La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Numeri/Numeri 32

←Numeri 31

La Bibia piemontèisa Nùmeri

Nùmeri 33→

Ij nùmer

32

La Bìbia piemontèisa - Numer 32

Spartission ëd la Transgiordania

¹Coj dle tribù ‘d Ruben e ‘d Gad a l'avìo un nùmer motobin gròss ëd bestie. Cand ch’a l’han vëddù che le tere ‘d Iaser e ‘d Ghilead a ‘ndasìo propi bin për la pastura, ²a son andàit a trové Mosè, ël sacerdòt Eleasar e ij prinsipaj dla comunità, për dije: ³“Ij teritòri d’Atarot, Dibon, Iaser, Nimra, Esbon, Eleal, Sebam, Nebo e Beon, ⁴gent che Nosgnor a l'ha butà an derota dë 'dnans ëd la comunità d'Israel, a son ëd tère për sbergiairé le bestie e ij tò servitor a l'han tant cabial”. ⁵Peui a l'han giontà: “S’i l'òma trovà grassia ai tò euj, ch’a sia acordà ai tò servent d'avèj coste tère, e fene pa passé 'l Giordan. ⁶Mosè a l'ha rëspondù ai fieuj ëd Gad e a coj ëd Ruben: “E alora ij vòstri frej dovrio-ne andé a la guera antramentre che vojàutri 'v në staghe ambelessì? ⁷Përchè voreve dëscoragé j'Israelita dal passé an cola tèra che Nosgnor a l'ha daje? ⁸Ij vòstri cé a l'avìo fàit parèj, cora che da Cades-Barnea mi i l'avìa mandaje a esploré 'l pais: ⁹a son montà fin-a a la comba d'Escol, e dòp d'avèj esplorà 'l pais, a l'han dëscoragià j’Israelita da intré ant la tèra che Nosgnor a l'avìa daje. ¹⁰Tant che la flin-a 'd Nosgnor an col di a l'é afarasse, e chiel a l'ha pronunsià cost giurament: ¹¹J'òm che a l'ero montà n'Egit, da l'età 'd vint ani an sù, a vedran pa 'l pais ch’i l'hai promëttuje con giurament a Abraham, a Isach e a Giacòb, përchè a l'ero pa vnùme dré con fedeltà, ¹²gavà Caleb, fieul ëd Iefune, ël Chenisita, e Giosué fieul ëd Nun, che a l'han sèmper ubidì a Nosgnor. ¹³Për sòn, la flin-a 'd Nosgnor a l'é anviscasse contra d'Israel, e a l'ha faje andé ramingh ant la tèra desolà për quarant agn, fin-a tant ch’a fusso tui mòrt coj che a l'ero tant dëspiasùje a j'euj dël Signor^[1]. ¹⁴E adess vojàutri, rassa ‘d pecador ch’i seve, iv bute al pòst dij vòstri cé, për anvisché sèmpe 'd pì 'l fot dël Signor contra d'Israel. ¹⁵Përchè se vojàutri i arfude d'ubidije, chiel a andrà anans a lasseve ant la tèra desolà, e voi i fareve meuire tut ës pòpol”.

¹⁶Anlora costi-sì a son avzinasse a Mosè e a l'han dije: “Nojàutri i drisseroma ambelessì 'd trion për nòstri strop, e 'd sità për nòstre famije. ¹⁷Contut, ëdcò nojàutri i saroma pront, an arme, për andé anans con j’àutri Israelita, fin-a che i l'àbio mnàje a sò pòst dëstinà: për antant nòstre famije a staran an sità fortificà, al sicur da le nassion dël pais. ¹⁸Noi i torneroma pa a nòstre ca, fin-a che tùit ij fieuj d'Israel a sio vnùit a esse padron ëd soa ardità. ¹⁹Nen mach, ma nojàutri i voroma pa gnente con lor dë dlà dël Giordan, nì pì an là ancora, përchè nòstra ardità a l'é tocane dë dsà dël Giordan, a levant”.

²⁰Mosè a l’ha rësponduje parèj: “Fé donca lòn ch’i l’eve dit: s’i pijereve j’arme dë 'dnans ëd Nosgnor e i ven-e a combate, ²¹e se mincadun ëd vojàutri as arma për passé 'l Giordan dë 'dnans ëd Nosgnor, fin-a ch'a l'àbia taparà via ij sò nemis da dë 'dnans ëd chiel; ²²e se voi i tornereve pa andaré se nen dòp che 'l pais a sia sogetasse a Nosgnor, vojàutri i sareve pa colpèivoj contra ‘d Nosgnor, nì contra d'Israel, e 's pais a sarà vòstr patrimòni, për volontà ‘d Nosgnor. ²³Ma s’i fareve nen parèj, anlora voi i l'avreve pëccà contra 'd Nosgnor, e venta ch’i sàpie ch’av tomberà adòss ël castigh ch’i mérite për vòst pëccà. ²⁴Fabricheve donch, ëd sità për vòstre famije e 'd trion për vòstri strop, e buté an euvra lòn che i l'eve promëttù”.

²⁵Coj dle tribù ‘d Gad e ‘d Ruben a l'han rësponduje a Mosè: “Nojàutri, ij tò servent, a faran lòn ch’an comanda nòstr signor. ²⁶Nòstre masnà, nòstre fomne, nòstri strop e tut nòst cabial a restran sì ant le sità dël Ghilead; ²⁷ma ij tò servitor, tuti coj ch’a peulo combate, a ‘ndran an guèra dë 'dnans ëd Nosgnor, coma ch’it tl'has dilo ti, Sgnor nòst”.

²⁸Anlora Mosè, për rësguard a le doe tribù, a l'ha comandaje al sacerdòt Eleasar, a Giosuè, fieul ëd Nun, e ai cap-famija dle tribù dj'Israelita: ²⁹“Se tuti coj an tra ij Gadita e ij Rubenita che a peulo porté j'arme, a passeran con vojàutri 'l Giordan për combate dë 'dnans ëd Nosgnor, quand che 'l pais a sarà sotmëttù, deje lor tanme proprietà 'l dë 'dnans dël pais ëd Ghilead; ³⁰ma s’a dovèisso nen passé armà con vojàutri, anlora a l'avran sò patrimòni an tra ‘d vojàutri ant ël pais ëd Canan”.

³¹J’òm ëd Gad e ‘d Ruben a l’han rësponduje a Mosè: “Nojàutri i faroma coma che Nosgnor a l'ha dije ai tò servent. ³²Nojàutri i passeroma an arme, dë 'dnans ëd Nosgnor, ant ël pais ëd Canan: i ciamoma mach che nòstra ardità a peula resté dë dsà dël Giordan”^[2]. ³³Anlora Mosè a l'ha daje ai Gadita, ai Rubenita e a metà dla tribù 'd Manasse, fieul ëd Giusep, ël regn ëd Seon, rè dj'Amorita, e 'l regn d'Ogh, rè 'd Basan, ël teritòri con le sità, comprèise ant ij sò confin e le sità 'd finagi dël pais. ³⁴Coj dla tribù ‘d Gad a l’han torna fabricà le sità ‘d Dibon, Atarot, Aroer, ³⁵Atarot-Sofan, Iaser, Iogbea, ³⁶Bet-Nimra e Bet-Aran, sità fortificà, e a l'han ëdcò drissà 'd trion për jë strop. ³⁷Ij Rubenita a l'ha costruì Esbon, Eleal, Chiriataim, ³⁸Nebo e Bal-Meon, an cambiand a costi doi 'l nòm, e Sibma: e a l'han daje d'àutri nòm a le sità che a l'avìo edificà. ³⁹Ij dissendent ëd Machir, fieul ëd Manasse, a son andàit ant ël pais ëd Ghilead, a l'han pijàlo e a l’han parane via j'Amorita. ⁴⁰Mosè a l'ha daje 'l Ghilead a Machir, fieul ëd Manasse, che a l'é stabilisse ambelelà. ⁴¹Iair, fieul ëd Manasse, a l'é andàit e a l'ha pijàit ij sò borgh e a l'ha ciamaje Borgh ëd Iair. ⁴²Noba a l'é andàit a pijé Chenat con ij sò vilage, e a l'ha ciamalo con sò nòm pròpi: Noba.

Nòte

1. 32:10-13 cfr. Numer 13:17-33.
2. 32:28-32 cfr. Giosué 1:12-15.