La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 66

Da Wikisource.

Ij Salm[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Salm 066

66. Crijé fòrt vòste làude a Nosgnor da tuta la tèra[modifiché]

Ël Salmista a làuda Nosgnor përchè a l’ha delivrà sò pòpol da na crisi.

1Për ël magìster dla mùsica. Da canté. Un Salm. Crijé fòrt vòste làude a Nosgnor da tuta la tèra. 2Canté ‘d làude për la majestà ‘d sò nom. Dèje l’onor ch’as mérita! 3Dì a Nosgnor: “Lòn ch’it fase a l’é përdabon ampressionant! Për motiv ëd toa potensa granda, dë 'dnans ëd ti ij tò nemis as fan cit për la tëmma. 4Tuta la tèra as buta an gënojon dë 'dnans a ti e a canta toe làude. A canta ‘d làude a tò nom! [Intërludi].

5Vnì, e sie ij testimòni dj’amprèise[1] ‘d Nosgnor! Lòn che chiel a fà an favor ëd sò pòpol a l’é përdabon ampressionant[2]! 6A l’ha cangià ‘l mar an tèra sùita[3]. Lor a l’han passà ‘l fium a pé[4]. Arlegromse ‘d chiel ambelelà! 7Nosgnor a dòmina con sò podèj për sèmper! A varda bin lòn ch’a fan le nassion. J'arviros[5], testard, a dovrìo nen tant fé ij galèt! [Intërludi].

8Laudé Nosgnor, vojàutre tute le nassion! Con viva vos fé sente vòstre làude a chiel! 9Chiel a guerna nòstra vita e a l’ha nen lassà che ij nòstri pé a sghijèisso. 10Përchè ti, Nosgnor Dé, it l’has butàne a la preuva, it l’has mondane coma d'argent arfinà. 11It l’has fàne tombé ant un trabucèt, it l’has fàne tribulé. 12It l’has lassà che dj’òm a cavalchèisso dzora nòstre teste[6]. 13I l’oma passà travers ël feu e travers ëd l’eva; peuj, nopà, it l’has portàne fòra ant un pòst largh e duvert.

14I intrëraj an tò templi con dj'olocàust, i compiraj ij vot ch’i l’hai fàte. 15I të smonrai ‘d bestie butà a l’angrass coma ‘d sacrifissi complèt, ansem al bon odor dij moton sacrificaj.

16Vnì, scotè, vojàutri ch’i seve fidej a Nosgnor! Iv conterai 'd lòn che Nosgnor a l’ha fame. 17A vos àuta i l’hai ciamà sò agiut e i l’hai laudalo con viva vos. 18Se mi i l’avèissa coà ‘l pecà an mè cheur, Nosgnor a l’avrìa pa scotame. 19Nopà, Nosgnor a l’ha scotame, a l’ha scotà mia sùplica. 20Nosgnor a mérita ‘d làude, përché chiel a l’ha pa arfudà mia sùplica, nì chità ‘d vorèjme bin!

Nòte[modifiché]

  1. D’at, d’assion, lòn ch’a fa.
  2. O “Lòn che chiel a fa a l’é ampressionant e motobin pì grand che qualsëssìa còsa che l’òm a podrìa mai fé”.
  3. Cfr. Surtìa 14:21.
  4. Cfr. Giosuè 13:14-17.
  5. Al podèj ëd Nosgnor.
  6. O “seufre”