La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 35

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Geremia 35

Geremìa[modifiché]

35[modifiché]

La fidelità dij Recabita[modifiché]

1Sto-sì a l’é ‘l mëssagi che Nosgnor a l’ha daje a Geremìa ant ij di ‘d Ioiachim[1], fieul ëd Iosia, rè ‘d Giuda: 2“Va da la gent ëd Recab e faje l’anvit ëd ven-e con ti al Templi dël Signor. Pòrtje ant un-a dle stansie ch’a-i son ëd fianch dël Templi e smonje ‘d vin da bèive”. 3Anlora mi i l’hai pijàit Jasania, fieul ëd Geremìa e nëvod ëd Cabassinia, ij sò frej e ij sò fieuj, e coj-lì an rapresentansa ‘d tute le famije recabite. 4I l'hai mnaje ant ël Templi ‘d Nosgnor, ant la stansia dij fieuj ëd Canan, fieul ëd Igdalia, n’òm ëd Dé, ch’as treuva davzin ëd la stansia dj’ufissiaj dël Templi, dzora a cola ‘d Maseia, fieul ëd Salum, un dij vardian ëd l'intrada dël Templi.

5Anlora i l'hai butà 'dnans a coj Recabita[2] ëd bocaj pien ëd vin e 'd bicer e i l'hai dije: “Bèive 'l vin!”. 6Lor, contut, a l’han rëspondume: “Grassie nò. Noi i beivoma pa 'd vin përchè Jonadab fieul ëd Recab, nòst antich, a l'ha comandane: ‘I beivereve pa 'd vin, nì vojàutri, nì ij vòsti fieuj, mai; 7gnanca i tirereve sù’ d ca, i sëmnereve pa dë smens, i piantereve pa ëd vis e i në sareve pa padron, ma i stareve ant ëd tende për tuti ij vòstri di, e lolì përchè ch'i peusse vive 'mpess an sla tèra, andova ch’i l'eve da steie coma ‘d forësté’. 8Parèj nojàutri i l’oma scotà le prescrission ëd Jonadab, fieul ëd Recab, nòstr antich. I l’oma mai[3] beivù ‘d vin, 9i tiroma pa sù ‘d ca andova vive, i soma nen padron ëd vigne o ‘d camp o dë smens. 10Nojàutri i stoma an tenda. I scotoma e i foma tut lòn ch’a l’ha comandane Jonadab, nòstr antich. 11Cora che Nabucodenesar re 'd Babilònia a l'ha 'ncaminà l’invasion ëd nòst pais, i l’oma disse: ‘Introma an Gerusalem për nòstra sicurëssa e i schivieroma l'armeja caldea e l'armeja dj'Aramé. Përparèj i soma vnùit a sté a Gerusalem".

12Anlora Nosgnor a l’ha dàit a Geremìa cost mëssagi: 13“Sossì a l’é lòn che ‘l Signor ëd l’Univers, ël Dé d’Israel, a dis: ‘Vaje a dì al pòpol ëd Giuda e ‘d Gerusalem: ‘Vnì e amprend na lession riguard a coma che a mie paròle as deuv feje ubidiensa. 14Ij Recabita a l’han mai beivù ‘d vin përchè sò antich Jonadab a l’avìa daje la prescrission ëd felo pa nen. Mi, tutun, i l’hai parlave tante vire e sempe vojàutri i l’eve arfudà dë scoteme. 15I l’hai mandave ‘d profeta ch’av disìo: ‘Torné andré: la stra ch’i l’eve ambocà a l’é pa giusta. Chité ‘d serve ‘d divinità forëstere, përchè i peule vive ant ël pais ch’i l'avìa dàit a voi e ai vòsti antich. Vojàutri teston, contut, i l'eve pa scotame: i l'eve pa dame dament. 16Ij dissendent ëd Jonadab, fieul ëd Recab, a l’han bin ëscotà ël comand che sò pare a l'avìa daje, e a l’han falo con diligensa; nopà sto pòpol-sì a l’é arfudasse dë scoteme.

17Për lòn a dis ël Signor, Dé dl’Univers e Dé d'Israel: ‘Vardé, mi i mandrai an su Giuda e dzora 'd tuti j'abitant ëd Gerusalem tut ël mal ch'i l'hai nunsià contra 'd lor, përchè i l'hai parlaje ma lor a l'han pa scotame, i l'hai ciamaje e lor a l'han pa rëspondù’.

18Peui Geremìa a l’ha adressasse ai Recabita e a l’ha dije: “Sossì a l’é lòn che ‘l Signor ëd l’Univers, ël Dé d’Israel, a dis: ‘Da già ch’i l'eve scotà ël comand ëd Jonadab vòst pare e i l'eve rëspetà tùit ij sò precet, an fasend tut lòn che chiel a l’avìa comandave, 19për sòn, a dis ël Signor ëd l’Univers, ël Dé d'Israel: da Jonadab, fieul ëd Recab, a vnirà mai a manché un ch’am serva[4]’”.

Nòte[modifiché]

  1. Cfr. 2 Rè 23:36-24:6; 2 Crònache 36:5-7.
  2. O “coj dla famija dla gent ëd Recab”.
  3. O “për tuta la vita mai…”.
  4. “ch'a staga sempe 'dnans ëd mi”.