Neuv Sermon Subalpin/A fà dël bin - sèmper

A fà dël bin - sèmper

Le dificoltà dla condission uman-a, ij tanti bzogn e patiment ëd tute sòrt ch'a càusa, an cisso a buté nòstre speranse an vàire armedi e "salvator" ch'as presento an ësto mond. A l'è parèj ch'i coroma da sì e da là për troveje. Voltà 'l canton, contut, i trovoma mach ëd delusion e 'd disangani. Ant l'episòdi dël Vangel ch'i lesoma ancheuj i vëdoma tanta gent ch'as buta a core për trové Gesù 'd Nasareth e ciameje 'd grassie. A-j darà nen ëd delusion. A resta vera fin-a 'l dì d'ancheuj.

"Apress ch’a l'avìo travërsà 'l làgh, a son rivà a Genesaret e là a l'han ormegià. Quand ch'a son calà giù da la barca, coj dël leugh a l'han arconossulo sùbit e a son butasse a core da tuta la region [për andé a trovelo] e a l'han ancomensà a porteje ij malavi an su dle steure andoa ch'a sentìo dì che chiel a l'era. E daspërtut andoa ch'a l'era intrà - ant ij borg, o ant le sità, o ant ij paisòt - a-j portavo ij malavi ant le piasse dij mercà e a lo suplicavo che almanch a podeisso toché la frangia ëd soa vestimenta, e tuti coj ch'a la tocavo a l'ero varì" (Marco 6:53-56).

Acostesse a Gesù con fej a l’é sèmper, ant na manera o n’àutra, quaicòsa ch'a fà dël bin, ch’a l’é terapèutich pr’ël còrp, për l’ànima e për lë spirit. Avèj da fé con chiel, bele mach për pòch (coma “toché la frangia ëd soa vestimenta”), quand ch’a l’é fàit con fiusa, an fà sèmper dël bin.

Vera, la mej situassion a l’é cola dël dissépol, ch’a l’é angagiasse d’andeje dapress a Gesù, yùit ij dì, ma le testimonianse ëd coj ch’a son “capità” da chiel bele mach na vòta, a son prò da tenje cont, përchè a falisso mai ‘d mostrene che Gesù a dà 'd benedission ùniche.

Ocupesse an general, “ëd religion”, contut, l’è a dì, sensa disserniment, a fa nen sèmper bin. A fasìa nen bin a tanta “gent religiosa” d’antlora e a coj ch’a-j stasìo a sente, përchè “na religion qualsëssìa” soens a buta an sle spale dla gent dij fardèj grev da portesse. Gesù a disìa pròpi a 'd gent ch'a l'era motobin religiosa: “Maleur ëdcò a vojàutri, magister ëd la Lèj, përchè i carie an sla schin-a dla gent ëd fardèj ch’as peudo nen porté, ma coj istess fardèj, vojàutri i-j toche nen gnanca con un dij vòstri dil” (Luca 11:46). A son soens giustificà, donca, ij pregiudissi che tanti a l’han d’ancheuj anvers “la religion” e “le pràtiche religiose”, fin-a cole ch’as diso “cristian-e”: tanta religion a l'é 'n crasament, n'opression. Con Gesù, col ch’an presenta la Bibia, contut, i coroma gnun risigh ëd cola sòrt, lolì a càpita nen.

A l 'é nen vera che, coma tanti a diso d’ancheuj, ch’a sia pro ‘d “chërde an quaicòsa”, ch’a fà nen lòn ch’as chërd, basta che un a sia sincér…. che “tuti a chërdo an quaicòsa e lolì a-j rend pì content. Nò. A peul desse ch'a-j renda pì content për un po', ma chërde a lòn ch'a l'è nen ver e bon, coltivé 'd superstission, a la longa “a paga pa” e 'd sicur “an salva” nen dëdnans a Nosgnor, ël Dé ver ch'a viv. Nosgnor a l'ha butà 'd condission, le soe, a riguard ëd lòn che vreman an peul salvé, e i farìo bin a pijele an sël sério. Cole “condission” i le trovoma an Gesù Crist.

A fa sèmpe na diferensa acostesse a Gesù, dzurtut s'a l'è fàit “con bon-e intension”, con na disposission favorèivola d'esse istruì da chiel. A l'è mai sgairà fin-a col pòch ch'as fa për conòsse Gesù Crist o për porté d'àutri a la fej an chiel. Col interesse, probàbil al inissi nen tant ancreus, a podrìa trasformesse, për cola përson-a, na vòlta o l'àutra, ant na "relassion salvìfica" con Gesù: lolì a l'é lòn cha l'ha l'importansa pì granda.

Ancheuj i podoma 'ncontré 'l Salvator Gesù da le pàgine dla Bibia: a l'è lì che chiel ancora 'ncheuj an parla e as arvela a nòst cheur. Andé nen da àutri: a podran nen giuteve. Andé dit a Gesù, sensa d'àutre mediassion e chiel av rëspondrà. Gesù a dis: "Tuti coj che mè Pare am dà, a vniran da Mi, e Mi i manderai mai vìa gnun ch'a ven-a a Mi" (Gioann 6:37).

PREGHIERA

Nosgnor, fin-a da quand ch'i j'ero na masnà, ti 't l'has sèmper tirame a Ti, e quand ch'i son ëvnùit a ti con fej, ëd delusion da ti mai i l'hai avune. A son ëstàit, pitost, d'àutri a deme ‘d delusion e ‘d frustrassion. A son ëstàite ‘d gesie e ‘d përson-e religiose ‘d tante pretèise ch'a l'han ëslontaname da lor përchè i l'hai nen arconossù an lor toa vos e toa presensa. Fa ch'it renda sèmper na bon-a testimoniansa, che për tò Fieul Gesù Crist mi i peuda esse “na bon-a reclà! “. Amen.