La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 55

←Isaìa 54

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 56→

Isaia

La Bìbia piemontèisa - Isaia 55

55

N’anvit ëd Nosgnor

¹Cheidun ha-lo sèj? Ch’a ven-a pura e ch’a bèiva^[1] - e s’a l’ha pa ‘d sòld ch’a ven-a l’istess. Vnì, a-i é a disposission ëd vin e ‘d làit: tut a l’é a gratis! ²Përchè spende 'd sòld për lòn che a l'é pa 'd pan, vòste sostanse për lòn che av gavrìa pa la fam? Sah, scoteme e mangereve 'd ròbe bon-e e i gustereve 'd piat galup.

³Vnì da mi con j'orije doverte. Scoté e i trovrereve vita. I stabilirai con vojàutri n’aleansa sempiterna. Iv darai n’amor ch’a vnirà mai a manché, col ch’i l’avìa garantì a David^[2]. ⁴I l’hai falo dventé rè, sgnor an tra le gent e testimòni ‘d mia potensa. ⁵E adess, ëdcò ti, Israel, ti ’t ciameras ëd pòpoj ch’it conossìe nen e a ti vniran ëd popolassion ch’at conossìo pa. Mi i son ël Signor, tò Dé. Mi midem, ël Sant d’Israel, i farai vnì a ti tute cole gent. Cost-sì a sarà l’onor ch’it acòrdo.

⁶Sërché ël Signor d'antant ch'as fà trové, ciamelo antramentre ch'a l'é davzin! ⁷Chi a l'é sensa fede e sensa lege ch’a chita soa manera ‘d pensé; chi ch’a l’é pervers ch’a ‘rnunsia a soa malissia! Artorné tùit al Signor, e chiel a l’avrà pietà ‘d vojàutri! Artorné a nòst Dé ch’a përdon-a generos.

⁸“Mia manera ‘d pensé a l’é pa parèj ëd la vòstra”, a dis Nosgnor, “e mie assion a son diverse da le vòstre. ⁹Mia manera ‘d pensé e la vòstra, mia fasson d’ fé e la vòstra a son tant lontan l’un-a da l’àutra coma ‘l cel a l’é lontan da la tèra. ¹⁰An vrità, coma che la pieuva e la fiòca a calo giù dal cel e a ‘rtorno pa sù sensa d'avèj seivà la tèra, sensa d'avèila fàita drùa e fàita giché, përchè a daga smens a l'ësmeinor e pan da mangé^[3], ¹¹përparèj a sarà dla paròla surtìa da mia boca: mai a torna da mi sensa efet, sensa d'avèj fàit lòn che mi i veuj e sensa d'avèj compì lòn che a sò pro i l'avìa mandala.

¹²Donca vojàutri i partireve con gòj, i sareve mnà an pas. Le montagne e le colin-e dë 'dnans a voi a s-cionferan ëd crij ëd gòj e tùit j'erbo dij camp a s-ciopatran le man! ¹³Anté che na vira a-i j'ero mach dë spin-e a-i chërseran d’arsipress. Anté che a chërsìo d’urtije a chërseran ëd mirt. Costi aveniment a porteran grand onor al nòm ëd Nosgnor; a saran na testimoniansa eterna ‘d soa potensa e amor.

Nòte

1. Cfr. Arvelassion 21:6; 22:17.
2. Cfr. At 13:34.
3. Cfr. 2 Corint 9:10.