La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/1 Samuel 19

Da Wikisource.

1 Samuel[modifiché]

Pàgina arvëdùa da Majo Galin-a

19[modifiché]

Giònata a-j pija le part e a salva David[modifiché]

1Saul a l’ha parlaje a sò fieul Giònata e a tùit ij sò consijé ëd sò propòsit ëd massé David. Ma Giònata, fieul ëd Saul, ch’a-j vorìa bin a David, 2a l’ha anformalo dël pian: “Mè pare Saul a sërca ‘d fete meuire. Doman matin, tente ant un leu segret e restje stërmà. 3Mi i surtirai con mè pare ant ël campament andova 't saras ti; e i parlerai 'd ti a mè pare e i vedrai lòn ch'a dirà, e it farai savej".

4Antlora Giònata a l'é andàit a parlé an favor ëd David con sò pare Saul. A l'ha dije: "Che 'l rè a vada pa a pëcché contra 'd sò servent David. Nen mach a l'ha mai fate dël mal, ma bin al contrari lòn ch’a l’ha fàit a l’é stàit sèmper për tò bin. 5Chiel a l'ha arzigà soa vita[1] an massand coj Filisté, e Nosgnor a l'ha daje na vitòria granda a tut Israel. Ti 't l'has vëddulo e 't ses stane content. Përchè veus-to fé ‘n pëccà an vërsand ëd sangh nossent, fasend meuire David sensa na rason?". 6Saul a l'ha bin ëscotà lòn che Giònata a-j disìa e a l’ha fàit ësto giurament: "Për la vita dël Signor, i giuro che David a sarà pa butà a mòrt!" 7Giònata a l'ha ciamà David, e a l'ha arportaje tute ste paròle; peui a l'ha mnalo da Saul e an soa presensa David a l'é torna stàit a sò servissi tanme prima.

8La guèra a seguitava. David a surtìa a combate contra ij Filisté, e la derota ‘d lor a l’era tant granda che tùit a scapavo via da chiel.

Sconda agression ëd Saul a David[modifiché]

9Antramentre che Saul a l'era stà an ca soa, Nosgnor a l'ha lassaje intré n'ëspìrit gram. Chiel a l'avìa an man na lansa e David a l'era daré a soné sò strumènt. 10Saul a l'ha sërcà d'anciodé David a la tramesia con soa lansa, ma chiel-sì a l'é stàit lest a scapé e la lansa a l'é andàita a piantesse ant la muraja. Cola midéma neuit David a l'é scapà da lì.

Micol a salva David[modifiché]

11Saul a l'ha mandà d'emissari a ca 'd David con ël but ëd masselo ant la giornà. Antlora la fomna 'd David, Micol, a l'ha dije: "Se 't salveras pa toa vita d'ancheuj anans ch'a tomba neuit, doman it saras mòrt!". 12Micol a l'ha fàit sauté David për la fnestra, che parèj a l'ha podù scapé e salvesse. 13Antlora Micol a l'ha ciapà la stàtua dl’ìdol doméstich[2] ch’a l’avìa e a l'ha ficalo ant ël let ëd David. Peui a l'ha butà a cap dël let na marela fàita con pèil ëd crava[3], al pòst ëd la testa. A la fin a l'ha vestilo. 14Ant ël moment ch’a son rivà j’emissari mandà da Saul për pijé David, chila l'ha dije: "A l'é malàvi!". 15E Saul a l'ha torna mandaje për vëdde David, an disend: "Femlo porté bele ant sò let, ch’i lo butrai a mòrt". 16J'emissari a son intrà e a l'han vëddù che drinta 'l let a-i j'era l’ìdol, con ël ciapon ëd pèil ëd crava për cupiss. 17Antlora Saul a l'ha dije a Micol: "Përchè l'has-to ambrojàme përparèj, e it l'has lassà andé via mè nemis, che parèj a l'é scapà? "E Micol a l'ha rëspondùje a Saul: "A l'é che a l'avìa dime: Lasme scapé. Obligh-me pa a massete!".

David fugitiv a va da Samuel a Rama[modifiché]

18David, donch, a l’é scapà e a l’é salvasse. Parèj a l'é andàit a trové Samuel a Rama e a l'ha dije tut lòn che Saul a l'avìa fàit. Peui Samuel e David a son andàit a sté a Naiot. 19Saul a l'é stane anformà: "Varda che David a l'è a Naiot an Rama", a l'ha dije. 20Parèj che Saul a l'ha mandà d'emissari a ciapé David. Ant ël moment che a l'han vëddù 'l concistòri 'd profeta ch’a profetisavo con Samuel che ambelelà a-j guidava, lë spìrit ëd Nosgnor a l'é vnùit ëdcò ‘nsima a j’emissari ‘d Saul, e 'dcò lor a son butasse a stravanié tanme ij profeta. 21E a l'é fasse rapòrt a Saul, e a son ëspedìsse d'àutri emissari; e 'dcò coj-lì a son butasse a fé l’istess. 22Antlora Saul a l'é andàit ëd person-a a Rama. Rivà ch’a l’era a la sisterna gròssa ch’a-i é a Seco, a l'ha ciamà: "Andova son-ne Samuel e David?" A l'han rëspondùje a son a Naiot ëd Rama!". 23Ma, damentre che chiel as portava ‘mbelelà, lë spirit ëd Nosgnor a l’é ‘mpadronisse ‘dcò ‘d chiel, fin che a l’é rivà a Naiot ëd Rama. 24Saul a l’é fin-a dëspojàsse 'd soe vestimènte, e a delirava dëdnans ëd Samuel tanme j’àutri profeta; e as campàva për tèra patanù e a stasìa parèj tut di e neuit. A l’é për lòn che as dis ancora: "É-lo 'dcò Saul an tra ij proféta?".

Nòte[modifiché]

  1. "e chiel a l'ha butà soa vita an soe man". וַיָּשֶׂם֩ אֶת־נַפְשֹׁ֨ו בְכַפֹּ֜ו וַיַּ֣ךְ
  2. O “un dij Terafim”. Coste-sì a l’ero dë stàtue ch’a rapresentavo vàire divinità. Scond 2 Rè 23:24 coste stàtue  a son ëstàite proibìe durant ël temp ëd l’arforma religiosa ‘d Giosia ant ël sètim sécol. L’ìdol che Micol a l’avìa butà ant ël let a l’era tant grand ch’a smijava esse na vera përson-a.
  3. כָּבִיר (cavir): cussin, trapónta 'd pèil ëd crava, miràco fin-a n'àmaca o na rèj për deurme.