Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 12

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Esechiel 12

Esechiel

[modifiché]

Un përtus ant la muraja

[modifiché]

1Nosgnor a l’ha ancora parlame e a l’ha dime: 2"Ti, fieul d'òm it ëstaghe an mes a na geneuria d'arviros, che a l'han d'euj për vëdde ma a s-ciàiro pa, a l'han d'orije për sente ma a scoto nen, përchè a son mach na gusaja 'd gent ch'as arvira[1].

3Anlora ti, fieul d’òm, dë 'dnans a tuti, fate un bagage da deportà e, an pien di, prëpàrte a emigré; it viageras dal leu andova ch'i të staghe a n’àutr pòst an presensa ‘d lor; miraco a vedran d’esse lor na gusaja arvirosa. 4Ëd di, an soa presensa, pronta tò bagage, com a peul esse ‘l bagage ‘d n’esilià. 5An prima, dë 'dnans a tuti, fà na duvertura ant la muraja e faie passé ‘l bagage. 6Cand ch’as farà sèira, dë 'dnans a tuti. it lo porteras an sle spale, tò bagage, it lo butras fòra ant ël top; ti 't cheurvras toa facia parèj da vëdde pa' pì 'l paìs, përchè mi i l’hai date për marca al pòpol d’Israel”.

7Parèj i l’hai fàit coma ch’a l’era stame comandà: i son surtì an pien di con mia ròba tanme ‘l bagage d’un ch’a part. Peui, la sèira, i l’hai praticà ‘n përtus ant la muraja con le man e i son surtì ant lë scur, butand-me tuta mia ròba a spala dë 'dnans ëd lor.

8Dla matin, la paròla ‘d Nosgnor a l’é stame adressà, e a la dime: 9“Fieul d’òm, miraco ch’a l’avìa pa ciamate la gent d’Israel, sto pòpol arviros: ‘Còs fases-to?’ 10Dije: “Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Sovran Signor: ‘Coste assion a conten-o ‘n messagi al rè d’Israel e a tuta la gent d’Israel ch’a sta a Gerusalem’. 11Dëspiégh-je che toe assion a son na marca: coma ch’i l’hai fàit mi, parèj a sarà fàit a lor: a saran fàit përzoné e a andran an esili.

12“Ël rè midem a porterà sò bagage an sla spala e, ant ël top, as në seurtirà dal përtus ch’a l’avran dovertà ant la muraja; chiel as quatrà la facia për nen vëdde ‘l pais con ij sò euj. 13Nen mach lòn, mi i dëstendrai mia rèj dzora ‘d chiel e a sarà ciapà drinta dël mè trabucet e i lo mnerai a Babilònia, ant ël pais dij Caldé e a-i monterà sens’ avèj podulo vëdde[2]. 14Mi i dëspërdrai ai quat vent tuti coj ch’a-j son dantorn, soa guardia e tute soe trope, e i-j corerà dré con mia spà dësfodrà.

15Cand che mi i-j dësbergiairai an tra le nassion, lor a savran che mi i son ël Signor. 16Ma i farai che cheidun ëd lor a dzorvivo a la spa, a la fam, e a la pestilensa, përchè ch’a conto a le nassion cole ch’a l’ero j’abominassion ch’a l’avìo comëttù. Antlora lor a savran che mi i son ël Signor”.

17Nosgnor a l’ha ancora adressame soa paròla. A l’ha dime: 18‘Fieul d’òm, mangia tò pan an tërmoland. Socrol-te mentre ch’it beive toa eva, 19e dije a la gent dël pòpol: “Sossì a nunsia ‘l Signor Dé, a coj ch’a vivo a Gerusalem e a la tèra d’Israel: ‘A mangeran sò pan an tërmoland e a beivran soa eva con dësperassion, përchè ‘l pais a sarà rendù na desolassion për colpa dla violensa ëd tuti coj ch’a-i vivo. 20Le sità a resteran deserte e ‘l pais devastà. Antlora a savran che mi i son ël Signor”.

La paròla ‘d Nosgnor a sarà compìa

[modifiché]

21Nosgnor a l’ha adressame soa paròla. A l’ha dime: 22“Fieul d’òm, scotme: Lòn ch’a veul dì ël mòt ch’a cor për la tèra d’Israel: ‘A passa ‘l temp e gnun-a vision as compiss”? 23 Dije donca parèj: ‘Sossì a nunsia ‘l Signor Dé: ‘I farai chité cola dita, e a lo arpetran mai pì an Israel’. I peudo dì ch’a l’é rivaje l’ora e da adess anans tute le vision as compiran.

24Ant ël pòpol d’Israel a-i sarà pì nen ëd vision fàusse nì ‘d predission busiose, 25përchè mi, ël Signor, i parlo, e la paròla ch’i diso as compirà sensa artard. Vera, pòpol arviros, ore, ant ij vòstri di, cand ch’i diso na paròla i la compirai. I lo fortisso mi, ël Signor Dé”.

26Nosgnor Dé a l’ha ancora parlame e a l’ha dime: 27“Fieul d’òm, varda mach lòn ch’a dis la gent d’Israel: ‘La vision dë sto-sì a l’é mach për un di ant l’avnì, e a profetisa mach për dij di lontan’. 28Disje donca: “Sossì av fà savèj ël Signor Dé: ‘Minca na paròla ch’i diso a sarà pa pì an artard; lòn ch’i diso as compirà. I lo fortisso mi, ël Signor Dé”.

Nòte

[modifiché]
  1. O “Un pòpol arviros”. Cfr. Geremìa 5:21; March 8:18.
  2. Cfr. 2 Rè 25:7; Geremìa 52:11.