1 Samuel

23

David a Cheila

¹A David a l’é rivaje la neuva che ij Filisté a l’avìo tacà la sità 'd Cheila e ch’a në ravagiavo j’èire. ²Parèj David a l’ha consultà Nosgnor. A l’ha dije: “L’hai-ne da andé e scassene ij Filisté?". Nosgnor a l'ha rëspondùje: "Và, ti 't fraperas ij Filisté e it saras col ch’a libererà Cheila".

³Ma la gent ëd David a l'han dije: “Varda, se nojàutri già ‘mbelessì, a Giuda, i vivoma ‘nt la pàu, tant pì s’i ‘ndoma a Cheila pr’ ataché le trope dij Filisté!”. ⁴Anlora David a l'ha consultà tornà Nosgnor, ch’a l'ha comandaje: "Cala ‘n pressa a Cheila, che mi i butrai ij Filisté an tò podèj”. ⁵David, donch, a l'é andàit con ij sò òm a Cheila e a l'ha combatù contra ij Filisté; a l'ha portaje via sò cabial e a l'ha frapaje 'd na dësfàita gròssa. Përparèj David a l'ha salvà la gent ch’a stasìa a Cheila.

David ëschivia torna Saul

⁶Ant ël moment che Abiatar, fieul d'Achimelech, a l'era scapà a Cheila da David, a l'era portasse daré l'Efod^[1]. ⁷A l'han bin anformà Saul che David a l'era intrà a Cheila. Saul a l' ha dit: “Nosgnor a l'ha butalo an mie man; përchè a l'é vnùit a saresse drinta 'd na sità con pòrte e stanghe”. ⁸Anlora Saul a l'ha ciamà tut ël pòpol al combatiment, për calé a Cheila, con ël but ëd buté sota assedi David e soa gent. ⁹Anlora David, vnùit a savèj dël mal che Saul a progetava contra 'd chiel, a l'ha dije al sacerdòt Abiatar: "But-te a còl l'Efod!", ¹⁰E a l’ha pregà parèj: “Nosgnor, Dé d'Israel, tò sërvent a l’é vnùit a savèj che Saul a veul vnì a Cheila për dëstrùe la sità për colpa mia. ¹¹Nosgnor, ij prinsipaj ëd Cheila am faran-ne tombé ant le man ëd Saul, mi e ij mè òm? É-lo che Saul a calerà coma tò sërvent a l’ha sentù? Signor, Dé d’Israel! It në prego, rëspond a tò sërvent!”. Anlora ‘l Signor a l’ha dije: “A l’é parèj, Saul a calerà”. ¹²E David a l'ha 'dcò dit: "La gent ëd Cheila an butrà-lo, mi e ij mè òm, ant le man ëd Saul? " E Nosgnor a l'ha rëspondù: "A lo faran”.

¹³Anlora David a l'é aussasse e a l'é surtì da Cheila con l'armeja, apopré sessent òm, e a l'é andàit vagoland sensa 'n but. A l'han pa arferije a Saul che David a l'era scapà da Cheila, e Saul a l'ha chità 'd vorèj fé d'assion.

David ant ël desert ëd Zif

¹⁴David a l’era andàit a sté ant la region dël desert, an ëd leugh ch’a l’era malfé 'd riveje, an tra ij mont dël desert ëd Zif. Saul a sërcava sèmper ëd ciapelo, ma Nosgnor a l’ha mai butàjlo ant le man. ¹⁵David a savìa che Saul a l'era surtì an campagna con l’intension ëd masselo, parèj David a l’ha chità ël desert ëd Zif për sërché ‘d salvesse la vita. Antramentre David a stasìa ant ël desert ëd Zif, a Cores. ¹⁶Anlora Giònata, fieul ëd Saul, a l'é andàit a trové David a Cores për deje corage an Nosgnor. ¹⁷A l’ha dije: “Gnun-e tëmme: la man ëd Saul mè pare a podrà mai ciapete e ti 't regneras ansima a Israel e mi i sarai tò luchtenent. Ëdcò mè pare Saul a lo sa pro". ¹⁸Lor a l'han fàit un pat^[2] dë 'dnans a Nosgnor. David a l'é restà a Cores e Giònata a l'é tornass-ne a ca.

A l’é mancaje ‘n pluch che Saul a ciapèissa David

¹⁹Vàire d'òm ëd Zif a l'ero vnùit a Gaba da Saul^[3] për dije:"Sas-to pa che David a l'é stërmà dacant ëd nojàutri ant un leu malfé da riveje, a Cores, tra ij rivass d’Achila, a sud dël desert?. ²⁰Ore, da già che t'it veule calé, o rè, ven giù e i savroma butelo an toe man!". ²¹Saul a l'ha rëspondù: "Che voi i sie benedì ant ël nòm ëd Nosgnor, për la misericòrdia 'd mi ch’i seve piave a cheur! ²²Andé donch, anformeve ancor, a esse bin sicur dël pòst andova ch’as bogia e chi ch’a l'avìa vedulo ambelelà, përchè a l'han dime che a l'é motobin bosaron. ²³Sërché 'd conòsse tùit jë stërmaj andova ch'a treuva sosta e torné da mi con la conferma. Anlora mi i vnirai con vojàutri e se a sarà ant ël pais, mi i lo sërcrai an tùit ij vilagi 'd Giuda".

²⁴A son aussasse e tornàss-ne a Zif, andasend anans ëd Saul. David e soa gent a l'ero ant ël desert ëd Maon, ant l'Arabà a mesdì dla vàuda. ²⁵Saul a l'é andàit con soa tropa a sërchelo. Ma David a l'é vnùit a savèilo, e a l'é calà apreu dla rochera, an restand ant ël desert ëd Maon. Saul a l'ha savulo e a l'ha seguità soe pianà ant ël desert ëd Maon. ²⁶Saul andasìa anans an sla còsta dla montagna da na part antramentre che David e ij sò òm as trovavo an sël fianch ëd la montagna da l'àutra banda. David a sërcava an tute le manere dë scapeje a Saul e Saul e soa gent a pijavo an mes David e ij sò për ciapéje. ²⁷Ma l'é rivaje un nunsi a dije a Saul: "Ven an pressa, përchè ij Filisté a l'han anvasà 'l pais". ²⁸Anlora Saul a l'ha chità 'd sërché David e a l'é andàit contra dij Filisté. Për lòn a l'avìo ciamà col pòst: "Ròca dla Separassion^[4]".

Nòte

↑ As peul giontesse: “ch’a l'era tombaie ant le man”.
↑ Cfr. 1 Samuel 18:3.
↑ Cfr. Salm 54.
↑ Ël nòm הַמַּחְלְקוֹת סֶלַע ( hammachlëqòt sela') a l’é probàbil ch’a veuja dì “Ròca dle Division” an Ebraich, ant ël sens che Saul e David a son ëslontanasse ambelelà un da l'àutr. L’etimologìa a sugeriss che la paròla a deriva da la rèis חָלַק (calaq, “divide” חלק). A-i é contut n’àutra rèis חלק, ch’a veul dì “sghijé” (חלק). Se la paròla a l’é pijà da costa rèis-sì, a veul dì “Ròca sglissanta”.

[1] As peul giontesse: “ch’a l'era tombaie ant le man”.

[2] Cfr. 1 Samuel 18:3.

[3] Cfr. Salm 54.

[4] Ël nòm הַמַּחְלְקוֹת סֶלַע ( hammachlëqòt sela') a l’é probàbil ch’a veuja dì “Ròca dle Division” an Ebraich, ant ël sens che Saul e David a son ëslontanasse ambelelà un da l'àutr. L’etimologìa a sugeriss che la paròla a deriva da la rèis חָלַק (calaq, “divide” חלק). A-i é contut n’àutra rèis חלק, ch’a veul dì “sghijé” (חלק). Se la paròla a l’é pijà da costa rèis-sì, a veul dì “Ròca sglissanta”.

[1]

[2]

[3]

[4]