La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 59

←Isaìa 58

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 60→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 59

Isaia

59

Ij senté dl’angiustissia

¹Vardé, la man ëd Nosgnor a l’é pa ch’a sìa tròp fiàca për podèive salvé, nì che Nosgnor a sìa dventà dur d’orije e ch’av senta pa. ²A son vòstre colpe ch’a l’han drissà na muraja an tra 'd vojàutri e vòst Dé; a son ij vòstri pëccà ch’a l’han faje passé la veuja dë sté a sente vòstre preghiere. ³A l’é che vòstre man a son ëspòrche ‘d sangh e ij vòstri dij ëd gramissia^[1]; i doverte ij làver mach për busiardé e vòstra lenga a l’é lesta a dì ‘d maldicense. ⁴Ant ij tribunaj gnun a reclama con giustissia, gnun a fà ‘d plente ‘d vrità. As fan dj’acuse fàusse, e ‘d preuve sensa fondament. A concepisso la malissia e a buto al mond ëd crìmen. ⁵A covo dj’euv ëd serp velenose e a a tësso ‘d rèj d’aragn. Chi ch’a mangia ‘d coj euv a meuir, përchè ch’a son dj’euv covà ‘d vìpre. ⁶Lòn ch’a l’han tëssù a serv pa për vëstisse e gnanca për quatesse. Lòn ch’a fan a l’é mach ëd pëccà e dij delit ëd sangh. ⁷A coro lest për fé ‘d mal, a l’han pressa ‘d vërsé ‘d sangh nossent. A së studio coma fé dij progèt criminaj e as lasso mach andré ‘d devastassion e ‘d ruin-e. ⁸A conòsso pa ij senté dla pas e andova ch’a passo as lasso dré mach d’angiustissie^[2]. A fan ëd rasonament antorzù e coj ch’a-j van dré a amprendo nen la pas.

Ël pòpol ëd Nosgnor a ‘rconòss ij sò pëccà

⁹Adess i savoma përchè na liberassion an parëss tant lontan-a e ch’ a riva nen a nojàutri toa salvassion. I speravo ‘l ciàir, e daspërtut a-i é mach dë scur; i l’avìo la speransa dla lus dël di ma i seguitoma a marcé ant ël fòsch. ¹⁰I andoma anans a taton tanme ‘d bòrgno; i andoma a branche coma coj ch’a vëddo nen bin. Is antrapoma an pien mesdì coma s’a fussa neuit. D’àutri a son an bon-a sanità, ma nojàutri i soma tanme ‘d mòrt. ¹¹Tùit i grugnoma tanme d’ors: i rocoloma trist tanme ‘d colomb; i spetoma la liberassion, ma a-i në ven gnun-a, 'd salvassion: a resta lontan-a da nojàutri. ¹²Tut sossì a l’é përchè nòstre trasgression a son moltiplicasse dë 'dnans a ti, e ij nòstri pëccà a rendo testimoniansa contra ‘d noi. I l’oma fàit faliment e i arconossoma pro nòstre colpe. ¹³Nosgnor! I soma arvirasse contra 'd ti e i l‘oma sërcà ‘d trassete; i soma slontanasse da ti, nòst Dé. I cissavo la gent fin-a a arviresse a ti e ‘d fé ‘d crasament; i spantiavo tute le busìe ch’an passavo për la testa. ¹⁴A l’é për lòn ch’it arfude ‘d rendne giustissia e che la salvëssa as ten da leugn da nojàutri. Vera, la bon-a fede as antrapa për le stra ‘d nòstre sità e l’onestà a sa gnanca com intré an nòstre piasse. ¹⁵La bon-a fede as la vëdd da gnun-e part e ch’i ch’a sërca d’evité ‘d fé ‘l mal a-j fan le schergne e a l’é derobà.

Nosgnor a lìbera Sion

Nosgnor a l’ha vëddù tut sossì e a l’é dëspiasuje che ‘l dirit a sia scarpisà. ¹⁶A l’ha vëddù che a-i j'era gnun ch'a-i fèissa da mediator; a l’é stupisse che gnun a sìa antërvnù^[3]. Parèj chiel istess a l’ha pijasse la còsa an man: a l’é soa anvìa ‘d giustissia ch’a lo cissa a fé lolì. ¹⁷A l’é vestisse ‘d soa anvìa ‘d giustissia tanme n’armora^[4]; soa anvìa ‘d liberé a l’é tanme n’elmèt an soa testa^[5]. As buta adòss la tùnica dël castigh e sò angagiament pront a l’é tanme ‘n mantel ch’a l’ha butasse an sle spale. ¹⁸Chi ch’a l’avrà fàita a la pagherà; sò giudissi ‘d condana a mancherà pa ëd tombé an sij sò aversari; ij sò nemis a la pagheran, a la pagheran bele se a së stërmo da leugn o an na chèich isola. ¹⁹Antlora, dal levant fin-a al ponent as arconosserà ‘l nòm ëd Nosgnor e ‘d soa glòria; cand ël nemis a rivrà coma na corent furiosa, un buf ëd Nosgnor a lo farà arculé. ²⁰Nosgnor a vnirà a liberé Sion e j’arviros dël pòpol ëd Giacòb ch’as saran arpentisse^[6]. A lo dis ël Signor.

²¹Nosgnor a dis ancora: “Costa-sì a sarà mia aleansa con lor: Mè Spirit ch’a l’é an sù vojàutri e le paròle ch’i l’hai butaje an vòstra boca a së slontaneran mai da vojàutri, nì dai vòst dissendent, nì dai sò fieuj, da ora e për sèmper. I lo diso mi, ël Signor”.

Nòte

1. O “pecà”, “colpe”.
2. 59:7-8 cfr. Roman 3:15-17.
3. Cfr. Isaia 63:5.
4. Cfr. Efesin 6:14.
5. Cfr. Efesin 6:17; 1 Tessalonicèis 5:8.
6. Cfr. Roman 11:26.