La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giona/Giona 4

←Giona 3

La Bibia piemontèisa Giòna

Michea 1→

La Bìbia piemontèisa - Giòna 4

4

Dëspiasì dël profeta e rispòsta divin-a

¹Tut sòn Giòna a l’ha pijalo pitòst mal^[1] e a l'é anrabiasse.

²A l'ha pregà Nosgnor parèj: "Miraco er-lo bin sòn ch'i disìa cand ch'i j'era an mè país? Për sòn i j'era pressame a scapé a Tarsis. I savìa che Ti ‘t ses un Dé 'd misericòrdia e d’andulgensa, tolerant, d'amor grand e ch'it sente pen-a pr' ël mal ch'it l'has mnassà^[2]. ³Donch, adess, Nosgnor, gavme la vita, përchè për mi a l'é mej ëd meuire che ‘d vive.

⁴ Ma Nosgnor a l'ha rësponduje: "A të smija giust d'anrabiete parèj?".  ⁵Giòna, anlora, a l’é surtì da la sità e a l'ha fàit sosta a levant. Ambelessì a l'é fasse n'abrì 'd bronde e a l"é butasse a l'ombra a speté 'd vëdde lòn ch'a sarìa ancapitaje a la sità.

⁶Anlora Nosgnor Dé a l'ha fàit chërse na pianta 'd rìcin dëdzora "d Giòna për feje ombra an sla testa e calmeje ‘l malumor^[3]. Giòna a l’ha sentù na gòj granda për col rìcin.

⁷Ma 'l di ch'a l'é vnùje, a l'alvesse 'd primalba Dé a l'ha mandà na bòja a mangé 'l rìcin e costì a l'é dëssëccasse. ⁸Cand che 'l sol a l'é alvasse, Dé a l'ha fàit siflé na bisa da levant, sofoganta. Ël sol a l'ha colpì la testa 'd Giòna, ch'a l'é sentusse manché e a l'ha ciamà 'd meuire, an disand: "Mej për mi ‘d meuire che vive". ⁹Nosgnor a l'ha dit a Giòna: "Smijat-lo giust d'esse 'ndignà parèj për na pianta 'd rìcin?". Chiel a l'ha rësponduje: "Eh, a l'é giust; i në son andignà a la mira 'd vorèj meuire!".

¹⁰Ma Nosgnor a l'ha rëspondù' "Ti 't daghe d'afann për cola pianta 'd rìcin ch'a l'é bin costate nì travaj nì fatiga, che ant na neuit a l’é chërsùa e ant na neuit a l’é mòrta, ¹¹e mi dovrìa pa compassioné Ninive, cola sità granda, andova ch’a-i son pì ‘d sentevintmila përson-e ch’a san nen dësserne ‘l bin dal mal^[4], an mes na caterva ‘d bestie?”.

Nòte

1. O “a l’ha pijà un gròss dëspiasì”. La tëmma pì granda ‘d Giòna a l’é che ‘l Signor a përdonèissa al nemis che Israel a l’avìa da pì an ghignon.
2. Nosgnor a mostra soa misericòrdia anvers Israel, malgré ij sò pecà (Surtìa 34:6; Nùmer 14:18; Neemìa 9:17; Salm 103:8; Gioel 2:13). Avrìa-lo falo, Nosgnor, ëdcò anvers ij pagan? La cesa cristian-a antica an tra j’ebreo a l’era dcò pitòst genà che ij pagan a rivèisso dcò lor al pentiment e a la Fej an Crist, ma a l’avrìo amprendulo (At 11:18; 15:14; 28:28).
3. O “liberelo da sò mal”.
4. O “la man drita e la snistra”.