La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/1 Samuel 18
1 Samuel[modifiché]
18[modifiché]
Amicìssia an tra Giònata e David[modifiché]
1Apress ëd cola conversassion an tra David e Saul, Giònata a l’ha sentù na simpatìa ‘ncreusa për David[1] e a l’ha 'ncaminà d'avèj për chiel na bin ëd l’ànima. 2Da col di-lì Saul a l’ha tnìlo con chiel, David, e a l’ha pa pì përmëttuje d’artorné a ca ‘d sò pare. 3Giònata e David a l’han fàit an tra ‘d lor un pat d’amicissia perchè Giònata a l’avìa për chiel na bin ëd l’ànima. 4E Giònata a l’é gavasse sò mantel e a l’ha ‘rgalalo a David, coma ‘dcò a l’ha fàit con l’armura, l'ëspa, l’arch e ‘l senturon. 5An tute le campagne militar che Saul a lo mandava, David a në surtìa vitorios. Për lòn Saul a l’ha fidaje ‘l comand dij sò òm ëd guèra, e a l’era bin vorsù da tuta l’armèja e da j’uffisiaj ëd Saul.
Gelosìa ‘d Saul[modifiché]
6Un di che David a tornava vitorios con soe trope da le campagne contra dij Filisté, e da tute le borgià d’Israel a në surtìo le fomne për arsèive ‘l rè Saul con ëd crij ëd gòj, cantand e dansand al son ëd tamburnin e ‘d cìmbali; 7le fomne ch’a dansavo a ‘rpetìo costa corenta: “Saul a l’ha massane ij sò mila, ma David ij sò desmila!”. 8Lolì, Saul a podìa pròpi pa soportelo, e a l’é ‘nrabiasse nen pòch. A disìa: “A David, desen-e ‘d mijé, e a mi a l’han dane mach mila. A -i mancherìa mach ch’a fèisso chiel ël rè!”. 9Parèj che Saul da col di-là a l'ha beicà 'd n'euj gram David.
Prima agression ëd Saul contra 'd David sò musicàire[modifiché]
10Ël di dòp, në spìrit gram mandà da Nosgnor, a l'è ‘mpadronisse ‘d Saul che a l'é butasse a fé ‘l mat an sò palass midem. An col di David coma costùma a sonava la lira. 11Saul a tenìa ‘n man na lansa e a l’é vnuje ‘l pensé d’anciodé David a la muraja, ma për doi vire David a l'ha fàila a scampela. 12Parèj che Saul a l'é ‘ncaminasse a avèj tëmma 'd David, përchè Nosgnor a l'era con David, ma a l'era ‘rtirasse da chiel. 13Për lòn a l’ha fàit ëslontané David fasend-lo comandant ëd mila òm. David a ‘ndasìa e a vnisìa a la testa ‘d soe trope, 14e, an lòn ch’a fasìa, a l’avìa sèmper un bon ésit përchè Nosgnor a l’era con chiel. 15An armarcand che tut a-j surtìa bin, Saul a l’ha avune na vira 'd pì pàu, 16Ma tut Israel e Giuda a vorìo bin a David, përchè a l’era chiel ch’a-j comandava quand ch’a surtìo an campagna.
David, gënner dël rè[modifiché]
17Saul a l'ha dije a David: "Varda ambele-sì mia fija pì granda, Merab. I veui détla da mariè. Séguita mach a esse un guerié vajant e combat për Nosgnor”. Saul a pensava: 'A-i sarà pa da manca che mi i buta le man ansima a chiel. A bastran ij Filistè!'". 18David a l’ha rësponduje a Saul: "Chi son-ne mi? Chi son-ne mè parent o la tribù 'd mè pare an Israel, përchè mi i riva a esse gënner dël re?". 19Mach che rivà 'l temp ëd deje Merab, fija 'd Saul a David, nopà a l'é stàita dàita an mariage a Adriel, ël Mecolatita. 20Antlora Micol, la fija pì cita ‘d Saul, a l’é annamorasse ‘d David. Quand che 'l pare a l'é vnùit a savèilo, l'afé a l'é smijaje bon a sò euj. 21Saul a l'ha pensà: "I-j la darai, parèj ch'a sia n'angassa për chiel e la man dij Filisté a peussa essje contra. Parèj che Saul a l'ha dije a David: "D'ancheuj për la sconda vira it podras esse mè gënner".
22Antlora Saul a l'ha 'nstruì ij sò servitor: "Parleje a David an confidensa e dije: ‘Ti 't ses ant la grassia dël re e tùit ij sò servent at apressio. Ora ti ‘t vniras esse gënner dël re". 23Ij consijé ‘d Saul a l’han comunicaje coste paròle a David, e chiel a l’ha rësponduje: "L'ha-lo da vnì gënner dël re cheicòsa da nen? Mi i son mach un povròm sensa arputassion!". 24Ij consijé ‘d Saul a l’han comunicaje coste paròle ‘d David. 25Saul a l’ha rëspondù: “Dìjlo pura a David: ‘Ël re a veul gnun-a dòta për pressi dla sposa, gavà mach sent prepùssi[2] dij Filisté, parèj che a peussa avèj arvangia dij sò nemis’”. Ora Saul a pensava an tra 'd chiel ëd fé tombé David ant le man dij Filisté. 26Parèj, ij sò servent a l'han arferije ste paròle e David a l'ha agradì 'd vnì a esse gënner dël re. Ore, lassà pa passé tròp temp, David a l'é alvasse, 27e a l’é surtì con ij sò òm, a l’ha massà dosent Filisté. A l’ha portà ij sò prepùssi ‘d lor e a l'han fane 'l cont coma d'acòrdi, për vnì a esse gënner dël re. Antlora Saul a l'ha daje soa fija Micol coma sposa. 28Saul a l’ha capì bin ciàir, na vira ‘d pì, che Nosgnor a l’era con David e che soa fija Micol a-j vorìa bin. 29Da col moment Saul a l'ha na vira 'd pì avù pau 'd chiel. E Saul a l'ha seguità a avèj an ghignon David d'antlora anans. 30Antlora ij cap dij Filisté a l'han fàit ëd surtìe, ma minca vira ch’a marciavo fòra, David a l'avìa n' ésit pì bon che j’àutri ufissiaj ëd Saul. A l’é parèj che sò nòm a l'era tenù bon ben an considerassion.