La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 13

Da Wikisource.

Giosuè[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 13

13[modifiché]

Ëd teritòri ancora da conquisté a ponent dël Giordan[modifiché]

1Giosuè a l’era già vej, carià d’agn, quand che Nosgnor a l’ha dije: “It ses già an là dj'agn, ma a-i sarìo ancora bonben ëd teritòri da conquisté. 2A-i resto tute le provinse dij Filisté, ël pais dij Ghesurita 3e tut ël teritòri dal torent Sicor a le bòine con l'Egit, a mesdì, fin-a a la region d'Ecron al nòrd, ch'a l'era considerà Canané; nopà ij rè filisté a stasìo ant le sità 'd Gasa, Asdod, Ascalon, Gat e Ecron. 4Da la banda 'd mesdì tut ël pais dij Canané, e Ara ch'a l'é dij Sidonita, fina vers Afech, fin-a ai finagi dj'Amorita. 5Ël teritòri ëd Biblos e tut ël Lìban anvers levant, da Baal-Gad, ai pé dël mont Ermon, fin-a a l'intrada 'd Lebo-Camat[1]; 6tuta la gent ëd montagna an tra 'l Lìban e fin-a a Misrefot-Maim[2], tuit ij Sidonita. Mi i-j taparerai da dë 'dnans dj'Israelita; e ti tira pura le sòrt për fé lë spartingaje d'ës pais an tra j’Israelita, ant la manera ch'i l'hai dite[3]. 7Ora, donch, ëspartiss cost pais an ardità an tra neuv tribù, e a la metà 'd la tribù 'd Manasse, ch'a son ancora sensa ‘d teritòri.

Teritori conquistà dla Transgiordània[modifiché]

8Ij Rubenita e ij Gadita con l'àutra metà dla tribù 'd Manasse, a l'han arsèivù lòn ch'a-j ëspetava, che Mosè, servent ëd Nosgnor, a l'avìa daje dë dlà dël Giordan[4], 9a levant: da Aroer an brova dël Varèj dl'Arnon, e da la sità ch'a l'é an mes ëd la valada, tut l'àutpian ëd Medebà fin-a a Dibon; 10tute le sità 'd Sicon rè dj'Amorita, ch'a regnava a Chesbon, fin-a a le borne dij fieuj d'Amon; 11Ghilead , ël pais dij Ghesurita e dij Magnachita, tuta la montagna dl'Ermon e tut ël Basan fin-a a Saleca; 12tut ël regn d'Ogh, an Basan, ch'a regnava a Astarot e a Edrei, darié survivù dij Refaim. Mosè a l’avìa batù sti rè e mandaje via. 13Men-o che, j'Israelita, a l'han pa fàila a paré via ij Ghesurita e ij Magnachita: ancora al di d'ancheuj lor a vivo an mes a Israel.

14Mach a la tribù ëd Levi a l'era pa dasse d'ardità: soa part a lé stàita cola dij sacrifissi a Nosgnor, Dé d'Israel, fàit për ël feu, coma che chiel a l'avìa dit[5]. 15Donca, Mosè a l'avìa daje a la tribù dij fieuj ëd Ruben soa part, conform a soe famije; 16lor a l'avìo avù un pais ch'a ancaminava da Aroer an sle rivere dl'Arnon, e da la sità ch'a l'é an mes ëd la comba, tut l'autipian da para 'd Medeba, 17Chesbon e tute soe sità dla pian-a: Dibon, Bamot-Baal, Bet-Baal-Meon, 18Iacats, Chedemot, Mefat, 19Chiriataim, Sibma, Zeret-ha-Sacar, an sla colin-a ch'a dòmina la comba, 20Bet-Peor, ai pé dël Pisga e Bet-Iesimot; 21tute le sità dl'autipian, tut ël ream ëd Sicon, rè dj'Amorita che a regnava a Chesbon, col che Mosè a l'avìa batù con ij prinsi 'd Midian, Evi, Rechem, Zur, Cur e Reba, prinsi vassaj ëd Sicon che a stasìo ant ël pais. 22J'Israelita a l'avìo 'dcò fàit meuire dë spa Balam, fieul ëd Beor, l'andvin, ansema a d'àutri ch'a l'han massà. 23Al teritòri dij Rubenita a servìa ël Giordan tant 'me finagi. Costa a l'é stàita l'ardità dij Rubenita conform a soe famije: con sità e vilage anëttù.

24Mosè a l'avìa 'dcò daje n'ardità a la tribù 'd Gad, conform a soe famije. 25E sò pais a l'é stàit Iaser, e tute le sità 'd Ghilead, e la metà dël pais dj'Amonita, fin-a Aroer, ch'a l'é an facia 'd Raba. 26E da Chesbon fin-a a Ramat-Mispa, e Betonim; e da Macanaim fin-a ai finagi 'd Debir 27E ant la valada, Bet-Aram, e Bet-Nimra, e Sucòt, e Zafon, lòn ch'a restava dël regn ëd Sicon rè 'd Chesbon, ël Giordan e sò finagi, fin-a al lagh ëd Galilea, vers levant. 28Costa a l'era stàita l'ardità dij Gadita, conform a soe famije, con tute le sità e vilagi assignà.

29Mosè a l'avìa 'dcò daje a la mesa tribù 'd Manasse, ai Manassita, soa part, conform a soe famije. 30Sò teritòri a comprendìa , da Macanaim, tut ël Basan, tut ël ream d'Ogh re 'd Basan, tùit ij borgh ëd Iair an Basan, ant tut: sessanta tère. 31La metà 'd Ghilead, Astarot e Edrei, sità dël regn d'Ogh an Basan, a son tocaje al fieul ëd Machir, fieul ëd Manasse, e a sò dissendent, ëscond soe famije.

32Coste-sì a son le part che Mosè a l'avìa fàit cand a l'era ant le pian-e ëd Moab, dëdlà dël Giordan, an facia a Gérico a levant. 33Tutun, a la tribù ëd Levi, Mosè a l'ha daje gnun-a ardità: ël Signor, Dé d'Israel, a l'é soa ardità, coma che chiel midem a l'ha parlà a lor[6].

Nòte[modifiché]

  1. O "l'intrada d' Camat". La pì part dle tradussion moderne a ciapo la frase "Lebo-Camath" për esse un nòm pròpi, ma soèns a fornisso na nòta con n'alternativa, andova "Camat" a l'é nòm pròpi e לְבוֹא (lëvò o lëbò) a l'é ciapà për vorèj dì "intrada a".
  2. La significassion dël nòm ebràich "Misrefot ( מִשְׂרָפוֹת) Maim" a l'é miraco "fornase 'd caussin-a për l'eva".
  3. Cfr. Numer 33:54.
  4. Cfr. Numer 32:33; Deuteronòmi 3:12.
  5. Cfr. Deuteronòmi 18:1.
  6. Cfr. Numer 18:20; Deuteronòmi 18:2.