj ëd la tèra a vniran a conòsse tò nòm e a l'avran timor ëd ti pròpi coma ch'a fà tò pòpol Israel, e a savran ch' ës templi-sì, ch'i l'hai fàit fabriché, a pòrta tò nòm.

⁴⁴Quand che tò pòpol a seurt a combate contra 'l nemis, col ch’it l’avras mostraje, e lor a adresso soe preghiere al Signor. Virà anvers Soa sità sernùa e sto templi-sì ch'i l'hai dedicà a tò nòm, ⁴⁵ti scota dal cel soa preghiera e soa sùplica, e rendje giustissia.

⁴⁶Se quaidun ëd tò pòpol a comëtt ëd pëccà, përchè a-i é gnun ch’a pëcca nen, e ti, 'ndignà contra ‘d lor, it përmëtte che ij nemis a-j bato e lor a-j fan përzoné e a-j pòrto via da soa tèra, ch'a sia da leugn o davzin, ⁴⁷se ant ël pais andoa ch'a son përzoné, lor as pentisso, as convertisso e at sùplico, arconossend ch'a l'han pecà, ch'a son colpèivoj e as n'aringreto; ⁴⁸se, donca, lor as convertisso a ti con tut sò cheur e con tuta soa ànima an col pais nemis anté ch'i saran ëstàit portà vìa, e at prego con la facia virà anvers a sò pais, a la tèra che ti 't l'has donà ai sò grand, e con la facia virà anvers la sità che ti 't l'has sernù e al Templi che mi i l'hai dedicà a tò nòm, ⁴⁹anlora ti scotje dal cel, dal leugh antè ch'i të staghe, scota soa preghiera e soa sùplica, e rendje giustissia. ⁵⁰Përdon-a toa gent ch'a l'avìa pecà contra 'd ti, përdon-a tute soe 'nfidelità e fà che coj ch’a l’han faje përzoné a l'àbio pietà 'd lor. ⁵¹Arciamte a la ment ch'a son tò pòpol e toa ardità, ch'it l'has faje seurte da l'Egit, d'an mes a cola fornasa 'd fer. ⁵²Ten j'euj dovert, scota le sùpliche 'd cost tò servent e cole d'Israel, tò pòpol, sèmper ch'a s'adresso a ti. ⁵³Ti, Nosgnor Dé, it l'has separaje d'an tra tùit ij pòpoj ëd la tèra coma toa ardità, coma ch'it l'has promettù për boca 'd Mosè. tò servent, quand ch'it l'has fàit seurte dl'Egit nòstri antich".

⁵⁴Quand che Salomon a l'ha chità d'adressé a Nosgnor costa preghiera e costa sùplica, a l'é aussasse da dë 'dnans a l'autar ëd Nosgnor, andoa ch'a stasìa an ginojon con le man dëstèise anvers al cel, ⁵⁵e, an pé, a l'ha benedì a àuta vos tuta la radunansa d'Israel con ste paròle-sì:

⁵⁶"Ch'a sìa benedì 'l Signor, ch'a l'ha concedù un leu d'arpòs a sò pòpol d'Israel, coma ch'a l'avìa promëttù! A l'ha pa mancà ëd compì gnanca un-a sola dle bon-e promësse ch'a l'avìa fàit për boca 'd Mosè, sò servent. ⁵⁷Che 'l Signor, nòst Dé, a sia con nojàutri precis coma ch'a l'era con ij nòstri antich. Ch'an chita pa nì ch'an bandon-a. ⁵⁸Ch'a ‘nclin-a nòstri cheur anvers a chiel përch' i séguito tùit ij sò senté e ch'i scoto ij comandament, j'ordinanse e ij precet ch'a l'ha dàit ai nòstri cé. ⁵⁹Che 'l Signor, nòstr Dé, a ten-a present dë 'dnans a chiel, di e neuit, le sùpliche ch'i l'oma pen-a adressaje, e ch'a renda giustissia a cost sò servent e a sò pòpol d'Israel ant le necessità 'd minca di. ⁶⁰Parèj tùit ij pòpoj ëd la tèra a 'rconossran che Nosgnor a l'é Dé e ch'a-i në -i é pa d'àutri. ⁶¹Che vòstri cheur a séguito an tuta sincerità 'l Signor nòst Dé! Ch'as pòrto an conformità con soe ordinanse e ch'a ubidisso sèmper ai sò comandament, tal coma ch'i foma al di d'ancheuj!".

Dedicassion dël Templ

⁶²Ël rè e con chiel tut Israel, a l'ha smonù dij sacrifissi dë 'dnans a Nosgnor. ⁶³Le vìtime dij sacrifissi 'd comunion che Salomon a l'ha ofrì al Signor a l'ero 'd vintedoimila bocin e sentevintmila cap ëd bestiam an tra d'agnej e 'd cravòt. Ël rè, con tùit j'israelita, a l'ha parèj consacrà 'l Templi dël Signor. ⁶⁴An col di-lì ël rè a l'ha consacrà tut l'intern ëd l'intrada ch'a-i é dë 'dnans l'edifissi dël santuari dël Signor. Ambelelà a l'ha smonù j'olocàust, j'oferte e jë strop ëd le vìtime 'd comunion, përchè l'autar ëd bronz ch'a-i é dë 'dnans al Signor a l'era tròp cit për conten-e tùit j'olocàust, j'oferte e jë strop dij sacrifissi 'd comunion.

⁶⁵Apress, Salomon a l'ha selebrà la ''festa dle Bënne'' con tut ël pòpol d'Israel, na gran' massa 'd gent ch'a l'era vnùa da Lebo-Camat fin-a al Torent d'Egit. A l'han selebrala dë 'dnans a Nosgnor, nòst Dé, durant doi sman-e antreghe.

⁶⁶Ël di ch'a fà quìndes, Salomon a l'ha congedà 'l pòpol. A l'han ciamà Nosgnor ch'a dèissa fòrsa al rè e a son tornass-ne a soa ca 'd lor, sodisfàit e con ël cheur pien ëd gòj për tut ël bin che Nosgnor a l'avìa fàit a sò servent David e a Israel, soa gent.

---