La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Michea/Michea 5

←Michèa 4

La Bibia piemontèisa Michea

Michèa 6→

La Bìbia piemontèisa - Michea 5

Michea

5

¹Ora flagelte^[1], fija ansercià da ‘d trope ‘d guerié^[2]. I soma assedià^[3]! A bato a barotà la ciafërla dël giùdess d'Israel.

Un rè a vnirà e na rimanensa a fosonrà

²E ti, Betlem d'Efrata, combin che ti ‘t sie bin pcita për esse contà an tra le tribù ‘d Giuda, a l’é da ti ch’a-i nass-rà col ch’a l’ha da governé Israel. Soe rèis a fongo 'nt ël passà ël pì lontan, a ven-o da l’eternità^[4]. ³A l’é për lòn che Nosgnor a consegnerà ‘l pòpol d’Israel ai sò nemis^[5] fin-a al temp che cola ch’a l’ha da partorì a partorirà. Antlora lòn ch’a resta dij sò frej as riunirà con ël pòpol d’Israel. ⁴Chiel a vnirà a pasturé sò strop con ël podèj ëd Nosgnor, con la glòria dël nòm ëd Nosgnor, sò Dé. A vivran an sicurëssa përchè chiel a sarà grand da ‘n cap a l’àutr ëd la tèra. ⁵Chiel a sarà la pas.

Cand che l’Assiria a l’avrà ocupà nòstr pais e a l’avrà ampadronisse dij nòstri rampar, i j’arviscoleroma contra set bërgé e eut capitan, ⁶ch’a pastureran con la spa 'l pais dl’Assiria, ël pais ëd Nimrod^[6] con la spa dësfodrà. A sarà chiel ch’an libererà da l’Assiria cand l’Assiria a a l’avrà ocupà nòstr pais, e a l’avrà ampadronisse ‘d nòstre frontiere.

La rimanensa d’Israel an mes a le nassion

⁷Antlora la rimanensa ‘d coj ëd Giacòb a sarà, an mes ëd vàire pòpoj, coma na rosà ch'a riva da Nosgnor, coma dë stisse 'd pieuva an sl'erba, ch’a spera pa ant l'òm, nì a s'ëspeta nen da j'uman.

⁸Antlora la rimanensa ‘d coj ëd Giacòb a sarà an tra le nassion, an mes ëd vàire pòpoj, com un leon an tra le bestie dla foresta, coma un lionòt an tra jë stròp ëd moton ch’a passa, a scarpisa, a pòrta via e gnun a peul rancheje soa piàita. ⁹Ti i t'alveras toa man contra dij tò aversari, e tùit ij tò nemis a saran rancà vìa.

¹⁰Nosgnor a dis: “An col di-là i anienterai toa cavalerìa, e i dësblerai ij tò cher ëd guèra; ¹¹i anienterai le sità ‘d tò pais, e i dëstruerai tute toe fortësse. ¹²I anienterai ij sortilegi ch’it ten-es an man e ti ‘t l’avras pì gnun andvin ch’a viva an tra ‘d vojàutri. ¹³I gavrai via ij tò ìdoj e toe colòne sacrà da ‘n mes ëd vojàutri e it podras pa pì prostërnete dë 'dnans a l'euvra dle toe man. ¹⁴I dësreisrai toe mistà d’Asera da ‘n mes a vojàutri e i dësblerai ij tò ìdoj. ¹⁵Con la flin-a, con ël fot, im pijerai l'arvangia dle nassion ch'a l'han pa scotame.

Nòte

1. Ël verb ebràich גָדַד (gadad) a peul esse voltà sia con “sugetesse a la flagelassion” sìa con “buté ansema ‘d trope”. Foëttesse a l’era ‘n segn ëd deul (Deuteronòmi 14:1; 1 Rè 18:28; Geremìa 16:6; 41:5; 47:5).
2. La sità ‘d Gerusalem sota assedi.
3. O “A l'han aussà na trincea contra 'd noi”.
4. Cfr. Maté 2:6; Gioann 7:42.
5. O “a-i chitrà”.
6. Cfr. Génesi 10:8-11.