La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 90
Ij Salm[modifiché]
90. Nosgnor: ti 't ses ëstàit për nojàutri n'arfugi da generassion a generassion[modifiché]
- An costa plenta comunitaria, ël diretor ëd la liturgia a fortiss che 'l Dé sempitern e Creator dël mond a l'é sèmper ëstàit ël protetor d'Israel. Nosgnor, nopà, a l'é col ch'a càusa la mòrt ëd j'òm, ch'a l'é transitòri tanme l'erba. L'ira furiosa 'd Nosgnor a décima pròpi la comunità ch'a l'é gropà a chiel con un pat: la vita curta 'd coj ch'a në son mèmber a l'é pien-a 'd sagrin e a finiss ant la debolëssa. La comunità a prega che Nosgnor a-j daga 'd saviëssa, ch' a peussa 'rtorné an grassia 'd Dé, ch'a peussa torna fé esperiensa dla potensa 'd Dé e 'd soa benedission an su soe fatighe.
1Orassion ëd Mosè, l'òm ëd Nosgnor. Nosgnor: ti 't ses ëstàit për nojàutri n'arfugi da generassion a generassion. 2Prima che le montagne a fusso s-ciodùe e che ti 't l'avèisse creà 'l mond, da eternità a eternità ti 't ses Dé. 3It fas artorné l'òm ant la póer e 't dise: "Fieuj d'Adam: artorné". 4Vera, a tò euj mila agn a son tanme 'l di 'd ier, ch'a l'é passà[1], o tanme j'ore[2] dla neuit[3]. 5Ti 't pòrte soa vita a la fin e lor as andeurmo. A la matin a son tanme d'erba ch'a 'rgica; 6a la matin a bërlusa e argica, a la sèira a 'nfiapiss e arsëcca.
7Vera, a l'é Toa ira ch'an manda a la fin[4]; toa ira an ësbaruva. 8I podoma pa stërmé da ti nòstri pecà, Ti 't conòsse fin-a nòstri pecà ij pì secret[5]. 9Vera, për tut ël temp[6] ëd nòstra vita i foma esperiensa 'd toa ira afrosa; j'agn ëd nòstra vita a passo an pressa tanme 'n sospir. 10J'agn ëd nòstra vita a rivo fin-a a stanta, o otanta se un a l'é pròpi fòrt, ma 'dcò nòstri agn pi bon a son vastà da sagrin e d'aflission. Dabon a van an pressa e nojàutri is në voloma via. 11Chi ch'a podrìa comprende la fòrsa 'd toa ira? Toa ira afrosa a càusa la tëmma che la gent a l'ha 'd ti.
12Për lòn, mostr-ne a bin conté ij nòstri di[7], parèj da vive con saviëssa. 13Vìrte e artorna da nojàutri, Nosgnor! Costa nòstra soferensa a dovrìa seguité 'ncora tant? Àbie pietà dij tò servitor! 14Fane esse content a la matin ëd toa bontà! Antlora i cantroma 'd gòj e i saroma 'rgiojissant për tùit ij nòstri di. 15Rend-ne content an proporsion ai di ch' it l'has fane patì, an proporsion a j'agn ch'i soma stàit sagrinà!
16Che ij tò servitor a peusso vëdde toa euvra! Che ij sò fieuj a peusso vëdde toa majestà! 17Che nòst Dé sovran a slonga anvers ëd noi sò favor! Che nòstri sfòrs a l'àbio 'n bon ésit! Vera, ch'a l'àbio na bon-a riussìa!