La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Coelet/Coelet 8

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Qoèlet 08

Qoèlet[modifiché]

8[modifiché]

1Ma che bel d’esse savi, analisé e dé l’antërpretassion ëd cheicòsa! La saviëssa a 'nlumina 'l visagi 'd na përson-a andossiend soa rudiëssa.

2Ubidiss al rè, sicoma ch'it l'has giurà 'dnans a Dé ch'it l'avrie falo. 3Sërca pa dë schivié 'd fé tò dovèj, e sta pa da la part ëd la crica ch’a studia coma fé ‘l mal, përchè ‘l rè a peul fé tut lòn ch’a veul. 4La paròla dël rè a l’é sovran-a, e a-i é gnun ch’as n'ancala a ciameje ‘d spiegassion ëd lòn ch’a fà. 5Coj ch’a j’ubidisso, a saran pa castigà. Ij savi a san disserne coma e vàire a-i sia da fè[1], 6përchè a-i é 'n temp giust e la manera 'd fé tut, fin-a cand che na përsona a l'é ficasse ant ij pastiss.

7A l’é pròpi parèj: as peul nen evitesse lòn ch’i savoma pa ch’an ancapitrà.

8A-i é gnun ch’a l’abia ‘l podèj d’arten-e lë spirit[2] dal partiss-ne. Gnun ëd nojàutri a l'ha 'l podèj ëd prevëdde 'l dì 'd soa mòrt. A-i é gnun-a manera dë scapé da cola obligassion, cola bataja scura. An fàcia dla mòrt, la gramissia a podrà nen ëd sicur salvé 'l malfasent.

9Antant che mi i aplicava mia ment a tut lòn ch'a càpita an ësto mond, i l'hai vëddù tut sossì: Cheivòta na përson-a a dòmina d'àutra gent për feje dël mal.[3]

J’arzultà dël malfé[modifiché]

10I l’hai vëddù ‘d gent grama sotrà con onor e ‘d giust dovèj andess-ne dai leu consacrà e esse dësmentià ‘d pianta. Ëdcò sòn a l’é vanità.

11Cand che na sentensa contra ‘n crìmen a l’é nen eseguìa lestament, ël cheur ëd tanti[4] a pensa ‘d podèj fé ‘l mal con ampunità.

12Bele se cheidun a podrìa fé ‘n pecà sent vire e l’istess avèj na vita longa, i sai ‘dcò che a coj ch’a l’han timor ëd Dé a-j riva dël bin; 13ma a-j rivrà gnun bin ai malfasent, përché lor a l’han gnun-a tëmma ëd Dé, nì a podran slonghé soa vita tanme j’òmbre dla sèira.

14Sossì a l’é pa j’ùniche vanità ch’a-i son ant ël mond. An costa vita soens ij giust a son tratà coma s’a fusso ‘d malfasent e ij malfasent coma s’a fusso dij giust. Ëdcò sòn a l’é vanità. 15A l’é për lòn che mi i faso l’elogi dla gòj, përchè a-i é pa ‘d boneur për l’òm gavà ‘l mangé, ël bèive e ‘l piasì ch’un as pija: a l’é sòn ch’a compagna sò travaj ant ij di dla vita che Dé a-j dà sota ‘l sol.

L’òm a peul pa comprende lòn che Dé a fà[modifiché]

16Dòp d’avèj butà tut mè cheur a conòsse la saviëssa e a consideré ‘l desse da fé an sla tèra (përchè l’òm a vëdd nen d’arlass nì ‘d di nì ‘d neuit), 17i l’hai beicà tuta l’euvra ‘d Dé[5] ch’as fà sota ‘l sol; l’òm a peul desse da fé a sërchela, ma as peul pa trovela. E se ‘dcò un savi a disèissa ch’a la conòss, gnun a peul trovela.

Nòte[modifiché]

  1. O “temp giust e giustissia”.
  2. Nojàutri i podoma pa controlé la mòrt o ‘l mal, ma cost podèj a l’ha ‘l Crist (Gioann 10:18; Arvelassion 1:18).
  3. O: "andova che l’òm a dòmina an sl’òm, për soa dësgrassia".
  4. O “dij fieuj dl’òm”.
  5. Cfr. 7:13; 11:5.