La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 5
Geremìa[modifiché]
5[modifiché]
Ël castigh che Giuda a mérita a l’é giust[modifiché]
1"Passé për tute le stra 'd Gerusalem, vardé, donca, rasoné tra 'd voi, sërché an sle piasse s'i treuve n'òm ch'a pràtica 'l dirit, ch'a sërca la vrità: mach antlora mi i përdonerai a costa sità", a dis Nosgnor. 2Ma se a diso: "Për Nosgnor ch'a viv", lor a giuro për na busiardaria. 3É-lo pa la vrità che ij tò euj a veulo vëdde, Nosgnor? Ti 't l'has frapaje, ma lor a l'han sentù gnente. It l'has crasaje, ma lor a l'han arfudà la lession. A l'han fàit sò visage pì dur che la pera, a l'han arfudà 'd convertisse. 4Mi 'm disìa: "A son mach ëd pòvra gent, a fan ëd matarìe përchè a conòsso pa la stra 'd Nosgnor e lòn che a jë speta, a sò Dé". Ore, ëdcò lor a l'han ës-ciapà 'l giov, e rompù le liasse! 5Mi i andrai dai vej e i-j parlerai, përchè lor a conòsso 'l senté 'd Nosgnor, ël giudissi 'd sò Dé 'd lor; tutun, ëdcò tuti lor a l'han ës-ciapà 'l giov, a l'han rompù ij vìncoj. 6A l'é për lòn che 'l leon ëd la forèsta a-j taca, ël luv ëd le vàude a-j ravasa, la pantera a l'é a l'avàit an soe sità: tuti coj ch'a në seurto a në son fàit a tòch. A l'é che vàire a son ij sò delit, tante a son soe arvire.
7Nosgnor a ciama:”Përchè mai dovrìa-ne përdoneje? Ij sò fieuj a l'han chitame fasend ëd giurament për un Dé ch'a-i é pa. 8Mi i l'hai daje da mangé e lor a son ëvnùit a esse d'adùlter; a son precipitasse al ciabòt ëd la prostitussion. 9A son ëd cavaj passavolant e con la biava ch'a-j fora la bëdra, tùit a susnisso a la fumela 'd sò avzin. 10I-j castigherai pì nen për soe assion - i lo diso mi, ël Signor - ëd na nassion parèj 'd cola-là i farai pa d'arvangia?” 11Nosgnor a comanda ai nemis:”Rampié su soe trasse! Dëstruve! Ma craseje nen ëd pianta! Ranché sò giurament, përchè a son pa 'd Nosgnor. 12A l'han arnegà Nosgnor, a l'han dit: "A-i é nen! Gnun maleur an rivrà, i vedroma nì spa nì famin-a!”.
13Për lòn ch'a rësguarda ij profeta, lor a son mach ëd vent e la Paròla a l'é pa an lor; che tut son a-j riva!". 14Për sòn, Nosgnor Dé dl'univers a dis parèj: "Për motiv ch'i seve ancalave a dì sòn, vardé, mi i buto mie paròle an toa boca, com ël feu, e sta gent a sarà brusà parèj dël bòsch. 15I farai ëvnì dzora 'd vojàutri na gent lontan-a, ca d'Israel!", a dis Nosgnor, "Na nassion ch'as peul pa vince, ëd rèis veja, gent ch'it capisse nen lòn ch'a dis, it në capisse pa la lenga. 16Soa faretra a l'é na tomba ambajà; a l'é na gent d'eròe.
17Chila a dvorerà tò amson e tò pan, ij tò fieuj e toe fije; con la spa as farà padron-a dle sità fortificà ch'a l'avìo toa fiusa. 18Për lòn, ëdcò an coj di là - i lo diso mi, ël Signor - iv ësterminerai pa 'd pianta. 19E cand ch'i ciamreve: "Përchè Nosgnor, nòstr Dé, a l'ha fane sòn?", it jë rëspondras: "Da già ch'i l'eve chitame për servì an vòst pais ëd divinità forëstere, vojàutri i servireve 'd foresté ant un pais ch'a l'é pa 'l vostr".
20Deje costa neuva ant la ca 'd Giacòb, proclamelo an Giuda an costa manera: 21Scoté donca sossì, gent ch'a l'é sensa sust e sensa cheur! Con ij sò euj lor a s-ciàiro nen, con soe orije a scoto pa[1].
22Ëd mi, l'ev-ne pa tëmma 'd mi? - i lo diso mi, ël Signor - i tramble pa 'd mi ch'i l'hai butà la sabia për borna al mar, ciovenda sensa temp ch'a sarà nen franchìa[2]. 23Ma sta gent a l'ha 'n cheur arviros e sensa pas; lor a son arvirasse e a son andass-ne! 24Lor a son nen disse an tra 'd lor: "A venta tëmme Nosgnor nòstr Dé ch'a dà la pieuva, cola d'otogn e cola dla prima, conforma sò temp, e che për noi a n'arzerva dë sman-e 'd marca për mëssoné".
25Vòstre colpe a son andàite contra sò ciadél, vòstri pecà a l'han fave schiné costi bin. 26Òhi, tra mia gent a-i é d'òm ch'a fan dël mal, parèj ëd cassador d'osej e a l'avàit lor a buto 'd bers e a ciapo dj'òm. 27Soe ca a son pien-e a ras ëd rapin-e coma na gabia pien-a d'oslin; an costa manera lor a son ëvnùit amportant e sgnor. 28A son grass, a arluso, a l'han dëbordà le mzure dël mal: a rëspeto pa pì 'l dirit, col ëd l'òrfo; pura tut a-j va bin! A l'han nen faje giustissia al dësgrassià, 29e mi i castigherai pa coste assion - i lo mdiso mi, ël Signor - podrai pa pijeme l'arvangia 'd na nassion parèj ëd cola-là. 30Ëd ròbe afrose da nen disse a rivo an cost pais: 31Ij profeta a profetiso la busiardarìa, ij sacerdòt a cheujo an soe man ëd profit. E a mè pòpol a-j pias sòn! Ma lòn ch'a l'é ch'i fareve vojàutri cand che mi i-j farai rivé a la fin?".
Nòte[modifiché]
- ↑ Cfr. Isaia 6:9-10; Esechiel 12:2; March 8:18.
- ↑ Cfr. Giòb 38:8-11.