Geremìa

36

Baruch a dà letura dij mëssagi da part ëd Nosgnor

¹Ant ël quart ann ëd Ioiachim fieul ëd Iosia^[1], rè 'd Giuda, a l'é rivaje a Geremìa costa paròla da part ëd Nosgnor: ²“Ciapa ‘n ròtol ëd bërgamin-a e scrìvie ansima tut lòn che i l'avìa dite a rësguard ëd Gerusalem, ëd Giuda e contra d’àutre nassion, dal moment ch'i son ancaminame a parlete da cand ch’a-i era Iosia, fin-a al di d'ancheuj. ³A peul d'esse che cand che la gent ëd Giuda, an sentend tut ël maleur ch'i son proponume 'd feje, a chitran tuti soa costuma dësgiusta, e antlora i përdonerai soe angiustissie e pecà.

⁴Geremìa, anlora, a l'ha ciamà Baruch fieul ëd Nerià, e Baruch a l'ha scrivù ansima a 'n ròtol ëd bërgamin-a, antant che Geremìa a-j detava tut lòn che Nosgnor a l'avìa dije. ⁵Peui Geremìa a l'ha dije a Baruch: ”Mi i son ëstàit antërdì dal Templi ‘d Nosgnor, i peuss pa andeje. ⁶It i andras ti a mè pòst e, ant ël di dël digiun i-i faras na letura pùblica dij mëssagi ‘d Nosgnor ch’i l’hai fate scrive an costa bërgamin-a. Fà an manera che tuta la gent ch’a l’é riva da tute le sità ‘d Giuda at sento bin. ⁷A podrìa esse che lor, cand ch’a sento lolì, a presenteran soe sùpliche a Nosgnor ch’a-i përdon-a e as convertiran da sò comportament dësgiust, përchè granda a l’é l’ira e la fln-a che Nosgnor a l’ha manifestaje contra cost pòpol”.

⁸Anlora Baruch, fieul ëd Nerià a l’ha fàit lòn che ‘l profeta Geremìa a l’avìa comandaje: a l’ha dàit letura ant ël Templi ‘d Nosgnor ëd tut lòn ch’a l’avìa scrivù an cola bërgamin-a e che Nosgnor a l’avìa dije. ⁹A l’ha falo ant un di ‘d digiun a la fin d’otogn dl’ann ch’a fà sinch dël regn ëd Ioiachim. Antlora ‘l pòpol a l’era congregasse a Gerusalem da tute le sità ‘d Giuda për pijé part a le funsion sacre. ¹⁰Baruch a l'ha lesù dal ròtol ëd bërgamin-a, an fasend ëscoté a tuta la gent le paròle 'd Geremìa, ant ël Templi dël Signor, giusta ‘dnans a la stansia 'd Ghemaria, fieul ëd Safan, lë scriba, ant la cort pì àuta tacà andova ch'as intra travers la pòrta neuva ant ël Templi 'd Nosgnor.

¹¹Michea fieul ëd Ghemaria, fieul ëd Safan, cora che a l'ha sentù le paròle dël Signor lesùe da col ròtol, ¹² l'é calà giù ant ël palass dël rè, ant la stansia dlë scriba; ambelelì a l'ero setà an ciambreja tùit ij cap dij fonsionari: Elisama lë scriba, Delaia fieul ëd Semeia, Elnactan fieul d'Acbor, Ghemaria fieul ëd Safan e Sedecia fieul d'Anania, e tuti j’àutri ufissiaj. ¹³Michea a l'ha arferije tute le paròle ch’a l'avìa sentù antant che Baruch a lesìa dal ròtol për la gent ch’a scotava. ¹⁴A cola mira, tuti j’ufissiaj a l'han mandà da Baruch Iudi fieul ëd Natania, fieul ëd Selamia, fieul dël Mòro, a dije: ‘Va’ a pijé ‘l ròtol ch’it lesìe a vos àuta a la gent, e ven da nojàutri. E Baruch fieul ëd Nerià con ël ròtol an man a l'é andàit da lor. ¹⁵Lor a l'han dije: “Set-te ambelessì e les ëdnans a nojàutri. Baruch a l'ha lesù 'dnans ëd lor.

¹⁶Sentùe tute cole paròle a son vardasse un con l'àutr ësbaruvà e a l'han dije a Baruch: “Venta nunsieje tut sòn al rè sensa esitassion”. ¹⁷E a l'han anterogalo an ciamàndje 'd conteje coma che a l'avìa scrivulo. ¹⁸E Baruch a l'ha rësponduje: “Geremìa am detava tute coste paròle e mi i jë scrivìa ant la bërgamin-a con l'anciòst”.

¹⁹Antlora j’ufissiaj a l'han dije a Baruch: “Venta che ti e Geremìa iv ëstërme, ëd manera che gnun a sàpia andova ch’i seve”. ²⁰Peui lor a son rivà a la cort dël palass dël rè, avend lassà 'l ròtol ant la stansia dlë scriba Elisama, e a l'han arferije al rè tut lòn che a l'era ancapitaje.

Ël rè a brusa ‘l ròtol

²¹Antlora 'l rè a l'ha mandà Iudi a pijé 'l ròtol. Chiel a l'ha pijalo da la stansia dlë scriba Elisama e peui a l'ha lesujlo al rè e a tùit ij prinsi che a-j ëstasìo d'antorn. ²²Ël rè a l'era stà ant l'alògg d'invern e, da già che a l'era scasi a la fin dl’otogn, un brasè a-j brandava dë 'dnans për ëscaudesse. ²³Viaman che Iudi a finìa ‘d lese tre o quatr colon-e ‘d col test, ël rè a tajava via da la bërgamin-a cola part ëd lë scrit e a la campava ant ël feu ch’a brusava ant ël brasé. Përparèj che, pian pian, a l'ha daje feu a tut ël ròtol. ²⁴Ni ‘l rè, nì ij sò atendent a l’han pa dàit ëd segn qualsëssìa dë sburdiment o ‘d pentiment^[2] ëdnans a cole paròle. ²⁵Contut che Elnactan, Delaia e Ghemaria a fusso oponùsse al rè, përchè a brusèissa pa 'l ròtol, chiel a l'ha nen ëscotaje. ²⁶Peui ël rè a l'ha comandaje a Ieramel prinsi real, a Seraia fieul d'Esriel e a Selemia fieul d'Abdel d'arestè lë scriba Baruch e 'l profeta Geremìa, conbin che Nosgnor a l'avèissa stërmaje.

Geremìa a fà scrive n’àutr ròtol

²⁷Ore, dòp che 'l rè a l'avìa brusà 'l ròtol con le paròle detà da Geremìa a Baruch, ël Signor a l'ha parlaje torna al profeta Geremia. A l’ha dije: ²⁸“Pija n'àutr ròtol e faje scrive tut lòn ch’a l'era già ant ël prim ròtol brusà da Ioiachim rè 'd Giuda. ²⁹Peui it diras al rè: ‘Ti’t l’has campà ant ël feu ‘l ròtol ëd bërgamin-a përchè ch’a disìa che ‘l rè ‘d Babilònia a l’avrìa ravagià sto pais e sveuidalo da soa gent e da soe bes-ce. ³⁰Ore, sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor a rësguard ëd Ioiachim, rè ‘d Giuda: A-i sarà pì gnun ëd soa rassa ch’a starà stà an sël tròno 'd David. Sò cadàver a sarà campà fòra ant ij camp sensa esse sotrà e a sarà sogetà a la càud dël di e a la frèid ëd la neuit. ³¹Nen mach, i castijerai chiel, soa rassa e ij sò servent për soe përversità, e i-j farai ëvnì an sj'abitant ëd Gerusalem e an sla gent ëd Giuda tut ël maleur che i l'hai nunsiaje, përchè a l'han pa dame da ment. ³²Geremìa a l'ha peui pijàit n'àutr ròtol e a l'ha dàjlo a lë scriba Baruch fieul ëd Nerià, che a l'ha scrivuje tut lòn che a-i j'era ant ël lìber brusà da Ioiachim rè 'd Giuda e a l'han fin-a giontaje ‘d pes, ròbe ch’a l'ero pa ant ël ròtol d'anans.

Nòte

↑ Cfr. 2 Crònache 24:1; 2 Crònache 36:5-7; Daniel 1:1-2.
↑ O “a son pa ës-ciancasse le vestimente”.

[1] Cfr. 2 Crònache 24:1; 2 Crònache 36:5-7; Daniel 1:1-2.

[2] O “a son pa ës-ciancasse le vestimente”.

[1]

[2]