La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 23

←Geremìa 22

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 24→

Geremìa

La Bìbia piemontèisa - Geremia 23

23

Ël Rè giust ch’a vnirà

¹Maleur ai bërgé d’Israel ch’a malmen-o e a fan sperde le feje ‘d mè strop. I lo diso mi, ël Signor. ²Parèj, sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor, ël Dé d’Israel, ai bërgé ch’a pasturo mè pòpol: Vojàutri i l’eve dësperdù mie feje, i l’eve dësbërgiairaje e i l’eve pa tnije da cont. Donch, ore, iv ciamrai cont ëd vòstra mala condòta. I lo diso mi, ël Signor. ³Dapress, mi midem i archeujerai lòn ch’a-i resta ‘d mie feje da tùit ij pais ch’i l’hai faje porté vìa e i-j farai artorné a soe bërgerìe. Ambelelà i-j farai esse dru e a fosonran. ⁴I-j darai an goerna a ‘d bon bërgé ch’a-j pasturo e a l’avran pa pì tëmma che cheidun a-j fasa ‘d mal. Gnanca un ëd lor a andrà pa pì a perd-se e as trovrà dun-a cola ch’a manca. I lo diso mi, ël Signor.

⁵“A vniran ij di che mi i farai nasse da la sëppa ‘d David n’arbut giust. A regnerà coma ‘n rè savi e a goernerà ant ël pais ël dret e la giustissia. I lo diso mi, ël Signor. ⁶An sò temp, Giuda a sarà salvà e Israel a vivrà al sicur. A-j daran ës nòm: ‘Nosgnor a l’é nòstra salvëssa^[1]’. ⁷“A vniran ij di”, a dis Nosgnor, ‘che la gent a dirà pa pì: ‘I giuro për la vita ‘d Nosgnor ch’a l’hà tirà fòra j’Israelita dal pais d’Egit’, ⁸ma: ‘I giuro për la vita ‘d Nosgnor ch’a l’ha fàit artorné la dissendensa dël pòpol d’Israel dal pais dël nord e da tùit ij pais anté ch’a l’avìa faje porté via, përchè a vivo an sò teritori’. I lo diso mi, ël Signor”.

Un pais pien ëd dolianse

⁹Ai profeta. Ël cheur a së strenz drinta 'd mi, tùit ij mè òss a tërmolo. A më smija d’esse cioch, coma n’òm pien ëd vin, për càusa ‘d Nosgnor e ‘d soe sante paròle. ¹⁰Ël pais a l’é pien d’adulteri e a sta sota na maledission. Ël pais midem a fà ‘l deul - le pasture dla vàuda a son arsëccasse. A coro mach për fé dël mal; a son vajant mach për dësfende ‘d càuse pa giuste. ¹¹Ij profeta e ij sacerdòt a son ëd dëssacrator, fin-a ant ël mè templ a l’han fàit ëd ròbe ignòbij. I lo diso mi, ël Signor. ¹²A l’é për lòn che soa strà a sarà sglissanta. A-j daran dapress ant lë scur e a tomberan për tèra. Al temp ch’i l’hai fissà për sò castigh, i-j mandrai ëd dësgrassie. I lo diso mi, ël Signor”.

Dij profeta maléfich

¹³I l’hai vëddù che ij profeta ‘d Samaria a fasìo ‘d ròbe da dé la nàusia: a profetisavo an nòm ëd Baal e a dëstraviavo Israel, mè pòpol. ¹⁴Adess, contut, i vëddo ij profeta d’Israel ch’a fan ëd ròbe bin pes ëd cole-lì: a comëtto d’adulteri e a vivo ‘d busiardarìe; a ancoragio la gramissia përchè gnun as converta dai sò pëccà. Sti profeta-sì a son tant gram coma coj ëd Sòdoma^[2], l’istess che j’abitant ëd Gomora. ¹⁵Parèj, sossì a dis ël Signor ëd l’Univers contra ij profeta: ‘A-j farai mastié d’absint e a-j farai bèive d’eva antossià, përchè l’andegnità dij profeta ‘d Gerusalem a l’ha profanà tut ël pais”.

Dij profeta ambrojon

¹⁶“Parèj a dis ël Signor ëd l’Univers: ‘Sté nen a sente ij profeta ch’av prédico ‘d ròbe sensa fondament, ch’a spàntio ‘d vision ëd soa imaginassion ëd lor, sensa che Nosgnor a l’àbia parlaje. ¹⁷A chito nen ëd dì a coj ch’a mepriso mia paròla: ‘Tut a andrà bin, sagrineve pa. A l’ha dilo Nosgnor’; e a coj teston ch’a stan a sente mach lòn ch’a-j pias: ‘Av ancapitrà nen ëd mal’. ¹⁸Coma s’a l’avèisso presensià al consèj ëd Nosgnor! Coma s’a l’avèisso vëddù e sentù! Coma s’a l’avèisso scotà soa paròla! ¹⁹Tutun, a la fin, a s-cionfrà la tempesta ‘d Nosgnor, soa ira a së dëscadenrà: a sarà n’uragan ch’a tombrà an sla testa dij gram. ²⁰La còlera ‘d Nosgnor as pasierà pa fin che a l’avrà compì ij sò propòsit. Ant ij di ch’a vniran, i lo comprendreve bin. ²¹A l’é nen mi ch’i l’hai mandà coj profeta-lì; contut, lor a van da sì e dlà e a diso ch’a parlo a mè nòm. I l’hai pa nen parlaje, ma lor as n'ancalo a profetisé. ²²S’a l’avèisso presensià përdabon a mè consej, a l’avrìo nunsià al pòpol mia paròla; lor a l’avrìo ciamà a mia gent a pentisse dël mal ch’a fà”.

Dij profeta busiard

²³Penseve forsi ch’i sìa na quaich divinità dël pòst e pa nen dl’univers antregh^[3]? I lo diso mi, ël Signor. Seve nen che mi i son daspërtut? ²⁴Podria-lo forsi cheidun stërmesse da mi, anté ch’i lo peuda nen vëdde? I lo diso mi, ël Signor. Sev-ne nen che mi i ampinisso ‘l cel e la tèra? I lo diso mi, ël Signor.

²⁵I l’hai sentù che sti profeta a diso: ‘Sté a sente ‘l seugn ch’a l’ha fame fé Nosgnor la neuit passà!’ e peuj a 'ncamin-o a dì ‘d busiardarìe a mè nòm. ²⁶Fin-a a che mira tut sossì a l’avrà da andé anans? S’a son ëd profeta, a son mach ëd profeta ‘d busiardarìe, ch’a diso mach tut lòn ch’a-j passa për la testa! ²⁷Con tuti sti seugn fàuss ch’a van an gir a conté, a l’han për but mach ëd fé che mé pòpol as dësmentia ‘d mi, pròpi coma ch’a l’han fàit ij sò antich ëd lor cand ch’a l’han rendù l’adorassion a j’ìdoj ëd Baal.

²⁸Che sti profeta fàuss a conto pura ij sò seugn, ma se cheidun a arsèiv mia paròla, ch’a la trasmëtta fedelment! Ch’a l’ha da fé la paja con ël gran? I lo diso mi, ël Signor. ²⁹Mia paròla a l’é tanme ‘d feu, tanme ‘n martel ch’a s-ciapa la ròca. I lo diso mi, ël Signor.

³⁰“Donch,” a dis Nosgnor, “I vado contra sti profeta ch’as robo ‘d mëssagi l’un da l’àutr e a pretendo ch’a sio ij mè. I lo dis mi, ël Signor. ³¹I vado contra ij profeta ch’a l’han ëd lenghe d’ambrojon e ch’a diso ‘d parlé a mè nòm. I lo diso mi, ël Signor. ³²I vado contra ij profeta ch’a dëspiego dij seugn fàuss e a dëstravio mè pòpol con soe pretèise busiarde ‘d lor. I lo diso mi, ël Signor. Mi i l’hai pa mandaje nì i l’hai comissionaje mi. Lor a l’han gnun mëssage da trasmëtte a mia gent. I lo diso mi, ël Signor”.

La paròla dël Dé ch’a viv

³³Cand che un profeta o un sacerdòt, o cheidun dël pòpol, at ciama: “Col ch’a l’é ‘l fardel ëd paròle profètiche che Nosgnor a l’ha butate an sël cheur për trasmëttje?”, ti tl’has da replicheje: “Ël fardel dont i parle i seve vojàutri! Nosgnor a dis che chiel av chitrà!”.

³⁴Se ‘n profeta o ‘n sacerdòt, o cheidun dël pòpol, a dis: “I l’hai na professia da part ëd Nosgnor”, i në ciamrai cont a chiel e a soa famija. ³⁵I l’avrìe pitòst da dì j’un con j’àutri: ‘Cola ch’a l’é la rispòsta ‘d Nosgnor?’ o ‘Còs ha-lo dìt Nosgnor?’. ³⁶Tutun, chité ‘d dì: ‘Paròla ‘d Nosgnor’ përchè n’espression tanme cola-lì tanti a la deuvro mach për dé d’autorità a soe ideje ‘d lor e a sverso le paròle ‘d Nosgnor, ël Dé ch’a viv, ël Signor dl’unvers, nòst Dé”.

³⁷“Ai profeta, dije: ‘Cola ch’a l’é la rëspòsta ‘d Nosgnor?’, o ‘Lòn ch’a dis Nosgnor?’. ³⁸Ma buté ch’a diso: ‘Costa-sì a l’é na professìa ch’a ven da Nosgnor!’ antlora i l’eve da rëspondje: ‘Sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor: Pròpi përchè i l’eve dovrà l’espression: Professìa ‘d Nosgnor, bele s’i l’avìa avertive ‘d nen dovrela, ³⁹i son dëspòst a trateve coma s’i fusse ‘n pèis da campé vìa lontan da mi, tant vojàutri coma costa sità-sì ch’i l’hai dàit a vojàutri e ai vòstri antich, ⁴⁰Iv rendrai tanme cheidun da feje le svergne, e vòst nòm a sarà considerà n’anfamità për i sécoj dij sécoj.

Nòte

1. 23:5-6 cfr. Geremìa 33:14-16
2. Cfr. Genesi 18:20.
3. O “un Dé davzin e nen ëdcò un Dé lontan”?