Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Numeri/Numeri 33

Da Wikisource.

Ij nùmer

[modifiché]

Itinerari d’Israel da l’Egit fin-a al Giordan

[modifiché]

1Coste-sì a son le tape dël camin ch’a l’han fàit j’Israelita dal moment ch’a son surtì d’Egit ordinà a trop sota la guida ‘d Mosè e Aron. 2Mosè a l'ha consegnà për iscrit ij pont ëd partensa ‘d minca na tapa quand ch’a l'ero partì sù comand ëd Nosgnor. Coste-sì a son le tape da ij pont ëd partensa.

3A l'ero partì da Ramses ant ël prim mèis. A l'é dël di che a fà quìndes dël mèis ëd Nisan, ël di dòp ëd Pasca che j'Israelita a son partì guernà da la man ëd Nosgnor sota j'euj ëd tut l'Egit. 4J'Egissian a l'avìo sotrà coj dij sò che Nosgnor a l'avìa faje meuire, visadì tùit ij primnà; Nosgnor a l'avìa fàit giustissia dij sò dio. 5J'Israelita, donch, a son partì da Ramses e a l'han butà camp a Sucòt. 6Peui a son partì da Sucòt e butà campament a Etam, che a l'é ai finagi dël desert. 7Partì da Etam a son rivà a Pi-Achirot, che a l'é an facia 'd Bal-Tsefon, e a l'han acampasse dë 'dnans ëd Migdol. 8Partì da Pi-Achirot a l'han vagnà 'l desert an passand travers ël mar, e dòp ëd doi di 'd marcia travers ëd la tèra desolà d'Etam a son acampasse a Mara. 9Partì da Mara a son rivà a Elim. A Elim a-i j'ero dódes adoss d'eva e stanta palme: a l'han butà camp ambelelà. 10A son partì da Elim e a l'han butà campament tacà dël Mar Ross. 11Peui a son partì dal Mar Ross e a son acampasse da para dla tèra desolà 'd Sin. 12Antlora a son andàit via dal dzert ëd Sin e a l'han butà camp a Dofca. 13Partì da Dofca a son rivà a buté campament a Alus. 14Partì da Alus a son rivà a buté campament a Refidim: ma la gent a trovava pa d'eva da bèive. 15Partì da Refidim a son rivà a buté campament ant ël desert dël Sinai. 16Peui a son partì dal desert dël Sinai e a son acampasse a Chibrot-A-Tava. 17Antlora a son partì da Chibrot-A-Tava për andé a Aserot. 18Andàit via da Aserot a l'han butà camp a Ritma. 19A son peui partì da Ritma e a son acampasse a Rimon-Peres. 20A son partì da Rimon-Peres e a l'han butà camp a Libna. 21Dòp Libna a son acampasse a Rissa. 22Partì da Rissa a l'han butà camp a Chelata. 23A son partì da Chelata e a l'han butà campament al mont Sefer. 24Partì da la montagna 'd Sefer a son acampasse a Arada. 25Partì da Arada a son acampasse a Machelot. 26Da Machelot a son rivà a Tacat. 27Partì da Tacat a son acampasse a Terach. 28Partì da Terach a son acampasse a Mitca. 29Partì da Mitca a son acampasse a Asmon-a. 30Partì da Asmon-a a son acampasse a Moserot. 31Partì da Moserot a l'han butà camp a Bene-Iacan. 32Peui a son partì da Bene-Iacan e a l'han butà camp a Or-Ghidgad. 33Da Or-Ghidgad a l'han butà campament a a Iotbata. 34Partì da Iotbata a son acampasse a Abron-a. 35Partì da Abron-a a son acampasse a Esion-Gheber. 36Peui a son partì da Esion-Gheber e a son acampasse ant ël dzert ëd Sin: a l'ero a Cades. 37Partì da Cades a l'han butà camp a la montagna d'Or, ant ij finagi dël pais d'Edom.

38Për órdin ëd Nosgnor, ël sacerdòt Aron a l'é montà an sla Montagna d'Or, e a l'é ambelelà ch'a l'é mòrt, ant l'ann che a fà quaranta dla surtìa dj'Israelita fòra dal pais d'Egit, ant ël prim di dël mèis d'Av[1]. 39Aron a l'avìa sentevintetre ani cora che a l'é mòrt an sla Montagna d'Or.

40Peui 'l rè d'Arad, un Canané ch'a stasìa ant ël Neghev dël pais ëd Canan, a l'era stàit anformà dl'ariv dij fieuj d'Israel[2]. 41Lor a l'han alvà camp da la Montagna d'Or, për acampesse a Salmon-a. 42Da Salmon-a a l'han butà campament a Punon. 43Da Punon a son acampasse a Obot. 44Partì da Obot a l'han butà camp ant ël teritòri a Iie-Abarim. 45Peui a son partì da Iie-Abarim e a son acampasse a Dibon-Gad. 46Partì da Dibon-Gad a l'han butà camp a Almon-Diblataim. 47Peui a son partisne da Almon-Diblataim e acampasse ai mont Abarim an facia 'l Nebo. 48Partì dai mont Abarim a son rivà a le Vàude 'd Moab, aranda dël Giordan anvers Gérico, andova a l'han butà camp. 49A l'é tacà al Giordan, an tra Bet-Iesimot e Abel-Asitim, ant le Vàude 'd Moab che a son acampasse.

Spartission ëd ël paìs ëd Canan

[modifiché]

50Ant le Vàude 'd Moab, aranda dël Giordan, anvers Gérico, Nosgnor a l’ha ‘ncora parlà a Mosè. A l'ha dije: 51“Faje savèj sossì a j’Israelita: ‘Cand ch’i l'avreve passà 'l Giordan e i sareve intrà ant ël pais ëd Canan, 52scassé da dnans a vojàutri tùit ij sò abitant, dëstruve tùit ij sò idoj ‘d pera e tute soe statue fondùe, e fé dësparì tuti sò auteur sacrà. 53Pijene ‘l possess e abitelo, përchè mi i l'hai dave cola tèra an proprietà. 54I l’avreve da fene la spartission për sòrt an tra le diverse tribù ëd manera che le tribù pì numerose a l’àbio un teritori pì grand e le pì pcite a n’àbio ‘d pì pcit[3]. 55Ma s’i dëspossessereve pa j’abitant dël pais, coj ch’i l’avreve lassà a saran për vojàutri tanme dë spin-e ficà ant ij vòstri euj e tanme ‘d cardon ai vòstri fianch, e av faran tribulé ant ësto pais anté ch’i vade a abiteje. 56Antlora i l’avrìa da trateve dl’istessa manera ch’i pensava ’d traté lor.

Nòte

[modifiché]
  1. Cfr. Numer 20:22-38; Deuteronòmi 10:6.
  2. Cfr. Numer 21:1.
  3. Cfr. Numer 26:54-56.