La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Complente/Complente 5

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Complente 5

Complente[modifiché]

5[modifiché]

Ël pòpol ëd Gerusalem a prega[modifiché]

1Ten an ment, Nosgnor, lòn che a l'é ancapitane[1], varda e consìdera nòst obròbi. 2Nòstra ardità a l'é passà a 'd forësté, nòstre ca a dë strangé. 3I soma vnùit a esse d’òrfo sensa pare, nòstre mare a son parèj ëd vidoe. 4I l’oma da paghé për bèive nòstra eva e fin-a nòst bòsch i l'oma da catelo a gran pressi. 5Con un giov an sël còl i soma përseguità, soma svers, a-i é pa pì d'arpòs për nojàutri. 6I l’oma sogetasse a l’Egit e a l’Assiria për gavesse la fam e podèj dzorvive. 7Ij nòstri antich a l'han pecà e a-i son pì nen, ma i soma nojàutri che i portoma la pen-a 'd soa përversità. 8Dë s-ciav a comando dzora 'd nojàutri, a-i é pa col che an lìbera da soe man. 9Is procuroma 'l pan a l'arzigh ëd nòstra vita, dë dnans ai predon dël desert.

10La fam a l’ha fane dventé nòstra pel coma s’a fussa stàita cusinà ant un forn. 11A l'han ëdzonorà le fomne an Sion, e ‘dcò le giovnëtte ant le sità 'd Giuda. 12Ij cap a son ëstàit pendù da soe man; gnanca ij vej a son ëstàit rëspetà. 13Ij giovo a son ëstàit portà a viré la mòla; ij fieuj a son tombà sota 'l pèis dël bòsch ch’a l’avìo da porté an sle spale. 14J’ansian as riunisso pì nen a le pòrte dla sità; ij giovo a balo e a canto pì nen. 15La gòj a l'é dëstissasse ant ij nòstri cheur, la dansa a l'è vnùita a esse deul. 16A l'è tombà la coron-a ch’i l’avìo an testa; guai a nojàutri, përchè i l'oma pecà! 17Për sòn a l'é vnùit a esse magonà nòst cheur, për sòn ij nòstri euj a son an-nebiasse: 18përchè la montagna 'd Sion a l'é desolà; dij siacal a l’han anfëstala.

19Ma ti, Nosgnor, it reste për sèmper, tò tròno a l’é 'd generassion an generassion. 20Për che motiv vories-to dësmentiene për sèmper? 21Fane torné a ti Nosgnor, e noi i torneroma; fà torna neuv ij nòstri di com ant ij temp d'antan, 22përchè a l’é vera ch’it l'has pa arfudane për sèmper, nì sensa lìmit it ses piàtla con nojàutri.

Nòte[modifiché]

  1. La vos ch'a parla 'mbelessì a l'é adess un còr ch'a canta la lamentassion ant l a prima përson-a plural. Ës poema a l'é nen n'acròstich ma a l'ha l'istess nùmer ëd letere dl'alfabèt ebràich.