La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 22

←Geremìa 21

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 23→

La Bìbia piemontèisa - Geremia 22

Geremìa

22

Un mëssagi pr’ ij rè ‘d Giuda

¹Nosgnor a l'ha dime sòn: “Cala giù al palass dël rè 'd Giuda, e ambelelà it diras ësta paròla-sì: ²“Rè 'd Giuda ch’it ëstas astà an sël tròno 'd David! Sta a sente la paròla 'd Nosgnor, ti, ansema ai tò servent e toa gent che a intro da coste pòrte. ³Nosgnor a dis përparèj: ‘Pràtica 'l drit e la giustissia; gava da le man dj'opressor coj ch’a son ëstàit derobà. Maltrata pa ij foresté ch’a stan ant ël pais, j’òrfo e le vìdoe; versa pa 'd sangh nossent an costa nassion. ⁴Përchè, se i sareve scrupolos a scoté 's comandament, antlora ij rè ch’a stan an sël tròno 'd David a faran soa intrada për le pòrte 'd cost palass, montand a caval o an caròssa, lor, ij sò ufissiàj e soa gent. ⁵Se, contut, it arfude dë scoté coste paròle, mi, ël Signor, i giuro che sto palass-sì a sarà ardovù a na ruin-a”.

Un mëssagi ch’a riguarda ‘l Palass

⁶Ore, sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor a propòsit dël palass real ëd Giuda: “Cost leugh am dasìa piasì tant coma le foreste ‘d Ghilead. Ai mè euj it j’ere tant coma ij brich dël Liban quatà ‘d bòsch. It giuro, contut, ch’i t'arduvrai tanme ‘n desert e ‘d sità bandonà. ⁷Contra tò palass i manderai ij dëstrutor con ij sò assuj e apiòt e lor a dësbleran ij tò bej panèj ‘d séder e toe colòn-e, e a-j camperan ant ël feu. ⁸Ëd gent d’àutre nassion ch’a passeran a vardé le ruin-e ‘d costa sità, a diran j’un j’àutri: “Com é-lo che Nosgnor a l’ha dësblà na sità bela coma ch’a l’era?”.⁹E la rispòsta a sarà: “Përchè a l'han trasgredì l'aleansa con ël Signor sò Dé, për adoré d'àutri dio e servìje”.

Un mëssagi ch’a riguarda Jehoacas

¹⁰Pioré pa pr’ ël rè, ch’a l’é stàit massà. Sìe pa an deul për chiel. Pioré, pitòst, pr’ ël rè ch’a l’é stàit esilià, përchè a ‘rtornerà pa pì andré, nì a vedrà pa pì la tèra anté ch’a l’era nassù.

¹¹Për sòn Nosgnor a dis a Salum^[1], fieul ëd Iosia, ch’a l’era sucedùije a sò pare coma rè ‘d Giuda, ma a l’era stàit portà an esili. Chiel a l’ha dìt: “Chiel a tornerà mai pì andaré, ¹²ma a andrà a meuire ant ël pòst andova che a l'era stàit deportà e a vëdrà pa pì sò pais”.

Un mëssagi ch’a riguarda Ioiachim

¹³Trist a l'é col ch’a fàbrica soa ca sensa equità e soe stansie dë dzora sensa giustissia, ch’a deuvra ij sò compatriòta tanme dë s-ciav për nen, sensa pagheje. ¹⁴Chiel a dis: “Im farai un palass gròss con dë stansie àute e spassiose. I-i farai fé d fnestre e ai mur i butrai ëd panèj 'd séder piturà 'd ross. ¹⁵Un bel palass ëd séder, contut, a l’é nen lòn ch’at farà ‘n rè grand! Tò pare Iosìa a l’era già content cand ch’a l’avìa pro da mangé e da bèive e a praticava la giustissia e a l’era onest. Parèj tut a-j andasia bin. ¹⁶A difendia 'l dirit dël pòver e dël bzognos, e tut a andasia bin a Giuda. Col-lì a l’é ‘n bon esempi ‘d lòn ch’a veul dì conòss-me. ¹⁷D'àutra part, ti 't l'has mach d'euj e 'd cheur për angordisa e dzonestà! Për ëspantié 'd sangh nossent, crasé ij pòver e dësfraudé la gent” ¹⁸Për lòn a dis ël Signor ëd Ioiachim fieul ëd Iosia, rè 'd Giuda: “Ël pòpol a butrà pa ‘l deul për chiel. A dirà pa: ‘Soa mòrt an rend dolorà, mè frel! Soa mòrt an rend dolorà, mia seure!’. Nò, lor a pioreran pa për chiel, an disend: “Col pòvròm! Pòvr ësgnor! Pòvra maestà!”. ¹⁸A sarà sotrà parèj 'd un borich, rabastà e campà fòra da le pòrte 'd Gerusalem^[2]!”.

Avertiment a Gerusalem

²⁰Pòpol ëd Gerusalem^[3]! Monta an sël Lìban e dà vos a tò deul; fà sente fòrta toa vos a an Basan, e crija na lamentassion. Crija ‘d deul an sle montagne ‘d Moab, përchè ij tò amis e aleà a son ëstàit dël tut butà an derota. ²¹Cand ch’it j’ere ant la sicurëssa ch’at dasìa la prosperità^[4], it disìa dë sté bin a l’avàit. Tutun, ti ‘t disìe: “I veuj gnanca dete da ment!”. Già dal moment ch'it j'ere giovo cola-lì a l'é stàita sèmpe toa intension, arfudand ëd deme da ment. ²²Antlora, mè giudissi ‘d condana a sofiarà vìa tùit ij tò governant^[5] tanme ‘n vent ëd tempesta. Ij tò amis e aleà a saran fàit përzoné. A sarà antlora ch’it sentiras d'onta e 'd confusion an pensand a toa malissia. ²³Ti ’t ses sicur che nen ëd mal at ancapiterà tanme n’osel ch’as fà ‘l nì an tra i séder dël Liban. Cand che, tutun, it gëmras l’ora che ij dolor dël giudissi at tomberan a còl, a saran coma coj ëd na fomna ch’a partoriss.

Un mëssage për Jeconia

²⁴Com a l'é vera ch'i vivo, a dis Nosgnor, bele se Jeconia a fussa n'anel ëd mia man drita, mi i lo rancherìa vìa. ²⁵E it lasrai an podèj ëd col che at veul mòrt, ant le man ëd coj ch'at fan tant pào, ant le man ëd Nabucodenesar, rè 'd Babilònia e dl’armèja dij Caldé. ²⁶E it butrai, ti e toa mare ch'a l'ha generate, ant un pais forësté, un pais ch’a l’é pa la tèra ‘d vòstra nassensa. ²⁷An ësta tèra, andova ch'a l'han maitas ëd torneie, i tornereve mai pì.

²⁸É-lo miraco un tupin ës-ciapà, st'òm-sì Jeconia? N'afé che gnun a veul? ²⁹Tèra, tèra! Scota la paròla dël Signor! ³⁰Nosgnor a dis sòn: “Marché st'òm-sì coma sensa masnà, n'òm bon a nen an sò temp, che gnun ëd soa rassa a l'avrà 'l boneur dë sté setà an sël tròno 'd David, për regné ancora an Giudea.

Nòte

1. Cfr. 2 Rè 23:31-34; 2 Crònache 36:1-4.
2. Cfr. 2 Rè 23:36-24:46; 2 Crònache 36:5-7.
3. Costa frase a-i é nen ant l’original, ma i la butoma sì për ciairëssa.
4. Opura: "I l'hai parlate an toa sicurëssa." L'arferiment a sarìa l'anviarament ëd profeta. Confronta 's contest con col ëd 7:25. Për la nuansa "sicurëssa"  (שַׁלְוָה, shalvah),  vëdde Salm 122:7; 30: 6; e l'agettiv (relativ) (שָׁלֵו, shalev) an Geremìa 49:31.
5. O “bërgé”.