La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Complente/Complente 4

←Complente 3

La Bibia piemontèisa Complente

Complente 5→

La Bìibia piemontèisa - Complente 4

Complente

4

A parla ‘l profeta

¹Ah! Coma che a l'é vnùi nèir l'òr, e com a l'é vastasse l'òr fin! Le pere pressiose dël leu sant a son sbardlàsse an sël canton ëd tute le stra! ²Ij fieuj ëd Sion, tant pressios, a livel d'òr fin, a son reputà tanme 'd vas ëd tèra, euvra dle man d'un tupiné! ³Fin-a jë siacaj a smon-o la pupa për deje 'l làit ai sò cit; Ma la fija 'd mia gent a l'é vnùita esse grama e sensa cheur parèj djë struss dël desert. ⁴La lenga dle masnà a l'é tacasse al palà për la sèj: ij cit a ciamavo 'l pan e a j'era pa chi ch' a-j lo dèissa, a fussa mach un bocon.

⁵Coj ch'a mangiavo 'd proviande dlicà, a son ambelelà, mòrt ëd fam për la stra; coj che a l'ero anlevà ant la pórpra, ora a tombo për le strà an mes ëd la mnis.

⁶Ël castigh ch’a mérita mé pòpol a l’é stàit pì grand ëd col ëd Sòdoma, ch’a l’era stàit dësblà ant un moment e a j’era gnun ch’a podèissa tireje fòra e salveje^[1]. ⁷Ij nòstri prinsi a l’avìo la pel pì bianca che la fiòca, pì bianca dël làit. A l'avìo 'l còrp pì reusa dël coral, soa figura ‘d lor a l'era 'd zafir. ⁸Adess, contut, sò visagi a l'é fasse pì scur dël caluso, as conòsso gnanca pì për le stra; soa pel a l'é sëccasse an sj'òss, a l'é vnùita sùita parèj dël bòsch. ⁹Ij mòrt dë spa a son ëstàit pì fortunà che ij mòrt për la fam, ch’a son tombà sensa fòrse për mancansa dij frut dij camp. ¹⁰Le fomne portà na vira a la misericòrdia, a l'han fin-a fàit cheuse soe masnà: a son servuje da mangé për podèj dzorvive a l’assedi^[2].

¹¹Adess, contut, Nosgnor a l'ha esaurì sò fot, a l'ha daje 'l gir a soa flin-a anvisca; a l'ha viscà un feu a Sion, che a l'ha mangià soe fondamenta. ¹²Ij rè dla tèra e tùit coj che a stan an sla tèra a chërdìo pa che d'aversari e 'd nemis a sarìo intrà për le pòrte 'd Gerusalem. ¹³Epura, a l'é stàit për ij pecà dij sò profeta, për le përversità dij sò sacerdòt che a l'han ësbardlaje an mes al sangh dij giust. ¹⁴Costi-sì a ramingavo parèj ëd bòrgno për le stra spòrche 'd sangh, parèj che soe vestimente as podìo pa tochesse. ¹⁵La gente a-j crijava contra e a disìa: "Feve an là! A son ampur! Slontaneve! Tocheje pa! "Tùit a son ëscapà, e as n'andasìo passavolant; a l'é disse an tra le gent: A podran mai pì sté a sò pais! ¹⁶Nosgnor a l'ha dësperdùje, chiel a l'ha pa pì vardaje an facia; a l'é pa avusse rësguard për ij sacerdòt nì për ij vej.

Ël pòpol d’Israel as lamenta

¹⁷Ij nòsti euj as consumavo për sërché a dzoneus socors dai nòstri aleà, ma nojàutri i spetavo n’agiùt da ‘d nassion ch’a podìo pa giutene.

¹⁸Nojàutri i podìo gnanca pì nen andé për le strà sensa trovesse an gran privo për nòstra vita. I disìo: "Nòstra fin a l'é davzin-a; ij nòstri di a son compì! Sicura, i soma a la mira 'd finì”. ¹⁹Coj che an andasìo dapress a l'ero pì lest d'òje ant ël cel; a l'han përseguitane an sle montagne, a l'han fane 'd trabucèt ant ël desert. ²⁰Nòst Rè, ch’a l’era nòst respir medésim, a l'é stàit ciapà ant ij sò griseuj. I pensavo che ant la sosta ‘d chiel a l’avrìo podù vive an pas tanme j’àutre nassion del mond!

²¹Ti, gent d’Edom, ch’it fase gran festa ant la tèra d’Us, it podras esse sicura che 'dcò për ti a-i rivrà 'l càles, it anciocras e it faras vëdde tò esse patanùa. ²²Pòpol ëd Sion! Toa punission a vnirà a la fin. Chiel at mandrà pa pì an esili, ma a castijerà toa përversità, fija d'Edom. Dé a dëscoatrà ij tò pecà.

Nòte

1. Cfr. Génesi 19:24.
2. Cfr. Deuteronòmi 28:57; Esechiel 3:10.