La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuteronomi/Deuteronomi 8
Deuteronòmi
[modifiché]8
[modifiché]Ël but ëd la marcia d’Israel ant ël desert
[modifiché]1Tùit ij comandament che mi ancheuj i l’hai dave, procureve d’osserveje përch’i peude vive, dventé 'd bon nùmer e intré an possess dël pais che Nosgnor a l’ha giurà ‘d deje ai vòstri antich. 2Arcòrd-te ‘d tut ël camin che ‘l Signor tò Dé a l’ha fate fé ant ësti quarant’ agn ant ël desert, për fete dventé ùmil e për butete a la preuva; për conòsse j’inclinassion ëd tò cheur e vëdde s’it t’avrìe osservà o meno ij sò comandament. 3Donca, chiel a l’ha umiliate, a l’ha fate avèj fam, ma dòp a l’ha date da mangé la mana, che nì ti nì ij tò antich, i savie pa lòn ch’a l’era. A vorìa fete arconòsse che l’òm a viv nen mach ëd pan, ma ‘d tut lòn ch’a seurt da la boca ‘d Nosgnor[1]. 4Ij tò vestì a son pa vnì frust, nì ij tò pé a son anflasse 'nt ësti quarant’ agn. 5Arconòss, donch, an tò cheur, che ‘l Signor, tò Dé, at sogeta a na dissiplin-a l’istess che ‘n pare a dissiplin-a sò fieul. 6Parèj, it l’has da guerné ij comandament dël Signor tò Dé, da marcé ant ij senté che chiel at mostra e rispetelo[2].
Le tentassion ëd la tèra dla promëssa
[modifiché]7Ël Signor, tò Dé, at men-a ant un pais dru, un pais d’arian e ‘d sorgiss, anté che d’aque dal përfond ëd la tèra a seurto fòra për le combe e le montagne; 8na tèra 'd formënt e d'òrdi, e ‘d vigne, fié e pomgranà; un pais d'olivé che a fan d'euli e un pais d'amel; 9un pais andova ti 't mangeras pa ‘d pan rassionà e at mancherà gnente; un pais anté ch’a-i é pera ‘d fer, e che da soe montagne 't tireras fòra l'aram. 10Ti 't mangeras e 't saras arpatà, e 't benediras ël Signor tò Dé, an cost bel pais ch'a l'ha donate.
11Anlora, pijte varda 'd dësmentié 'l Signor tò Dé, an guernand pa ij sò comandament, soe prescrission e soe lege che d'ancheuj it dago. 12It mangeras fin-a a ess-ne arpatà, it fabricheras ëd cà confortèivole e it-i staras; 13as moltiplicheran ij tò strop ëd vache e ‘d feje; it ambaroneras d’argent e d’òr; it moltiplicheras tùit ij tò beni. 14Vard-te anlora che tò cheur as ansuperbissa pa e ch’as dësmentia nen dël Signor, tò Dé, ch’a l’ha fate seurte dal pais d’Egit, la tèra anté ch’it j’ere në s-ciav. 15Chiel a l’ha mnate për ësto desert grand e afros, anfestà ‘d serp velenose e dë scorpion; an ësta tèra sùita e sens’ eva, a l’ha fàit ësghicé d’eva dai ròch pì dur; 16an ësto medésim desert chiel a l’ha date da mangé la mana, che ij tò antich a conossìo pa. A l’ha fate passé d’aflission e a l’ha butate a la preuva përchè, a la fin, a vorìa fete dël bin[3]! 17Anlora, quand ch’it l’avràs otnù tuta costa abondansa, pensa nen drinta ‘d ti che tut lolì ti 't l'avrìe vagnalo con toa fòrsa e pr’ ël vigor ëd toe man.
18Ten bin da ment ch’a l’é ‘l Signor, tò Dé, col ch’a l’avrà date la fòrsa necessària për otnì costi beni, an guernand parèj l’angage ëd l’aleansa che chiel a l’ha stabilì, con giurament, con ij tò antich, pròpi com ancheuj as compiss. 19Tutun, s’it të dësmentie dël Signor, tò Dé, s’it vas dapress a d’àutri dio, s’it-j rende l’adorassion, ancheuj i testimònio contra ‘d vojàutri ch’i andreve a meuire. 20S’it ubidisse nen al Signor, vòst Dé, i dësparireve l’istess che le nassion che’l Signor a l’ha faje dësparì dë 'dnans a voi.