Osea

10

Ël rè e l’ìdol

¹Drùa a l'é la vis d'Israel, e a dasìa 'd fruta bondosa; contut, pì bondosa a l'era soa uva, e pì as moltiplicavo j'autar; pì rica a l'era la tèra, pì bej as fasìo ij sò monument. ²Sò cheur a l'é fard; Nosgnor a dësblerà ij sò autar; a vasterà 'd pianta sò pilion sacrà. ³Ora a diran: “Noi i l'oma 'l rè, përchè i l'oma gnun-e tëmme 'd Nosgnor. Ma 'dcò 'l rè còs farà-lo për nojàutri?” ⁴Lor a parlo mach për parlé, sensa gnun sust, a fan ëd giurament fàuss, a conclùdo d'alianse. Ëdcò 'l giudissi a posrà parèj 'd ronze velenóse ant le preus dij camp.

⁵J'abitant ëd Samaria a tërmolo për ël vailèt ëd Bet-Aven, soa gent a në fà deul e ij sò sacerdòt plenta, përchè soa glòria a stà për andesne. ⁶ E dcò lor a saran portà an Assiria coma ‘n cadò pr’ ël gran re. Efraim a sarà pien d'onta, Israel a vnirà ross për ij sò antrigh. ⁷ Ël rè 'd Samaria andrà a meuire parèj 'd na busca ant l'eva.

⁸J'auteur ëd la përversità, pecà d'Israel, a saran dësblà, spin-e e ronze a chërseran ansima ai sò autar; a-j diran a le montagne: "Coatene" e a le colin-e: "Tombé dzora 'd nojàutri^[1]".

Israel a cheujerà lòn ch’a l’ha sëmnà

⁹Nosgnor a dis: “Fin-a dai di 'd Gaba^[2] ti it l'has pecà, Israel. Là a son fërmasse, e la bataja miraco, che a-j ciaprà pa an Gaba contra dij fieuj ëd la përversità? ¹⁰Mi i vnirai a frapeje: as ambaroneran le gent contra 'd lor përchè ch'a son tacà a soa colpa dobia. ¹¹Efraim a l'é na vailëtta doméstia che a-j pias bate 'l gran. Ma mi i farai peisé 'l giov dzora 'd sò bel còl; i tacherai Efraim a la slòira e Giacòb a l'èrpi. ¹²Semné për vojàutri conforma giustissia e i mëssonereve për ël bin; lauré ‘n camp neuv^[3]. Adess a l’é ‘l moment ëd sërché mi, ël Signor, findi ch’a riva e a së spantia la giustissia dzora 'd vojàutri. ¹³Vojàutri, contut, i l'eve laurà përversità e mëssonà 'ngiustissia, i l'eve mangià 'l frut ëd la busiardarìa.

Ti, Israel, it l’has fidate dij tò cher e dël nùmer grand dij tò guerié. ¹⁴Un ciadel ëd guèra, contut, a s'aussërà contra 'd toe sità e tute le fortësse a saran dësblà. Coma che Salman a l'ha vastà Bet-Arbel, ant ël di dla bataja 'ndova che la mare a l'é stàita campà giù a tòch dzora dij fieuj, ¹⁵parèj a sarà fàit a ti, gent d'Israel, për toa malissia sensa borne. A la primalba a sarà la fin d'Israel.

Nòte

[1] Cfr. Luca 23:30; Arvelassion 6:16.

[2] Cfr. Giudes 19:1-30.

[3] Cfr. Geremia 4:3.

[1]

[2]

[3]