Osea[modifiché]

11[modifiché]

L’amor ëd Nosgnor për soa gent[modifiché]

¹Nosgnor a dis: Cand che Israel a l’era na masnà, i-j vorìa bin, e i l’hai ciamà mia fija ch’a seurtèissa fòra da l’Egit^[1]. ²Contut, pì i la ciamava, pì chila a së slontanava da mi, e a smonìa ‘d sacrifissi a le mistà ‘d Baal e a brusava d’ancens a d’ìdoj. ³Mi midem i mostrava a Israel a marcé e i la tnisìa për man, ma chila a sa pa o gnanca a-j n’anfà nen ch’i j’era mi ch’i-j stasìa dapress. ⁴I tirava Israel anvers ëd mi për ël mojen d'angasse d’afession e d’amor. I l’hai gavaje da còl ël giov, e mi medesim i l’hai bassame për deje da mangé.

⁵Ma dàit che mè pòpol a s’arfuda d’artorné a mi, lor a artornran an Egit e a saran forsà a serve l’Assiria. ⁶La guèra a s'anvërtojerà për soe sità; ij sò nemis a chërpran tuta soa fòrsa ‘d lor contra ‘d soe pòrte. A -j dëstruvran parèj ch’a saran angabiolà dai sò midem dissègn gram, ⁷përchè mè pòpol a l’ha la determinassion ëd chiteme. Lor am ciamo ël Pì-Àut, ma a l’é pa vera ch’am rendo onor.

⁸Coma podrìa-ne mai chitete, Israel? Coma podrìa-ne mai lassete andé? Coma podrìa-ne mai dëstruvte tanme Adma, o dësblete tanme Zeboim^[2]? Lolì am briseria ‘l cheur përchè mia compassion a dësborda.

⁹Nò, i darai pa dë sfògh a mia zara. I dëstruverai pa Israel dël tut, përchè ch’i son Dé e nen n'òm mortal. Mi i son an tra ‘d voi ël Sant e i vnirai pa për dëstruve. ¹⁰Un bel di mia gent am vnirà dré. Antlora mi, ël Signor, breugg-rai tanme ‘n leon, e cand i lo farai, ij mè fieuj a artorneran an tërmoland da l’orient. ¹¹A vniran da l’Egit tanme ‘n vòl d’osèj. Tërmoland tanme ‘d colombe, lor a artorneran da l’Assiria.

Nòte[modifiché]

↑ Cfr. Surtìa 4:22; Maté 2:15.
↑ Cfr. Deuteronòmi 29:23.

[1] Cfr. Surtìa 4:22; Maté 2:15.

[2] Cfr. Deuteronòmi 29:23.

[1]

[2]